Συνηθίζουμε να λένε ότι έχουμε τον κόσμο δανεικό από τα παιδιά μας και ότι πρέπει να τους παραδώσουμε τον πλανήτη στην καλύτερη δυνατή κατάσταση – πράγμα όλο και πιο δύσκολο.
Τα τελευταία χρόνια δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή και η ανεξέλεγκτη ρύπανση που επιβαρύνουν το οικοσύστημα, αλλά και η κατασπατάληση των φυσικών πόρων, όσων τουλάχιστον μπορούν να ανανεώνονται ως ένα βαθμό.
Η ανθρωπότητα το 2018 κατανάλωσε μέσα σε 212 ημέρες τροφές, νερό, γη και ξυλεία που θα έπρεπε να είχε καταναλώσει σε τουλάχιστον 365 ημέρες (ένα έτος) για να έχουν ανανεωθεί φυσικά.
Με άλλα λόγια, δανειζόμαστε, καταναλώνουμε αλόγιαστα και μας μένει και χρέος που συνεχώς μεγαλώνει.
Φέτος η ημέρα υπέρβασης για τη Γη, δηλαδή η ημέρα κατά την οποία η κατανάλωση ξεπερνά την ικανότητα αναγέννησης της φύσης, είναι 1η Αυγούστου. Αυτό είναι το νωρίτερο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Για να διατηρήσουμε την τρέχουσα ανάγκη μας για πόρους, θα χρειαζόμασταν 1,7 πλανήτες σαν τη Γη, σύμφωνα με το Global Footprint Network, έναν διεθνή ερευνητικό οργανισμό που κάνει την ετήσια αξιολόγηση. Φυσικά και δεν τους έχουμε.
Η υπέρβαση ξεκίνησε στη δεκαετία του 1970, λόγω της αύξησης των πληθυσμών και των μέσων απαιτήσεων που ώθησαν την κατανάλωση πέρα από ένα βιώσιμο επίπεδο.
Από τότε, η ημέρα έρχεται όλο και πιο νωρίς. Πριν από τριάντα χρόνια, η υπέρβαση έγινε στις 15 Οκτωβρίου, αργότερα κατέβηκε στις 30 Σεπτεμβρίου και πριν από δέκα χρόνια ήταν στις 15 Αυγούστου.
Ο ρυθμός έχει επιταχυνθεί τα τελευταία δύο χρόνια και το 2019 μπορεί να είναι μέσα στον Ιούλιο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη.
Η έρευνα του οργανισμού δείχνει ότι η πολιτική δράση είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τις μεμονωμένες επιλογές. Παρατηρεί, για παράδειγμα, ότι η αντικατάσταση του 50% της κατανάλωσης κρέατος με χορτοφαγική διατροφή θα καθυστερούσε την ημερομηνία υπέρβασης κατά πέντε ημέρες.