Περί ορέξεως ουδείς λόγος. Οι περισσότεροι, όμως, φαίνεται να συμφωνούν με τον πρόεδρο της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο: το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας ήταν το καλύτερο όλων των εποχών. Από κάθε πλευρά. Κανένας από τους φόβους που είχαν εκφραστεί πριν από την έναρξη του τουρνουά δεν βγήκε αληθινός. Οι περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες των ρωσικών ποδοσφαιρουπόλεων δεν ένιωσαν τον παραμικρό κίνδυνο. Οι χούλιγκαν που απειλούσαν να τα κάνουν «γυαλιά – καρφιά» έμειναν μακριά από τα γήπεδα και τα σημεία συγκέντρωσης των φιλάθλων. Ο καιρός και οι μεγάλες αποστάσεις δεν δυσκόλεψαν τους παίκτες. Ούτε οι πολιτικές κόντρες του Βλάντιμιρ Πούτιν με τη Δύση επηρέασαν τη διοργάνωση. Εκτός κι αν έλειψαν σε κάποιους οι άγγλοι επίσημοι, που έλαμψαν δια της απουσίας τους.
Το πιο δαπανηρό Μουντιάλ ever (κόστισε 11 δισεκατομμύρια ευρώ) άξιζε τα λεφτά του. Θα αφήσει και σημαντικό κέρδος, πέρα από τα μακροπρόθεσμα οφέλη. Τα πάντα κύλησαν ακριβώς όπως τα είχε ονειρευθεί ο ρώσος Πρόεδρος, που ήθελε να επιδείξει μια χώρα ασφαλή, σύγχρονη και φιλική προς όλους. Ολοι δηλώνουν ενθουσιασμένοι. Οι εισβολείς του τελικού στο «Λουζνίκι» και η μπόρα που μούσκεψε την απονομή ήταν τα μόνα ψεγάδια μιας εξαιρετικής διοργάνωσης.
Βοήθησαν πολύ και οι πρωταγωνιστές των γηπέδων. Σε 64 αγώνες επιτεύχθηκαν 169 γκολ (2,64 ανά παιχνίδι) – δύο λιγότερα από το ρεκόρ του 1998. Μόνον ένα παιχνίδι έληξε χωρίς τέρματα: της Γαλλίας με τη Δανία. Για πρώτη φορά σκόραραν όλες οι ομάδες που συμμετείχαν στο τουρνουά, ακόμη και ο Παναμάς. Πολλά ματς εξελίχθηκαν σε θρίλερ (εννέα γκολ μπήκαν στις καθυστερήσεις – τα περισσότερα από κάθε άλλο Μουντιάλ), ενώ αρκετά από τα νοκ-άουτ κρίθηκαν στην παράταση ή στα πέναλτι.
Είχαμε ρεκόρ στα πέναλτι που «σφυρίχτηκαν» σε κανονική ροή αγώνα (29). Το ίδιο και στα αυτογκόλ. Ο Μάριο Μάντζουκιτς, μάλιστα, ο στράικερ της εθνικής Κροατίας, είχε το ατυχές προνόμιο να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε τελικό, σε βάρος της ομάδας του.
Καταγράφηκε και ένα παράδοξο. Ενώ όλα τα γήπεδα, σε όλους τους αγώνες, ήταν σχεδόν γεμάτα (σημειώθηκε ρεκόρ πληρότητας, παρά την τεράστια χωρητικότητά τους), στον τελικό της Κυριακής έμειναν κενές περίπου 3.000 θέσεις. Η μόνη εξήγηση είναι οι τιμές των εισιτηρίων. Τα πιο… φθηνά κόστιζαν 1.300 ευρώ για τους Ρώσους και 1.700 ευρώ για τους ξένους. Και τα πιο ακριβά, 115.000 ευρώ. Ετσι, ενώ λίγο παραδίπλα πάνω από 100.000 άνθρωποι παρακολουθούσαν το ματς σε γιγαντο-οθόνες, το «Λουζνίκι» είχε άδεια καθίσματα. Πρωτοφανές!
Ο τελικός είχε έξι γκολ, τα περισσότερα εδώ και 52 χρόνια. Η Γαλλία έγινε η πρώτη ομάδα μετά τη Βραζιλία του 1970 που πέτυχε τέσσερα τέρματα. Και για πρώτη φορά μετά το 2002, που είχε «καθαρίσει» ο Ρονάλντο (ο Βραζιλιάνος), δεν χρειάστηκε παράταση.
Τι καινούργιο είδαμε σε αυτό το Μουντιάλ; Κατ’ αρχάς, το VAR. Βοήθησε σημαντικά στο να μειωθούν τα κρούσματα διαιτητικής πλάνης. Εχει τα προβληματάκια του -όπως κάθε νέα τεχνολογία- αλλά, σε γενικές γραμμές, ο Ινφαντίνο (που επέμενε να χρησιμοποιηθεί), μάλλον δικαιώθηκε. Νέος κανονισμός ήταν και η τέταρτη αλλαγή στη διάρκεια της παράτασης. Υπήρξε, όμως, και κάτι άλλο, που αφορά την ουσία του παιχνιδιού: ο θρίαμβος της αθλητικής δύναμης, της ταχύτητας και των αντεπιθέσεων.
