Πρόσθετα στοιχεία για την περίοδο κατασκευής του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ έφερε στο φως ομάδα επιστημόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την θρησκευτική παράδοση που τοποθετούσε χρονικά την οικοδόμηση του αρχικού ταφικού συμπλέγματος τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Η ομάδα του ΕΜΠ, η οποία έκανε την πρόσφατη αναστήλωση, με επικεφαλής την καθηγήτρια της Σχολής Χημικών Μηχανικών Αντωνία Μωροπούλου, πήρε δείγματα κονιάματος κάτω από το Κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου.
Κατά την αναστήλωση, πέρυσι τον Οκτώβριο, οι ειδικοί του ΕΜΠ άνοιξαν τον τάφο μετά από αιώνες, παραμερίζοντας την μαρμάρινη πλάκα που τον σκέπαζε και αποκάλυψαν ίχνη ασβεστολιθικού κονιάματος από αρχαία κατασκευαστικά υλικά, τα οποία συλλέχθηκαν και στη συνέχεια αναλύθηκαν με σύγχρονες τεχνικές. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι ο τάφος είχε κατασκευασθεί περί το 345 μ.Χ., κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κωνσταντίνου (που πέθανε το 337) ή λίγο μετά από αυτήν.
Ο Πανάγιος Τάφος είχε καταστραφεί τελείως το 1009 την εποχή των Σταυροφοριών και έκτοτε ξαναχτίστηκε. Με βάση τα νέα στοιχεία, που παρουσιάζει αποκλειστικά το περιοδικό National Geographic (το οποίο στήριξε εξαρχής το εγχείρημα της αναστήλωσης), ο τάφος, που βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία της Αναστάσεως και καλύπτεται από το κτίσμα του Κουβουκλίου, έχει ηλικία σχεδόν 1.700 ετών.
Σχετική δημοσίευση θα γίνει στο περιοδικό αρχαιολογίας Journal of Archaeological Science Reports.
Αν και παραμένει αδύνατο να επιβεβαιωθεί αρχαιολογικά ότι ο τάφος είναι πράγματι το μέρος όπου ετάφη ο Ιησούς, η νέα χρονολόγηση επιβεβαιώνει ότι η αρχική κατασκευή του σημερινού ταφικού συμπλέγματος είχε γίνει την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.