Τις δύο πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, του ’50 και του ’60, οι παλιές, οκτάστηλες, μεγάλου σχήματος ασπρόμαυρες εφημερίδες γνώριζαν δόξες στα ελληνικά σπίτια, ακόμη και όταν μπαγιάτευαν τα νέα τους: τότε οι νοικοκύρηδες, και όχι μόνο εκείνοι της επαρχίας, έκοβαν τις σελίδες τους σε κομμάτια και τα πέρναγαν σε μια αρμαθιά στο σύρμα που κρεμόταν από το καρφί στο αποχωρητήριο.
Τέτοια τελική χρήση των κιτρινισμένων σελίδων με το δημοσιογραφικό υλικό δεν απαξίωνε τόσο όσο ακούγεται σήμερα την πληροφορία και το επάγγελμα – το αντίθετο κιόλας: είχες κάτι να διαβάσεις προτού σκουπιστείς. Ο παράγων υγιεινή, βέβαια, ήταν μια άλλη υπόθεση, ανάλογη του παράγοντος ανάπτυξη.
Αυτή η… προαναπτυξιακή συνήθεια της ελληνικής κοινωνίας αναβιώνει και στις μέρες μας στο Τουρκμενιστάν, το οποίο υπήρξε η σοβιετική Τουρκμενία. Εκεί οι ντόπιοι φαίνεται πως χρησιμοποιούν με τον ίδιο τρόπο τον Τύπο, επικεντρώνοντας όμως στα αποκόμματα τα οποία φέρουν, όπως γράφει και το BBC, τη φωτογραφία του προέδρου τους Γκουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ.
Ωστόσο το καθεστώς επαγρυπνά.
Η τοπική Αστυνομία έχει λάβει την επιτακτική εντολή να επιθεωρεί τις τουαλέτες, δημόσιες αλλά και ιδιωτικές, όπως και τους σκουπιδοτενεκέδες και τις χωματερές, ώστε να συλλέγει τα αποδεικτικά στοιχεία αυτής της προσβλητικής έως και ανατρεπτικής λαϊκής δραστηριότητας – σημειωτέον ότι οι πηγές της παραπάνω είδησης είναι ρωσικές.
Μετά τον εντοπισμό τους, οι ένοχοι θα προειδοποιηθούν, λέει, να μην το ξανακάνουν. Αν και δεν διευκρινίζεται περαιτέρω η έννοια του όρου «προειδοποίηση», σίγουρο είναι πως η δουλειά της Ασφάλειας, εκτός από περισσότερο δύσοσμη απ’ ό,τι συνήθως, θα είναι και βαριά: οι πληροφορίες θέλουν τους Τουρκμένους πάμφτωχους, ανήμπορους να αγοράσουν ακόμη και χαρτί υγείας – ωστόσο τις εφημερίδες, που βρίθουν φωτογραφιών του προέδρου, είναι υποχρεωμένοι να τις προμηθεύονται.
Η προηγούμενη είδηση που αφορούσε το Τουρκμενιστάν ανέφερε σύλληψη παιδιών για καταστροφή προεδρικών πορτρέτων…
Το Τουρκμενιστάν, κράτος ασιατικό και «δεύτερης προτεραιότητας» για το ενδιαφέρον της Δύσης, δεν απασχολεί συχνά τα διεθνή Μέσα. Ομως κατά καιρούς ανακινούνται ζητήματα που θίγουν την καταπάτηση των δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, στους οποίους περιλαμβάνονται και άλλες εθνικές ομάδες, όπως οι Ουζμπέκοι και οι Ρώσοι.