Στη Ρωσία καταποντίστηκαν οι κατ’ εξοχήν εκπρόσωποι του ποδοσφαίρου κυριαρχίας, με μεγάλη κατοχή μπάλας και πολύ «tiki taka» (Ισπανία, Γερμανία, Βραζιλία κ.λπ), ενώ πρόκοψαν εκείνες που δεν είχαν πρόβλημα να αφήσουν την μπάλα στους αντιπάλους τους, να παίξουν δυνατά στην άμυνα και να «χτυπήσουν» στην κόντρα. Είναι, πλέον, η τακτική που κερδίζει; Ετσι φαίνεται. Με αυτό το στιλ αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Κόσμου η Γαλλία, με το ίδιο αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Πορτογαλία πριν από δύο χρόνια. Καλή η τεχνική, όμως το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί καλούς αθλητές περισσότερο, παρά καλούς μπαλαδόρους. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η αποτελεσματικότητα των ομάδων στις στατικές φάσεις. Από τέτοιες μπήκαν, στη Ρωσία, 73 στα 169 γκολ.
Ζήσαμε και μεγάλες απογοητεύσεις, αυτό το μήνα. Τα γκραν φαβορί αποκλείστηκαν, το ένα μετά το άλλο. Η Βραζιλία έφτασε μόλις στους «8», με τον ακριβότερο παίκτη του κόσμου, τον Νεϊμάρ, να αυτοδιασύρεται με τις επιπολαιότητες και τους θεατρινισμούς του. Εάν δεν ωρίμασε στα 26 του, πότε θα το κάνει;
Η Αργεντινή προκάλεσε θλίψη στους οπαδούς της. Ιδίως η εικόνα του ανήμπορου να τη βοηθήσει, Λιονέλ Μέσι.
Η… κατάρα των Παγκόσμιων Πρωταθλητών «χτύπησε», εφέτος, τους Γερμανούς. Αλλά, ποτέ άλλοτε δεν είχαν αποκλειστεί τόσο άδοξα.
Η Ισπανία «προδόθηκε» από τον Ντε Χέα. Από τις επτά τελικές που κατέληξαν στην εστία του, οι έξι έγιναν γκολ. Επειτα από μια καταπληκτική σεζόν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν ο χειρότερος από τους 110 τερματοφύλακες που έπαιξαν στα τέσσερα τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα.
Η Πορτογαλία «αυτοκτόνησε» με το ίδιο της το όπλο: την φημισμένη της άμυνα. Τουλάχιστον ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα έχει να λέει πως έγινε μόλις ο τέταρτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε τέσσερα Μουντιάλ…
Ηταν ένα δίκαιο τουρνουά. Οσοι έφτασαν στους ημιτελικούς, το άξιζαν. Η Γαλλία είναι η πληρέστερη ομάδα της εποχής μας, η πιο «ποιοτική» σε όλες της τις γραμμές. Κι έχει στις τάξεις της τον ποδοσφαιριστή του μέλλοντος: τον Κιλιάν Εμπαπέ. Μόνον ο Πελέ είχε πρωταγωνιστήσει σε Παγκόσμιο Κύπελλο σε τέτοια ηλικία. Ο 19χρονος έχει όλο το «πακέτο». Ιδίως η ταχύτητά του… τρομάζει. Στα σπριντ του πλησιάζει τα 40 χλμ/ώρα!
Η Κροατία και το Βέλγιο πρόσθεσαν τα ονόματά τους στον κατάλογο με τις καταπληκτικές ομάδες που έμειναν με άδεια χέρια: τη Βραζιλία του 1982, την Ολλανδία του 1974, τη Βουλγαρία του 1994, το Καμερούν του 1990, το Περού του Κουμπίλιας, την Ισπανία του Μπουντραγκένιο, την Ουγγαρία του Πούσκας, που τη γνωρίσαμε μόνο μέσα από μυθικές αφηγήσεις.
Η Κροατία άγγιξε τη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών. Δικός της είναι ο MVP του Μουντιάλ (Μόντριτς). Το Βέλγιο, με τους υπέροχους σολίστ του, έπαιξε την καλύτερη μπάλα. Ο αρχηγός του, Εντέν Αζάρ, συμμετείχε σε επτά τέρματα της ομάδας του, με τρία γκολ και τέσσερις ασίστ. Η Αγγλία εξάντλησε και τις τελευταίες δυνατότητες των πιτσιρικάδων της. Κι ο
Χάρι Κέιν τις δικές του. Εγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής μετά το τουρνουά του 1970 που πέτυχε έξι γκολ σε ισάριθμες τελικές προσπάθειες.
Ηταν ένα υπέροχο Μουντιάλ. Ο πήχης για το επόμενο, το… χριστουγεννιάτικο, ανέβηκε πολύ ψηλά.