Η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν το αποκορύφωμα μια σειράς από σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στη Ρωσία το 1917 και δεν άφησαν το αποτύπωμά τους μόνο στην πορεία αυτής της χώρας -τη γέννηση της ΕΣΣΔ, τη συμμετοχή της σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους και σε έναν Ψυχρό Πόλεμο- αλλά και σε ολόκληρη τη νεότερη παγκόσμια Ιστορία.
Ουσιαστικά, η Ρωσική Επανάσταση συμπεριλαμβάνει τα γεγονότα που συνέβησαν κυρίως τους μήνες Φεβρουάριο και Οκτώβριο του 1917, (Φεβρουαριανή και Οκτωβριανή επανάσταση, αντίστοιχα). Αν και οι δύο αυτές επαναστάσεις θεωρούνται μέρος της Ρωσικής Επανάστασης, αφορούν πολύ διαφορετικές διαστάσεις και δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους.
Το θέμα είναι ότι οι Ρώσοι δεν θέλουν, πλέον, άλλες επαναστάσεις.
Αυτό είναι το συμπέρασμα το οποίο προκύπτει απόλυτα βάσει αριθμών έπειτα από μια δημοσκόπηση την οποία πραγματοποίησε πρόσφατα το Ινστιτούτο VCIOM (Ρωσικό Κέντρο Ερευνας της Κοινής Γνώμης).
Εκεί, προκύπτει ότι οι απόψεις των Ρώσων ποικίλουν όσον αφορά το πώς βλέπουν σήμερα την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ωστόσο, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, σε ποσοστό 92%, δείχνουν ότι δεν συγκινούνται με την προοπτική μια νέας επανάστασης, θεωρώντας ότι δεν πρέπει να γίνει καμία επανάσταση στην Ρωσία. (Το 5% θεωρεί ότι χρειάζεται σήμερα μια επανάσταση και το 3% δεν απάντησε στο ερώτημα).
Οι απόψεις, λοιπόν, των Ρώσων διχάζονται ως προς τους σκοπούς της επανάστασης, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ. Το 46% πιστεύει ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση έγινε προς το συμφέρον ολόκληρης της κοινωνίας είτε του μεγαλύτερου τμήματός της, αλλά το ίδιο ακριβώς ποσοστό (46%) πιστεύει το εντελώς αντίθετο, θεωρώντας είτε ότι η επανάσταση έγινε για τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας (13%) είτε ότι εξυπηρετούσε τα συμφέροντα μιας μικρής ομάδας (33%) .
Οσον αφορά στις συνέπειες της Οκτωβριανής Επανάστασης για τη Ρωσία, αυτές γενικά αξιολογούνται θετικά. Το 38% δηλώνει ότι η Επανάσταση έδωσε ώθηση στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας, το 23% θεωρεί ότι άνοιξε μια νέα εποχή στην ιστορία της Ρωσίας. Ωστόσο, το 13% θεωρεί ότι ήταν καταστροφή για τη χώρα, το 14% θεωρεί ότι φρέναρε την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας, ενώ το 12% δεν απάντησε στο σχετικό ερώτημα.
Στο ερώτημα αν η Οκτωβριανή Επανάσταση εξέφραζε τη βούληση της πλειοψηφίας των λαών που ζούσαν τότε στην επικράτεια της ρωσικής αυτοκρατορίας, το 45% απάντησε θετικά, ενώ το 43% αρνητικά (το 1990 οι απαντήσεις στο ίδιο ερώτημα ήταν αντίστοιχα 36% και 37%). Επίσης, το 1990 το ποσοστό των Ρώσων που δεν απάντησαν στο ίδιο ερώτημα έφθανε το 27% ενώ το 2017 το 12%.
Παράλληλα, το 42% δεν ήταν σε θέση να απαντήσει στο ερώτημα «ποιοι ήταν οι στόχοι της Επανάστασης». Οι πιο δημοφιλείς απαντήσεις που δόθηκαν ήταν «πραξικόπημα, αλλαγή του πολιτικού συστήματος» σε ποσοστό 19%, «η εξουσία στον λαό, τα εργοστάσια στους εργάτες και η γη στους αγρότες» σε ποσοστό 13% και «βελτίωση της ζωής προς το καλύτερο» σε ποσοστό 10%.
Παράλληλα, οι Ρώσοι αντιλαμβάνονται την Επανάσταση σαν ένα πολύπλοκο και αντιφατικό φαινόμενο που έχει τόσο αρνητικές όσο και θετικές πλευρές. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης που είχε γίνει το 2016, το 57% είχε χαρακτηρίσει την Επανάσταση αναπόφευκτο ιστορικό γεγονός, το 25% είχε πει ότι σημαίνει «ανατροπή και θύματα» και το 11% ανανέωση της κοινωνίας.
Στο ερώτημα τι θα έκαναν (πώς θα αντιδρούσαν) αν ζούσαν το 1917, το 27% δήλωσε ότι θα προτιμούσε να «περιμένει» να τελειώσει η ταραχώδης περίοδος, το 16% θα έφευγε στο εξωτερικό. Το 28% θα υποστήριζε τους μπολσεβίκους, αλλά όπως επισημαίνει το VCIOM τα ποσοστά είναι πιο υψηλά σε ηλικίες μεγαλύτερες των 60 ετών, δηλαδή στις ηλικίες αυτές τα ποσοστά αυτά φθάνουν το 42% σε σχέση με το 21% που καταγράφεται στις ηλικίες 18-24 ετών.
Οι κοινωνιολόγοι του VCIOM επισήμαναν επίσης ότι τα τελευταία χρόνια στους κόλπους της ρωσικής κοινωνίας αυξάνεται η συμπάθεια του κόσμου σε πολιτικούς των αρχών του 20ού αιώνα, τον τσάρο Νικόλαο Β’ τον Τζερτζίνσκι, τον Λένιν και τον Στάλιν.