Μέσα σε τρεις δεκαετίες η μεγαλύτερη αποικία πιγκουίνων-βασιλιάδων στην Ανταρκτική έχει συρρικνωθεί σχεδόν κατά 90%, χωρίς οι επιστήμονες να έχουν κάποια σαφή εξήγηση για αυτό.
Τα πτηνά ζουν στο ακατοίκητο Νησί των Γουρουνιών, στο αρχιπέλαγος Κροζέ, που βρίσκεται μεταξύ της Αφρικής και της Ανταρκτικής. Στο νησί, κατά την τελευταία επιτόπια καταμέτρηση, ζούσαν περί τα 2 εκατομμύρια πιγκουίνοι.
Ωστόσο δορυφορικές φωτογραφίες, αλλά και φωτογραφίες από ελικόπτερα, δείχνουν ότι στο νησί έχουν απομείνει μόνο 200.000.
Οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξηγήσουν τι απέγινε η αποικία που κάποτε συγκέντρωνε το ένα τρίτο των πτηνών του είδους.
Μία πιθανή αιτία είναι η κλιματική αλλαγή, γράφει ο Guardian.
Το 1997 το φαινόμενο Ελ Νίνιο, που εκείνη τη χρονιά ήταν ιδιαίτερα έντονο, θέρμανε τον νότιο Ινδικό Ωκεανό. Αυτό ανάγκασε τα ψάρια και τα καλαμάρια που συνήθως τρώνε οι πιγκουίνοι να μετακινηθούν νοτιότερα σε πιο κρύα νερά, μακριά από τις περιοχές όπου αναζητούν την τροφή τους οι πιγκουίνοι. Με τη σειρά του αυτό μείωσε τους πληθυσμούς των πτηνών.
Ωστόσο η κλιματική αλλαγή απειλεί να προκαλέσει μόνιμες αλλαγές στην θερμοκρασία των νερών του ωκεανού και να στερήσει από τους τους πιγκουίνους την τροφή τους. Υπολογίζουν –και φοβούνται – ότι ως τα μέσα του αιώνα οι πιγκουίνοι δεν θα μπορούν να ζήσουν στο νησί τους.
Είναι δε απίθανο να μετακινηθούν τα πουλιά σε άλλα νησιά, καθώς το αρχιπέλαγος Κροζέ είναι στη μέση του ωκεανού, εκατοντάδες αν όχι και χιλιάδες χιλιόμετρα από την ξηρά ή από άλλα νησιά.
Μια άλλη πιθανή αιτία για τον αποδεκατισμό των πιγκουίνων είναι η χολέρα των πτηνών που επηρεάζει θαλασσοπούλια σε γειτονικά νησιά. Πιθανολογείται ακόμη ότι στο νησί έφτασαν με κάποιο τρόπο γάτες ή ποντίκια και αρουραίοι που επιτίθενται στα πτηνά.
Οι πιγκουίνοι-βασιλιάδες είναι λίγο μικρότεροι σε μέγεθος από τους αυτοκρατορικούς. Το ζευγάρι δεν φτιάχνει φωλιά αλλά μοιράζονται την εκκόλαψη του μοναδικού αβγού τους.