Αν υπήρξε ένας άνθρωπος στο ταλέντο του οποίου η Κρήτη συνάντησε την Εβδομη Τέχνη, αυτός ήταν ο Γουόλτερ Λάσαλι. Ενας κινηματογραφιστής κολοσσός που το 1964, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Μιχάλη Κακογιάννη και υπό τους ήχους της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη, άγγιξε με τη μαγική του κάμερα το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ζορμπάς» και το οδήγησε στα τρία Οσκαρ και στην παγκόσμια αναγνώριση. Ο Λάσαλι, αιώνια ερωτευμένος με την κρητική γη και το φως της, έφυγε από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας σε ηλικία 91 ετών…

O Λάσαλι ζούσε εδώ και πολλά χρόνια στα Χανιά, στον Σταυρό Ακρωτηρίου, όπου γυρίστηκε η θρυλική ταινία. Είχε τιμηθεί ο ίδιος με Οσκαρ φωτογραφίας για τον «Ζορμπά» (τα άλλα δύο Οσκαρ είχαν πάρει ο Βασίλης Φωτόπουλος για τη σκηνογραφία και η Λίλα Κέντροβα για την ερμηνεία της, β’ γυναικείου ρόλου).

Νοσηλευόταν εδώ και εβδομάδες στην Ορθοπεδική Κλινική του Νοσοκομείου Χανίων όπου είχε εγχειριστεί. Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, η ζημιά είχε αποκατασταθεί όμως διαπιστώθηκε ότι έπασχε από λευχαιμία, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Νοσοκομείο.

Ο ίδιος είχε θελήσει να παραστεί στην εκδήλωση του Σαββάτου για την ονοματοθεσία του θεάτρου «Μίκης Θεοδωράκης» και ενώ είχε αποφασιστεί η μεταφορά του στον χώρο του Παλιού Τελωνείου με ασθενοφόρο, από το Νοσοκομείο Χανίων όπου νοσηλευόταν, τελικά οι γιατροί έκριναν πως αυτό δεν ήταν δυνατόν λόγω της βαριάς κατάστασης της υγείας του. Ο Λάσαλι έχασε έτσι την ευκαιρία να ξανασυναντηθεί με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος παραβρέθηκε στην τελετή…

Ο Λάσαλι γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1926. Ηταν παιδί του «free cinema». Μέσα από τη μήτρα του βρετανικού σινεμά, έκανε γρήγορα αίσθηση: στα 35 του ήταν διευθυντής φωτογραφίας στον «Επαναστάτη» («The Loneliness of the Long Distance Runner») του Τόνι Ρίτσαρντσον, με τον οποίο το 1963 θα συνεργαζόταν και στο οσκαρικό «Τομ Τζόουνς». Ακολούθησε η επιτυχία του «Ζορμπά» και ο έρωτας του Λάσαλι με την Κρήτη.

Συνολικά εργάστηκε σε περισσότερα από 100 φιλμ και τηλεοπτικές παραγωγές. Ηταν ο αγαπημένος κινηματογραφιστής του Τζέιμς Αϊβορι, με τον οποίο είχε συνεργαστεί ήδη από το 1972 στο «Savages» για να ακολουθήσουν οι περίφημοι «Βοστωνέζοι» το 1984. Ουδέποτε φυσικά ξέχασε ή άφησε την Ελλάδα. Το 1993 συνεργάστηκε με τον Ντίνο Δημόπουλο στα «Δελφινάκια του Αμβρακικού».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News