Τον Μάρτιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη του δημόσια, ηγετική εμφάνιση ως ΠΑΟΚτσής. Ο Γιάννης Γούμενος -ασφαλιστής που έκανε περιουσία στις χρυσές μέρες του Χρηματιστηρίου- είχε αφήσει στην ΠΑΕ «φέσια» 25 εκατομμυρίων ευρώ και ο ΠΑΟΚ πνιγόταν στα χρέη. Ο Κώστας Ζουράρις ήταν ο εμπνευστής και ο «μπροστάρης» του Μετώπου Λαϊκής Βάσης για τη σωτηρία της αγαπημένης του ομάδας. Οι οπαδοί θα έδιναν από δέκα ευρώ ο κάθε ένας και, να ‘τα τα λεφτά.
Στη σύντομη ομιλία του κατά την παρουσίαση της ιδέας επικαλέστηκε το παράδειγμα της Μπαρτσελόνα, αναλύοντας τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος: ως πρωτεύουσα της αυτόνομης Καταλονίας, η Βαρκελώνη αποτελεί το αντίπαλο δέος της καστιlλιάνικης πρωτεύουσας Μαδρίτης, ακριβώς όπως η Θεσσαλονίκη διεκδικεί τη δική της απεξάρτηση από το αθηνοκεντρικό κράτος. Στο τέλος, εντελώς εκτός κλίματος, έριξε το καρφί του στον Ολυμπιακό του Κόκκαλη: «Είναι ντροπή, ο ΠΑΟΚ να χρειάζεται πέτσινα γκολ, σαν το δεύτερο στη Νίκαια, για να κερδίζει υποδεέστερες ομάδες όπως ο Ιωνικός. Αν είναι να γίνουμε Ολυμπιακός Νο 2, καλύτερα να χάνουμε». Το ακροατήριο -καμιά εβδομηνταριά άνθρωποι- ενθουσιάστηκε, όμως από χρήματα δεν συγκεντρώθηκαν ούτε τα έξοδα της εκδήλωσης.
ΠΑΟΚτσή τον έκανε η γιαγιά του, μια Φαναριώτισσα που του έμαθε ότι η οικογένειά τους δεν ήταν Eλληνες της προσφυγιάς, αλλά περήφανοι Ρωμιοί από τη Βασιλεύουσα. Γι’ αυτό και δεν τον ενοχλεί που ο ΠΑΟΚ έχει κατακτήσει τόσο λίγους τίτλους, σε σχέση με την τεράστια λαϊκή του απήχηση. Οποιος τον πειράξει γι’ αυτό, θα πάρει την απάντηση ότι «τα πρωταθλήματα είναι για τις μικρομεσαίες συνοικιακές γκόμενες. Εμείς είμαστε αριστοκράτες».
Η γιαγιά Χαρίκλεια τον πήγαινε στο γήπεδο από μικρό, από τότε που η έδρα του ΠΑΟΚ βρισκόταν στο Σιντριβάνι. Το ποδόσφαιρο δεν είναι το άθλημά του -προτιμά την ορειβασία και το μπάσκετ-, όμως τον συνεπήρε η εξέδρα, αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «λαϊκό κίνημα του ΠΑΟΚ». Οταν επισκέπτεται την Τούμπα, αποφεύγει τη Θύρα των VIP. Προτιμά τη Θύρα 4 -των σκληροπυρηνικών οπαδών-, με την οποία έχει μία ιδιαίτερη σχέση. Υπήρξε, άλλωστε, πρόεδρος της Θύρας 4 Ευόσμου. Παρακολουθεί τους αγώνες όρθιος, όπως οι ομοϊδεάτες του, γιατί «τα καθίσματα είναι για να τα σπάμε».
Για τον Ζουράρι, ο Ολυμπιακός είναι το «κόκκινο πανί». Πάντα ήταν. Απλώς, η ενασχόλησή του με την πολιτική (από τον Νοέμβριο του 2013 με την ίδρυση του κόμματος «Πυρίκαυστος Ελλάδα») και η είσοδός του στη Βουλή (Ιανουάριος 2015) προσέδωσαν στην οπαδική του φωνή μία άλλη διάσταση. Κι έτσι άρχισε η δημόσια «βεντέτα» του με τους «ερυθρόλευκους», τον Οκτώβριο του 2016 – λίγο πριν μπει στην κυβέρνηση. Σχολιάζοντας -στον Metropolis- την πιθανότητα αντικατάστασης του (τότε) υφυπουργού Αθλητισμού, Σταύρου Κοντονή, έπειτα από τα πανό που είχαν σηκωθεί εναντίον του στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», είχε πει: «Εάν ο Κοντονής φύγει από το υπουργείο Αθλητισμού στον ανασχηματισμό, αυτό θα σημαίνει ότι ο υπόκοσμος του Ολυμπιακού έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει τη σύνθεση της κυβέρνησης».
