Ενας πολιτικός που πατά στα βήματα του Μακρόν αλλά περισσότερο προσανατολισμένος στα δεξιά αναμένεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, να επικρατήσει στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στην Αυστρία.
Ο υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς, γνώριμος και στην Ελλάδα από την σκληρή διαχείριση του Προσφυγικού το 2015 και 2016, είναι το πρόσωπο που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον, γιατί το κόμμα του, το Λαϊκό Κόμμα, προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
Το ακροδεξιό Κόμμα των Ελευθέρων και οι κεντροδεξιοί Σοσιαλδημοκράτες ακολουθούν δίνοντας μάχη στήθος με στήθος για τη δεύτερη θέση.
Επί δεκαετίες στην αυστριακή πολιτική σκηνή κυριαρχούσαν το Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλδημοκράτες, ωστόσο ένας νέος συνασπισμός μεταξύ των δύο κομμάτων δεν είναι πιθανός, ενώ προκρίνεται μια συμμαχία μεταξύ των συντηρητικών και του Κόμματος των Ελευθέρων. Το ερώτημα για την Αυστρία και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι το πόσο πολύ προς τα δεξιά θα στραφεί η χώρα.
Η σύμπραξη του Λαϊκού Κόμματος (OVP ) με το Κόμμα των Ελευθέρων (FPO) φαίνεται το πιο πιθανό σενάριο, βάζοντας τέλος στον δεκαετή συνασπισμό του OVP με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPO).
Το κόμμα του Κουρτς, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις συγκεντρώνει το 33% των ψήφων, με το FPO να είναι στο 27% των ψήφων και το SPO στο 25%.
Ενας αυστριακός Μακρόν
Ο μόλις 31 ετών Κουρτς, με δεδομένο το δημοσκοπικό προβάδισμα του κόμματός του, θα έχει τον πρώτο λόγο για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Η προεκλογική εκστρατεία, γράφουν οι Financial Times, πήγε πολύ καλά για το κόμμα του. Παρά την άνοδο του Κόμματος των Ελευθέρων, το Λαϊκό Κόμμα κράτησε την πρωτιά «κλέβοντας» μάλιστα κάποιες από τις πολιτικές των Ελευθέρων για το μεταναστευτικό.
Το τελευταίο διάστημα ο Κουρτς πήρε περισσότερο δεξιές θέσεις σε κάποια θέματα, την ώρα που το Κόμμα των Ελευθέρων πήρε, τηρουμένων των αναλογιών, θέσεις περισσότερο αριστερές, σχολιάζουν αναλυτές.
Βοηθά, βέβαια, και η εικόνα του φωτογενούς Κουρτς, που, όπως σημειώνει η εφημερίδα, αν και προέρχεται από το κατεστημένο έχει προβάλει τον εαυτό του ως μεταρρυθμιστή, αλλά και ευρωπαϊστή.
Το Κόμμα της Ελευθερίας έγινε διαβόητο σε όλη την Ευρώπη για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρούσε να «ξεπλύνει» το ναζιστικό παρελθόν της χώρας και για τον αρχηγό του τη δεκαετία του ’90, τον Γκέοργκ Χάιντερ. Μετά όμως από τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση το 2000, τα ποσοστά του πήραν την κατιούσα.
Το μεταναστευτικό το έφερε ξανά στο προσκήνιο ενώ εκτιμάται ότι θα βρεθεί ψηλότερα από το 20,5% που είχε συγκεντρώσει στις εκλογές του 2013.
Τραυματισμένη εκλογικά προσέρχεται από την πλευρά της η Κεντροαριστερά, ακολουθώντας και σε αυτή τη χώρα την μοίρα άλλων ευρωπαϊκών αδελφών κομμάτων. Ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Κρίστιαν Κερν, πρόσωπο χωρίς μεγάλη πολιτική πείρα, ελπίζει να μην πέσει πολύ πιο χαμηλά από το 27% της τελευταίας αναμέτρησης.
Τα σενάρια της επόμενης ημέρας
Οι κάλπες δεν αναμένεται να βγάλουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, λόγω του αναλογικού συστήματος, οπότε το ενδιαφέρον στρέφεται στις συμμαχίες –αλλά και τις ισορροπίες- της επόμενης ημέρας.
Ο συνασπισμός του Λαϊκού Κόμματος με το Κόμμα των Ελευθέρων είναι ίσως τα πιο πιθανό σενάριο, αν και η πιθανότητα ενός νέου συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες δεν αποκλείεται εντελώς. Τα δύο κόμματα συγκυβερνούν στο κρατίδιο Μπούργκενλαντ και έχουν κοντινές θέσεις αναφορικά με κοινωνικά ζητήματα. Ομως ένα τέτοιο σενάριο δεν χαίρει κοινής αποδοχής στο SPO και προϋποθέτει την απομάκρυνση του Κερν.
Το FPO είχε συγκυβερνήσει με τους συντηρητικούς από το 2000 ως το 2007, γεγονός που είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στην Ευρώπη και οδηγήσει στην υιοθέτηση κυρώσεων από την ΕΕ εναντίον της Αυστρίας. Τέτοια μέτρα δεν είναι πιθανό να ληφθούν σήμερα, καθώς το Κόμμα των Ελευθέρων έχει χαμηλώσει τους τόνους σε σχέση με την εποχή που βρισκόταν στην ηγεσία του ο Χάιντερ.
Τρία άλλα μικρότερα κόμματα ελπίζουν να εισέλθουν στο κοινοβούλιο: το φιλελεύθερο Neos, οι Πράσινοι και ο οικολόγος Πέτερ Πιλτς, τα οποία συγκεντρώνουν από κοινού το 17% των ψήφων, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Μαθηματικά ένα τέτοιο σενάριο θα πρόσφερε στον Κουρτς, αν το αποτέλεσμα για το OVP είναι τόσο υψηλό όσο προβλέπεται, τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό με αυτά τα τρία κόμματα. Πάντως, το ενδεχόμενο δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό, κυρίως εξαιτίας των μεγάλων διαφορών του Λαϊκού Κόμματος με τους Πράσινους, ενώ ο συνασπισμός αυτός θα ήταν και πολύ ευάλωτος.
Υπάρχει, τέλος, και η πιθανότητα για κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον Κουρτς, στην περίπτωση που κρίνει ότι ο συνασπισμός με τον Στράχε δεν τον συμφέρει. Σε αυτό το ενδεχόμενο ο Κουρτς μπορεί να συνασπιστεί με το Neos και να αναμείνει την κατάρρευση του Κόμματος των Ελευθέρων και την ένταξη στο κόμμα του όσων αποχωρήσουν από το FPO.
Τέλος, η πιθανότητα κήρυξης νέων εκλογών δεν μπορεί να αποκλειστεί, αν δεν μπορέσει να σχηματιστεί βιώσιμη κυβέρνηση. Οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση πρέπει να επικυρωθεί από τον πρόεδρο της Αυστρίας, τον φιλελεύθερο οικολόγο Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν, ο οποίος έχει προειδοποιήσει ότι θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε κυβέρνηση θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή δέσμευση της χώρας. Κάτι που επίσης θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για τη διεξαγωγή νέων εκλογών.