Στην αρχή ήταν η φάρσα του κωμικού ηθοποιού Λι Νέλσον με το χαρτί «της απόλυσής της», στο τέλος ο ασταμάτητος, πνιγηρός βήχας. Η αλήθεια είναι ότι για την Τερέζα Μέι δεν ήταν απλά η μέρα της και όπως λέει σχεδόν σύσσωμος ο βρετανικός Τύπος, η ομιλία της την Τετάρτη στο Συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος ήταν μία «καταστροφή».
Πέρα όμως από τα απρόβλεπτα που της έτυχαν στο βήμα του συνεδρίου, ούτε η ίδια φαίνεται να βοήθησε και πολύ τον εαυτό της, ειδικά λόγω των ενδυματολογικών επιλογών της.
Η Μέι συνδύασε το συντηρητικό -σχεδόν σε σκωτσέζικο μοτίβο- navy φόρεμα που επέλεξε για την περίσταση, με ένα βραχιόλι που έφερε εικόνες της Φρίντα Κάλο, της αδάμαστης μεξικανής ζωγράφου (6 Ιουλίου 1907 – 13 Ιουλίου 1954) που εξελίχθηκε σε σύμβολο του φεμινισμού της δεκαετίας του ’70. Τι σχέση όμως θα μπορούσε να έχει η επικεφαλής των Συντηρητικών με μία παγκοσμίως γνωστή φεμινίστρια και κομμουνίστρια, η οποία φέρεται να είχε μέχρι και ερωτική σχέση με τον Τρότσκι;
Αυτό αναρωτιούνται πολιτικοί αναλυτές -και όχι μόνο- πασχίζοντας να καταλάβουν ποιο ήταν το μήνυμα που ήθελε να περάσει η βρετανίδα πρωθυπουργός, αν υπήρχε βέβαια κάτι τέτοιο.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μία κίνηση – έκπληξη από την ηγέτη των Τόρις, όχι μόνο επειδή η Φρίντα Κάλο ήταν κομμουνίστρια και παντρεμένη με τον καλλιτέχνη Ντιέγκο Ριβέρα, ο οποίος τύχαινε να είναι μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του μεξικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ακόμα και τις περιόδους της ζωής της που ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι του πόνου (και παρά τις δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν) η Φρίντα Κάλο δεν σταμάτησε ποτέ να μάχεται ποτέ για τους πιο αδύναμους, τα δικαιώματα των γυναικών και το όνειρό της να ζήσει σε μία αταξική κοινωνία.
Παρά τη φθορά της υγείας της, η Κάλο δεν σταμάτησε στιγμή τον πολιτικό ακτιβισμό. Τελευταία δημόσια εμφάνισή της, μάλιστα, ήταν λίγες εβοδμάδες πριν από το θάνατό της, σε διαδήλωση κατά της αμερικανικής εμπλοκής στην ανατροπή του προέδρου της Γουατεμάλας Γιάκομπο Αρμπένζ.
Περίπου δύο δεκαετίες αργότερα το φεμινιστικό κίνημα της δεκαετίας του ’70 ήταν αυτό που έδωσε νέα ζωή στο έργο της καθώς η Κάλο θεωρήθηκε πρότυπο της γυναικείας δημιουργικότητας και μαχητικότητας.
Μήπως αυτό θέλησε να περάσει η Τερέζα Μέι επιδεικνύοντας το μπρασελέ με τη Φρίντα Κάλο κάθε φορά που σήκωνε το χέρι της για να καλύψει τον ενοχλητικό βήχα που αποτελείωσε την καταστροφική εμφάνισή της στο συνέδριο των Συντηρητικών;
Η μήπως ήθελε να κάνει -ατυχώς- κάποιο παραλληλισμό με τον χαρακτηρισμό του γάλλου σουρεαλιστή Αντρέ Μπρετόν (επιστήθιου φίλου της Κάλο) για το έργο της μεξικανής καλλιτέχνιδας «Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα». Γιατί η Μέι είναι έτοιμη να εκραγεί κάτω από τις πιέσεις των στελεχών του κόμματός της που την περιμένουν στη γωνία, καθώς πληθαίνουν οι αναφορές περί διεργασιών στους κόλπους των Συντηρητικών για την «εκθρόνισή» της.
Αλήστου μνήμης είναι η δήλωση του πρώην υπουργού Οικονομικών των Συντηρητικών, Τζορτζ Οσμπορν, στο BBC, που είχε αποκαλέσει την Μέι «dead woman walking», χρησιμοποιώντας δηλαδή τη φράση που λένε οι δεσμοφύλακες για κάποιον θανατοποινίτη που οδηγείται στην εκτέλεση.