To ξέραμε ότι η Ανγκελα Μέρκελ είναι παράξενος άνθρωπος. Αλλά να μην της αρέσει και η σοκολάτα; Και να προτιμάει το… σαλάμι;
Μια διαφορετική καγκελάριο είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το βράδυ της Πέμπτης οι γερμανοί τηλεθεατές καθώς η αρχηγός των Χριστιανοδημοκρατών, στάθηκε για 90 λεπτά στο πόντιουμ της προεκλογικής εκπομπής του δεύτερου καναλιού της ZDF «Καθαρά λόγια, κυρία Μέρκελ!» -μια ημέρα μετά την αντίστοιχη εκπομπή «Καθαρά λόγια, κ. Σουλτς!»– και απάντηση σε ερωτήσεις πολιτών.
Δέκα ημέρες προτού οι Γερμανοί σπεύσουν στις κάλπες, η Μέρκελ φορώντας το κλασικό της ροζ-μοβ σακάκι και το μαύρο παντελόνι, έδωσε απαντήσεις σε καίριες ερωτήσεις για την οικονομία, το Προσφυγικό, τα εργασιακά. Αλλά η παρουσία της γερμανίδας καγκελαρίου στο στούντιο ήταν μια ευκαιρία για να δεχτεί και πιο προσωπικές ερωτήσεις. Ακόμη και για το αν της αρέσει η σοκολάτα, αν συμφωνεί με την αποποινικοποίηση της κάνναβης ή για το αν σκοπεύει να συνεχίσει να φοράει αυτά τα κοστούμια όταν επιτέλους συνταξιοδοτηθεί – εφόσον κερδίσει στις εκλογές, η Μέρκελ θα μετράει το 2021, 16 ολόκληρα χρόνια στην καγκελαρία.
«Οταν αποχωρήσω από την πολιτική θα φοράω περισσότερο τζιν παντελόνια» απάντησε. «Πιο σπάνια όμως φούστες». Οντως είναι ούτως ή άλλως σπάνιες οι φορές που έχουμε δει την καγκελάριο με φόρεμα.
Οσο για τις γευστικές της προτιμήσεις;
«Δεν μου αρέσει τόσο η σοκολάτα, τρώω μόνο ένα κομμάτι την εβδομάδα. Εχω άλλο πάθος, προτιμώ το σαλάμι», δήλωσε η Μέρκελ.
Σε ερώτηση για την νομιμοποίηση της κάνναβης, η καγκελάριος δήλωσε ότι είναι εναντίον της, καθώς ανησυχεί για το πόσο εθιστική είναι η χρήση της, αλλά σημείωσε ότι η ιατρική χρήση της έχει διευκολυνθεί σημαντικά.
Η Μέρκελ από την άλλη τάχθηκε υπέρ της αυστηροποίησης των ποινών κατά των μικρο-εγκληματιών. «Ενας καταστηματάρχης έχει πάντα την εντύπωση ότι ο διαρρήκτης θα τη γλιτώσει με αστείες ποινές» ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την άρνησή της να συμμετάσχει σε δεύτερη τηλεμαχία με τον αντίπαλό της, Μάρτιν Σουλτς, περιορίστηκε να δηλώσει ότι το σύστημα της Γερμανίας δεν είναι προσωποκεντρικό όπως των ΗΠΑ ή της Γαλλίας, αλλά στηρίζεται σε πολιτικά προγράμματα κομμάτων.