Εμμεσες αναφορές στον Νίκο Παππά, για την εμπλοκή του στην υπόθεση Πετσίτη, διατύπωσε εκ νέου ο Σάκης Παπαδόπουλος, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να ισχυριστεί κανένας ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα αν δεν το αποδεικνύει η συμπεριφορά του.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο συγκεκριμένος κυβερνητικός βουλευτής έχει ασκήσει από την αρχή κριτική στους χειρισμούς του Μαξίμου. Και τώρα το κάνει μέσα από την εφημερίδα «Τα Νέα», δηλαδή από τον εκδοτικό όμιλο που ο ίδιος ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής έχει καταγγείλει ως εργαλείο στοχοποίησής του.
Σε άρθρο του τη Δευτέρα στην εφημερίδα τα «Τα Νέα», ο βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει καταρχάς ότι «η υπόθεση Novartis, η υπόθεση Siemens, η υπόθεση Πετσίτη, οι φωτογραφίες με τον Αμβρόσιο, η συζήτηση για τις ευθύνες υπουργών για το αδίκημα της δωροδοκίας, για την παραγραφή, για τα σκάνδαλα, τη σκανδαλολογία, τη διαφθορά και την κάθαρση έφεραν και πάλι στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής το μεγάλο θέμα: ηθική και πολιτική».
«Η συζήτηση είχε ανάψει με το σκάνδαλο Κοσκωτά, την καταδίκη του Μένιου Κουτσόγιωργα, την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο», προσθέτει και συνεχίζει λέγοντας ότι «στη συζήτηση αυτή ενεπλάκη και το ζήτημα ηθικό πλεονέκτημα. Το διεκδικεί η Αριστερά. Της το αμφισβητεί η Δεξιά».
Τονίζει στη συνέχεια ο βουλευτής ότι «στη συζήτηση αυτή οφείλουμε να πάρουμε ξεκάθαρη θέση: κανένα κόμμα δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα. Ακόμα και εκείνα που θα μπορούσαν να το ισχυριστούν στο όνομα του τελικού τους πολιτικού σκοπού, οφείλουν να το αποδείξουν στη βάση των ενδιάμεσων στόχων τους, της τρέχουσας πολιτικής της, της ενότητας θεωρίας και πράξης.
» Και αυτό αφορά ακόμα και κομμουνιστικά κόμματα που ξέφυγαν από τον τελικό τους σκοπό, που τα στελέχη τους αλλοτριώθηκαν, που οι επιλογές τους δεν υπηρετούν την ανθρώπινη χειραφέτηση.
» Ειδικά για τα στελέχη των κομμάτων κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα εάν δεν το αποδεικνύει η συμπεριφορά του, οι παρέες του, η στάση ζωής του.
» Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι “υπεράνω πάσης υποψίας” για δωροδοκία – για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες – για έλεγχο της περιουσιακής του κατάστασης και καταγγελιών για μίζες… Πολύ περισσότερο κανείς δεν μπορεί να βγάζει πορίσματα περί ενόχων και αθώων, περί διεφθαρμένης Δικαιοσύνης, περί “σκευωριών εγκληματικής συμμορίας”, περί “επίθεσης κατά του πολιτεύματος”, περί “εσχάτης προδοσίας”, όταν τα όργανα της Δικαιοσύνης συνεχίζουν να ασκούν τα καθήκοντά τους “να έρθουν όλα στο φως”, να αναζητήσουν την αλήθεια για πρόσωπα “όσο υψηλά και αν βρίσκονται”».
Καταλήγει ο κ. Παπαδόπουλος γράφοντας: «Μακάρι να αποδειχθούν αθώοι του αδικήματος της παθητικής δωροδοκίας, όσα πολιτικά στελέχη ερευνήθηκαν και ερευνώνται για τις ελληνικές διαστάσεις του παγκόσμιου σκανδάλου αθέμιτου ανταγωνισμού – εκμαυλισμού συνειδήσεων από τη Novartis.
» Οσοι ήδη απαλλάχθηκαν οιασδήποτε υποψίας, αποδεικνύουν ότι τα όργανα της ελληνικής Δικαιοσύνης – χωρίς να είναι υπεράνω κριτικής, με τους δικούς της ρυθμούς και μεθόδους – γνωρίζουν “να υπηρετούν τους νόμους και όχι πολιτικές σκοπιμότητες”. Ας τα αφήσουμε να συνεχίσουν σε μια δύσκολη πολιτική περίοδο, στην οποία το κεντρικό ζήτημα είναι η μετάβαση στην ενάρετη εποχή της Αναγέννησης της χώρας».