Πιάνοντας το νήμα από εκεί όπου το είχε αφήσει σε εκείνη την μάλλον επεισοδιακή αντιφώνηση του Ταγίπ Ερντογάν στο Προεδρικό τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Προκόπης Παυλόπουλος επανέφερε τη ρητορική του για τη Συνθήκη της Λωζάνης. Σε εκδήλωση για τον απόδημο Ελληνισμό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι η συνθήκη δεν αναθεωρείται ούτε επικαιροποιείται, θυμίζοντας όσα δήλωσε στον τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έθεσε θέμα αναθεώρησης στην προ ολίγων μηνών επίσκεψή του στην Ελλάδα.
Το μήνυμα Παυλόπουλου φτάνει σε μια περίοδο που οι ελληνοτουρκικές σχέσεις διάγουν μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις των τελευταίων 20 ετών, με τις εμπρηστικές δηλώσεις αξιωματούχων της τουρκικής κυβέρνησης περί ασαφών ορίων στο Αιγαίο να πέφτουν βροχή και την προπαγάνδα της Αγκυρας για τους δύο έλληνες στρατιωτικούς να προκαλεί ισχυρό πονοκέφαλο στην Αθήνα.
«Η Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία κατοχυρώνει τα σύνορα, το έδαφος και την κυριαρχία τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αναθεωρείται ούτε επικαιροποιείται και είναι απολύτως σαφής, δίχως να αφήνει ίχνος ‘γκρίζων ζωνών’. Υπό τα δεδομένα αυτά η Τουρκία πρέπει να κατανοήσει και να σεβασθεί ότι η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοούν την ευρωπαϊκή της προοπτική, πλην όμως έχουν και την θέληση αλλά και την δύναμη να υπερασπισθούν, αμέσως και αποτελεσματικώς, τα σύνορα, το έδαφος και την κυριαρχία τους», τόνισε ο ΠτΔ ενόψει της 25ης Μαρτίου.
Από το μήνυμά του δεν έλειψε και το Μακεδονικό. «Στηρίζουμε την πορεία ένταξης της φίλης ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τούτο όμως, για λόγους σεβασμού της Ιστορίας, του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, προϋποθέτει προηγούμενη λύση ως προς το όνομά της, η οποία θα εμπεριέχει τις απαραίτητες εγγυήσεις εξάλειψης του αλυτρωτισμού», επισήμανε.
Κάνοντας λόγο για τη σημασία εύρεσης λύσης που θα σημάνει την εξάλειψη του αλυτρωτισμού, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε: «ένας τρόπος υπάρχει για να προχωρήσει η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ: Πρώτον, προηγούμενη αναθεώρηση, προς αυτή την κατεύθυνση, του Συντάγματός της, κάτι το οποίο σηματοδοτεί και τον σεβασμό που η Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ επιδεικνύουν απέναντι στην έννομη τάξη της και στο κράτος δικαίου εν γένει. Και, δεύτερον, συμφωνία που θα εμπεριέχει όλες τις εγγυήσεις εξάλειψης του αλυτρωτισμού που προανέφερα».
Αναφέρθηκε στο «διαρκές χρέος να μην λησμονούμε την Κύπρο», που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει «την τραγωδία της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής εδαφών της, πρέπει να διασφαλισθεί λύση δίκαιη και βιώσιμη, πλήρως σύμφωνη με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτογενές και παράγωγο. Λύση η οποία θα διασφαλίσει, οριστικώς και αμετακλήτως, μεταξύ άλλων, ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης μ’ ενιαία διεθνή προσωπικότητα και πλήρη κυριαρχία, απαλλαγμένο από στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων, που αντιτίθενται άλλωστε πλήρως στην κατά το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο έννοια της κυριαρχίας».