Δεν είναι η πρώτη που κατηγορεί τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν. Αλλά είναι μάλλον η πρώτη που περιγράφει με τέτοια λεπτομέρεια τις σεξουαλικές απαιτήσεις που είχε ο διαβόητος μεγαλοπαραγωγός απέναντί της –προφανώς και απέναντι σε τόσες άλλες που ήταν πιο διακριτικές στις καταγγελίες τους ή ακόμα κρατούν το στόμα τους κλειστό.
Η Σάλμα Χάγιεκ προστέθηκε με εντυπωσιακό τρόπο στη σειρά των αστεριών του Χόλιγουντ που κατήγγειλαν τον δημιουργό των επιτυχιών. Με άρθρο της στους New York Times, κατηγόρησε τον Γουαϊνστάιν ότι επί χρόνια την παρενοχλούσε σεξουαλικά, απαιτώντας διάφορες χυδαίες υπηρεσίες, ενώ είχε απειλήσει και τη ζωή της λέγοντας «θα σε σκοτώσω, μην νομίσεις ότι δεν μπορώ». Ο τίτλος του άρθρου χαρακτηριστικός: «Harvey Weinstein Is My Monster Too» – «Χάρβεϊ Γουάινσταϊν είναι και το δικό μου τέρας», μια αναφορά στο κίνημα #ΜeToo.
Η διάσημη ηθοποιός ανέφερε ότι τον τελευταίο καιρό προσεγγίστηκε από διαφορετικές πηγές και αρκετούς ρεπόρτερ προκειμένου να μιλήσει για ένα επώδυνο περιστατικό της ζωής, που θεωρούσε ότι το είχε απωθήσει, ότι το είχε ξεπεράσει. Είχε κάνει πλύση εγκεφάλου στον εαυτό της γι’ αυτό, όπως λέει, προκειμένου να επιβιώσει. Αλλωστε δεν θεωρούσε τη δική της φωνή τόσο σημαντική. Εξομολογείται ότι απέφευγε την ευθύνη να καταγγείλει ό,τι της είχε συμβεί, με τη δικαιολογία ότι ήδη είχαν ασχοληθεί με το θέμα αρκετοί άνθρωποι, ώστε να τον αποκαλύψουν.
Περιγράφοντας τον εαυτό της σαν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας που για να επιβιώσουν μαθαίνουν να δικαιολογούν και να συγχωρούν τον βιαστή τους, η Σάλμα Χάγιεκ έκανε την αυτοκριτική της για τη σιωπή της. Λέει ότι προσπαθούσε να σώσει τον εαυτό της από το να εξηγήσει κάποια πράγματα στους αγαπημένους της, όπως το γιατί συμπεριφερόταν τόσα χρόνια με εγκαρδιότητα σε έναν άνθρωπο που την πλήγωσε τόσο βαθιά. Ντρεπόταν να περιγράψει μια εμπειρία για την οποία είχε συγχωρέσει τον υπαίτιο και θεωρούσε ότι ήταν ένα κεφάλαιο που είχε κλείσει.
Οταν, όμως, τόσες γυναίκες βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν για όσα συνέβαιναν με τον μεγαλοπαραγωγό του Χόλιγουντ, αποφάσισε να αντιμετωπίσει τη δειλία της. Εμπνεύστηκε από τις γυναίκες που επέδειξαν το θάρρος να μιλήσουν για ότι τους συνέβη, ειδικά σε μια χώρα που ο ίδιος ο πρόεδρός της κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος γυναικών.
- Διαβάστε: Το Χόλιγουντ αυτοκαταστρέφεται;
Προχωρώντας στην εξιστόρηση των γεγονότων η ηθοποιός περιγράφει πόσο αδιανόητο ήταν για μια άγνωστη μεξικάνα ηθοποιό να κάνει καριέρα στο Χόλιγουντ και το πόσο σημαντικός είχε αρχίσει να γίνεται ο Γουαϊνστάιν. Ηταν πλέον μια αξιοθαύμαστη διάνοια. Κι ενώ η συνεργασία μαζί του φαινόταν κάτι σαν όνειρο, σύντομα ήρθε η παρενόχληση. Ήθελε να μπαίνει στο δωμάτιό της, να κάνουν ντους μαζί, να τη βλέπει να κάνει ντους, να κάνουν στοματικό έρωτα, να κάνει εκείνη έρωτα με άλλη γυναίκα και άλλα παρόμοια.
