Σε εκτενές άρθρο του στο Politico ο δημοσιογράφος Ρίτσαρντ Πόπλακ από τη Νότια Αφρική (και διατελέσας μετανάστης στον Καναδά) ασχολείται με τον τρόπο που η Ευρώπη «σχεδιάζει να αστικοποιήσει την Αφρική», δημιουργώντας μεγάλες και ευνομούμενες -με τα ευρωπαϊκά μέτρα ευταξίας- πόλεις ώστε να συγκρατηθούν οι αφρικανικοί πληθυσμοί και να μη μεταναστεύουν.
«Γράφω» -γράφει- «από ένα καφέ του Μπαμακό, στο Μάλι, πόλη που έχει αναπτυχθεί ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη μεγαλούπολη επί Γης από το 2006. Σε λίγον καιρό μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι της υποσαχάριας Αφρικής θα αποκαλούν τους εαυτούς τους πρωτευουσιάνους. Και, όπως λέει ο ΟΗΕ, έως το 2035 οι 10 ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις του κόσμου θα βρίσκονται στην Αφρική».
Την Ευρώπη πλέον δεν την ενδιαφέρει, ξεκαθαρίζει την άποψή του, ο πλούτος της Αφρικής, αλλά η διασφάλιση της απομόνωσής της. Να μην έρχονται άλλοι Αφρικανοί στην Ευρώπη.
Κατά τον Πόπλακ, αυτή η πολιτική είναι νεοαποικιακή.
Κατά τον ίδιο επίσης, αυτή η νεοαποικιακή πολιτική δεν θα καταφέρει να εξυπηρετήσει τελικά τον στόχο της συγκράτησης των αφρικανικών πληθυσμών στη γενέτειρά τους ήπειρο.
Δείτε, ισχυρίζεται, τη σημερινή Αντίς Αμπέμπα: στις καλές συνοικίες τα σπίτια έχουν ιδιωτικούς στρατούς που περιφρουρούν την ευταξία των πλουσίων, με τους άλλους όμως, τους «απ’ έξω», τι γίνεται;
Ο Πόπλακ αναφέρεται ειδικά στον Γκίντερ Νούκε -τον γραφειοκράτη εμπιστοσύνης της γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, ειδικό στα αφρικανικά θέματα- ο οποίος προτείνει τη δημιουργία τέτοιων ελεγχόμενων αστικών χώρων, εν είδει ειδικών οικονομικών ζωνών, καταγγέλλοντας ότι οι ιδέες του εξυπηρετούν την παραπάνω στόχευση (η οποία, κατά τον Πόπλακ, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτύχει).
Αντί να αναζητούν λύσεις επί αφρικανικών εδαφών για την αντιμετώπιση ευρωπαϊκών προβλημάτων, σημειώνει ο αρθρογράφος, οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες της Ευρώπης ίσως θα ήταν καλύτερα να λύσουν τα προβλήματα στην πατρίδα τους.
Είναι παραλογισμός να κατηγορείται η μετανάστευση για την άνοδο του λαϊκισμού στη Δύση.