Το Μονακό του μέλλοντος μπαίνει στη θάλασσα

Από το 1297 οι Γκριμάλντι κοιτάζουν τη Μεσόγειο Θάλασσα από την κορυφή του Rocher de Monaco, του περίφημου Βράχου του Μονακό, ενός πριγκιπάτου μεγάλου όσο το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, όπου «η φαντασία και ο πλούτος (που επενδύονται σε έρευνα και υποδομές) αντισταθμίζουν την έλλειψη χώρου», αναφέρει στην ανταπόκρισή της από το Μόντε Κάρλο η Ενρίκα Ρόντολο της Corriere della Sera. 

Οπότε δεν πρέπει να προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως σύντομα πρόκειται να αναδυθεί στα ύδατα του Μονακό «το νησί του Αλβέρτου», μία νέα προέκταση του πριγκιπάτου το οποίο κατέστη πραγματικά μυθικό εξαιτίας κυρίως του έρωτα ανάμεσα στον πρίγκιπα Ρενιέ και την Γκρέις Κέλι. 

Η γαλλίδα συγγραφέας Κολέτ υποστήριζε πως «τα σύνορα του Μονακό είναι φτιαγμένα από λουλούδια», μας πληροφορεί η ιταλίδα δημοσιογράφος. Ωστόσο στη δεκαετία του 1960 ο Σαρλ Ντε Γκολ, ο οποίος για τα λουλούδια μάλλον δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα, εξοργισμένος που το πριγκιπάτο λειτουργούσε ως φορολογικός παράδεισος, απέκλεισε το Μονακό. 

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αιτία για να συγκρουστεί ο πρίγκιπας Ρενιέ με τον Αριστοτέλη Ωνάση ο οποίος κατείχε εκείνην την περίοδο το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Société des Bains de Mer (SBM), της εταιρείας στην οποία ανήκουν και διαχειρίζεται το Καζίνο του Μόντε Κάρλο, την Οπερα του Μόντε Κάρλο και το υπερπολυτελές Hôtel de Paris. Τα οράματα των δύο επιφανών ανδρών για το μέλλον του πριγκιπάτου στον απόηχο του γαλλικού αποκλεισμού διέφεραν σημαντικά, με τον μονεγάσκο πρίγκιπα να αναγκάζει τελικά τον έλληνα εφοπλιστή να πουλήσει τις μετοχές του και να εγκαταλείψει το πριγκιπάτο.   

Επιστρέφοντας στο παρόν ή μάλλον στο μέλλον του Μονακό, το μόνο σίγουρο είναι πως βρίσκεται στη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια του δύσκολου χειμώνα του κορονοïού και της πανδημίας του που ανέστειλε σημαντικό κομμάτι της ζωής και στο πριγκιπάτο, το Μονακό επανασχεδίασε τον πολεοδομικό ορίζοντά του. 

«Σε αυτήν τη νέα προέκταση της πόλης μέσα στη θάλασσα, η Γκαμπριέλα μου θα έχει τη δική της πλατεία, την Place Princesse Gabriella. Αλλά και ο δίδυμος αδελφός της ο Ιάκωβος θα έχει τον δικό του παραλιακό πεζόδρομο, τον Promenade Prince Jacques», αποκάλυψε, μιλώντας στην Corriere della Sera, ο ίδιος ο πρίγκιπας Αλβέρτος. 

Με αφορμή την έναρξης της νέας πολιτισμικής και τουριστικής σεζόν στο Πριγκιπάτο, την προηγούμενη Πέμπτη o 63χρονος μονεγάσκος γαλαζοαίματος εγκαινίασε μία αναδρομική έκθεση του εξαιρετικού ελβετού γλύπτη και ζωγράφου Αλμπέρτο Τζακομέτι στο Grimaldi Forum (κατά τους προηγούμενους μήνες είχε μετατραπεί σε εμβολιαστικό κέντρο) ενώ το Σάββατο, έχοντας στο πλευρό του τον «πρίγκιπα των αρχιτεκτόνων» Ρέντσο Πιάνο, παρέδωσε στην κυκλοφορία τον νέο παραθαλάσσιο και «πράσινο» περίπατο του Μονακό.

Ο κορυφαίος ιταλός αρχιτέκτονας είναι επίσης αυτός που εμπνεύστηκε το αρχιτεκτονικό πρότζεκτ της Mareterra, του νέου «πλωτού νησιού» του Μονακό, της νέας επέκτασής του πριγκιπάτου μέσα στη θάλασσα συνολικής έκτασης εξήντα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. 

«Τι έχω να πω για τον Ρέντσο Πιάνο; Μου αρέσει πάρα πολύ το πώς χρησιμοποιεί το φως, και για μία χώρα δίπλα στη θάλασσα, όπως η δική μας, το φως είναι το παν», ανέφερε σχετικά ο Αλβέρτος. «Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που ανταποκρίνεται στις δημογραφικές ανάγκες και κατασκευάζεται με τα υψηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα. Νέες επενδύσεις και έργα υποδομών – αυτό είναι το μάθημα του πατέρα μου Ρενιέ», πρόσθεσε. 

Στο πλαίσιο της επανεκκίνησης μετά τους δύσκολους μήνες της πανδημίας, την προηγούμενη Παρασκευή ο πρίγκιπας Αλβέρτος, συνοδευόμενος από τα δίδυμα παιδιά του, εγκαινίασε και το Cala del Forte, το νέο λιμάνι του Μονακό, στην όμορη Βεντιμίλια της Ιταλίας, η οποία απέχει από το πριγκιπάτο περί τα 15 με 20 λεπτά με το αυτοκίνητο. Είναι το τρίτο λιμάνι του Μονακό, μετά το Hercules και το Fontvielle που βρίσκονται εντός της επικράτειας των Μονεγάσκων. 

Οσον αφορά το νέο νησί του Αλβέρτου στην ανέγερση του οποίου, πέρα από το Renzo Piano Building Workshop, συμμετέχουν επίσης το αρχιτεκτονικό γραφείο Valode & Pistre και το στούντιο του περίφημου αρχιτέκτονα τοπίου Μισέλ Ντεβίν, οι εργασίες έχουν αρχίσει εδώ και μήνες και το έργο ενδέχεται να ολοκληρωθεί νωρίτερα, πριν από το τέλος του 2024, καταληκτική ημερομηνία για την παράδοσή του. 

«Η Mareterra είναι ένα πρότζεκτ που θα μεταμορφώσει το Μονακό: μια όμορφη νέα κοινότητα οικισμών και χώρων πολιτισμού και ψυχαγωγίας που εξαίρει το πνεύμα της Μεσογείου και τα αισθήματα που γεννά. Το όνομα “Mareterra” προέρχεται από τα δύο συμπληρωματικά στοιχεία του έργου: τη θάλασσα και τη στεριά. Καθώς ανεγείρεται με πρωτοποριακές, βιώσιμες κατασκευαστικές τεχνικές, η “Mareterra” βρίσκεται στον πυρήνα της μελλοντικής ανάπτυξης του πριγκιπάτου», αναφέρεται στον ιστότοπο του εντυπωσιακού αρχιτεκτονήματος.