«Ημουν τόσο ενθουσιασμένη που θα δούλευα μαζί του και με την εταιρεία του. Στην αφέλειά μου, νόμιζα ότι το όνειρό μου είχε γίνει πραγματικότητα. Είχε αξιολογήσει τα προηγούμενα 14 χρόνια της ζωής μου. Είχε δεχτεί να δοκιμάσει μαζί μου – που ήμουν ένα τίποτα. Είχε πει ναι. Πόσο λίγο ήξερα ότι θα έπρεπε εγώ να πω όχι. Οχι στο να του ανοίγω την πόρτα οποιαδήποτε ώρα της νύχτας, από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο, από μέρος γυρίσματος σε μέρος γυρίσματος, όπου θα εμφανιζόταν χωρίς να τον περιμένεις – ακόμη και σε γυρίσματα που εκείνος δεν είχε σχέση. Οχι στο να κάνω ντους μαζί του. Οχι στο να τον αφήσω να με βλέπει ενώ κάνω εγώ ντους. Οχι στο να τον αφήσω να μου κάνει μασάζ. Οχι στο να αφήσω έναν φίλο του να μου κάνει μασάζ. Οχι στο να τον αφήσω να μου κάνει στοματικό σεξ. Οχι στο να είμαι γυμνή με μια άλλη γυναίκα. “Θα σε σκοτώσω, μην νομίζεις ότι δεν μπορώ” μου είπε. Εφερα δύο Οσκαρ στην εταιρεία. Και δεν μου ξαναπρότεινε ρόλο ποτέ ξανά» έγραψε χαρακτηριστικά η Χάγιεκ, περιγράφοντας όχι μόνο το τέρας αλλά και τον τρόπο που δούλευε τον (εκ)βιασμό: σεξ αντί για ρόλους.
«Δεν νομίζω ότι μισούσε άλλη λέξη περισσότερο από το “όχι”» λέει η ηθοποιός που βίωνε σε συνέχεια της απόρριψής της σε αυτόν, την οργή του. Και συνεχίζει λέγοντας «Στα μάτια του δεν ήμουν μια καλλιτέχνιδα, δεν ήμουν καν ένα πρόσωπο. Ήμουν ένα πράγμα, ένα σώμα».
Στο άρθρο της στους New York Times η Χάγιεκ περιγράφει επίσης ότι άρχισε να την εκβιάζει ώστε να συμμετέχει στα προσωπικά του πάρτι με μοντέλα, τα οποία ήταν ιερόδουλες.
Οπως καταγγέλλει, στο πλαίσιο της ταινίας «Φρίντα» του 2002, όπου η ηθοποιός υποδύθηκε την ζωγράφο Φρίντα Κάλο, ο Γουαϊνστάιν έφτασε στο σημείο να απειλεί με ακύρωσή της, εάν δεν δεχόταν να γυρίσει μια σκηνή λεσβιακού σεξ με την ηθοποιό Ασλεϊ Τζαντ –θύμα κι αυτή του παραγωγού και μια από τις πρώτες γυναίκες που ξεσκέπασαν ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του Χόλιγουντ.
Από την πλευρά του, ο παραγωγός, με γραπτή δήλωσή του μέσω εκπροσώπου του, αναφέρει πως «δεν θυμάται ποτέ να εκβίασε την Σάλμα Χάγεκ να γυρίσει μια σκηνή σεξ για χάρη του με γυναίκα συμπρωταγωνίστριά της και δεν ήταν παρών στο συγκεκριμένο γύρισμα. Oλες οι κατηγορίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης που περιγράφει η Σάλμα δεν είναι ακριβείς και άλλοι άνθρωποι που ήταν μάρτυρες των γεγονότων έχουν διαφορετική γνώμη για το τι συνέβη».
«Σε κάθε περίπτωση, η σκηνή αυτή ήταν μέρος του σεναρίου, καθώς η Φρίντα Κάλο ήταν bisexual και η πιο σημαντική σκηνή σεξ της ταινίας ήταν μεταξύ της κυρίας Χάγιεκ και του Τζέφρι Ρας», συνεχίζει στην ίδια γραπτή δήλωση που διανεμήθηκε στον Τύπο. Παράλληλα ο Γουαϊνστάιν ισχυρίζεται πως ήταν εκείνος που επέμεινε στην Σάλμα Χάγιεκ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, παρότι οι συμπαραγωγοί του πίεζαν να τον δώσουν στην Τζένιφερ Λόπεζ, που όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ήταν «μεγαλύτερο αστέρι την εποχή εκείνη».
Εκείνη ωστόσο γράφει: «Για πρώτη φορά και τελευταία στην καριέρα μου, έπαθα νευρικό κλονισμό. Το σώμα μου άρχισε να τρέμει ανεξέλεγκτα, μου κόπηκε η αναπνοή και άρχισα να κλαίω, χωρίς να μπορώ να το ελέγξω στο ελάχιστο. Δεν ήταν επειδή θα ήμουν γυμνή σε μια σκηνή με μια άλλη γυναίκα. Ήταν επειδή θα ξεγυμνωνόμουν μαζί της για χάρη του. Αλλά τότε δεν μπορούσα να το αποκαλύψω σε κανέναν. Τελικά πήρα ένα ηρεμιστικό και κατάφερα να γυρίσω τη σκηνή» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η εξαιρετική ερμηνεία της Χάγιεκ στην ταινία για τη ζωή της Φρίντα Κάλο της έδωσε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, παρά το γεγονός ότι ο παραγωγός της έλεγε συνεχώς ότι «το μόνο που άξιζε πάνω της και που μπορούσε να πουλήσει» ήταν το γυμνό της σώμα, αφού ήταν «τελείως ατάλαντη».