Τον Απρίλιο του 2017, καλεσμένος στην εκπομπή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου στον ΣΚΑΪ, όταν του ζητήθηκε από τον παρουσιαστή μία δήλωση που θα έκανε ντόρο και θα «έπαιζε» στο δελτίο ειδήσεων του σταθμού, ξέχασε την ιδιότητα του υφυπουργού Παιδείας και θυμήθηκε εκείνη του οπαδού του ΠΑΟΚ: «Βουντού, βουντού, βουντού και μια καρφίτσα μαύρη, στο… στέαρ (αντί της λέξης που χρησιμοποιούν οι ΠΑΟΚτσήδες) μου θα κάθονται δέκα χιλιάδες γαύροι». Πέντε μέρες αργότερα, σχολιάζοντας -στον Arena FM- την οργισμένη απάντηση του διευθυντή επικοινωνίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κώστα Καραπαπά, εμφανίστηκε αμετανόητος: «Είναι λογικό να αντιδρούν, ο Καραπαπάς και ο Ολυμπιακός. Δεν έχουν το εύρος να δεχτούν την πλάκα. Εχουν ταλέντο στο να κλέβουν παιχνίδια, 30 χρόνια τώρα. Ούτε ο Λοβέρδος έχει χιούμορ. Καλό παιδί, αλλά δεν έχει χιούμορ».
Ναι, αλλά πώς του ήρθε να το γυρίσει στην μπάλα, σε μία εκπομπή πολιτικού περιεχομένου; Η εξήγηση που έδωσε, δεν σηκώνει αντίλογο: «Ημουν στην περιοχή του γαύρου (Φάληρο), σε βαζέλικο κανάλι (ΣΚΑΪ). Τι να έλεγα; Τα συνθήματα που βγάζουν στην εξέδρα οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι αριστουργήματα για ανθολόγιο. Το σύνθημα αυτό, το βουντού – βουντού, είναι αριστουργηματικό…». Οι Ολυμπιακοί δεν το είδαν έτσι. Στις 19 Απριλίου 2017 τον περιέλαβαν με ένα πανό στο γήπεδο που έγραφε: «Ζουράρι Βούλγαρε… και υφυπουργέ της πλάκας Κράτος είναι ο Ολυμπιακός».
«Στόλισε» τον Αρη, θαυμάζει τον Ιβάν
Τα χθεσινά ήταν μία επανάληψη των περυσινών, σε ραδιοφωνική βερσιόν. Μόνο που, αυτή τη φορά, «θυμήθηκε» και τον Αρη. «Ποιος τον γα… τον Αρη, παιδί μου;». «Το ποιος είναι ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του, θα το διαπιστώσει ο ίδιος προσωπικά στις επόμενες εκλογές», απάντησε -μεταξύ άλλων- η ΠΑΕ. Του… αέρισε τα μέζεα, όπως θα έλεγε ο ίδιος. Ετσι κι αλλιώς, οι Αρειανοί δεν τον ψήφιζαν.
Τον Ιβάν Σαββίδη τον έχει συναντήσει δυο τρεις φορές, όμως όχι κατ’ ιδίαν, όπως λέει. Προφανώς, όμως, τον θαυμάζει απεριόριστα. Τον περασμένο Δεκέμβριο, στα εγκαίνια της Εδρας Ρωσικής Γλώσσας και Πολιτισμού της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, τον είχε χαρακτηρίσει ως «απόστολο» και «μέγα ευεργέτη», ευχαριστώντας τον εκ μέρους του υπουργείου Παιδείας αλλά και… της Θύρας 4. Να ‘το, πάλι, το δίπολο υπουργού – οπαδού.
Αν και ως πολιτικός έχει περάσει σχεδόν απ’ όλο το φάσμα των ιδεολογιών, ως ΠΑΟΚτσής παρέμεινε συνεπής. Με αιρετικές πινελιές. Τον Δεκέμβριο του 2016, κατά την επίσκεψή του στο εργοτάξιο του Μετρό της Θεσσαλονίκης, όταν ρωτήθηκε για την πρόοδο των εργασιών, απάντησε με μία παραδοξότητα: «Η σοβαρή ερώτηση είναι, πότε θα πάρει Πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ θα πάρει Πρωτάθλημα, όταν τελειώσει το Μετρό. Δηλαδή, ποτέ»!
Παλιά, είχε «πλάκα». Ηταν ένας καλλιτέχνης της αθυροστομίας -αν και μεγαλωμένος με γαλλικά και πιάνο, επιμελώς ακατανόητος, και ο ιντριγκαδόρικος λόγος του αποτελούσε αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τον γνωστό μίμο, Γιώργο Μητσικώστα. Αργότερα, όμως, ως πολιτικός, καλλιέργησε το ταλέντο του στην τέχνη της πρόκλησης. Στο στόμα ενός υφυπουργού, και δη Παιδείας, τα οπαδικά συνθήματα μισαλλοδοξίας δεν ακούγονται διόλου χαριτωμένα. Ούτε, καν, μεταξύ σοβαρού κι αστείου.
«Πάσχω απάθειαν», είχε απαντήσει κάποτε όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της παρατεταμένης νιότης του (σήμερα είναι 77 ετών). Γράφει τα πάντα στα μέζεά του, όπως θα έλεγε το αδάμαστο alter ego του. Και κάπως έτσι χάσαμε τον πολιτικό Ζουράρι: από υπερβολική δόση γραψαρχιδίνης. Αλλά, μας έμεινε ο οπαδός.