Σε αυτές τις ημέρες που το ελληνικό μπάσκετ δεν περνά και την καλύτερη φάση του, η είδηση από την άλλη άκρη της Γης, από το Σπρίνγκφιλντ των ΗΠΑ ακούστηκε σαν ηχώ από το χρυσό παρελθόν: ο Νίκος Γκάλης παρέλαβε το βράδυ βράδυ της Πέμπτης το πορτοκαλί τζάκετ των μελών του Hall of Fame και ως εκ τούτου έγινε μέλος αυτής της κλειστής ελίτ του αθλήματος – μια παγκόσμια τιμή για λίγους και πολύ εκλεκτούς. Ο Νικ είναι μόλις ο έκτος μη Αμερικανός που δεν έχει παίξει στο ΝΒΑ που γίνεται μέλος του Hall of Fame και φυσικά ο πρώτος Ελληνας.
Πέρασε την ημέρα του σε αυτήν την πόλη της Μασαχουσέτης υπογράφοντας αυτόγραφα στο γκαλά της Panini και έπειτα φόρεσε το πορτοκαλί τζάκετ μαζί με άλλους θρύλους του αθλήματος για την τελετή. Θα ακολουθήσει βεβαίως και η παραλαβή του δαχτυλιδιού στο ακόμα πιο λαμπερό σόου της Παρασκευής, όπου θα συμμετέχουν και άλλοι μεγάλοι του αθλήματος ήδη μέλη του Hall of Fame, όπως ο Αζάια Τόμας και ο Λάρι Μπερντ.
Μαζί με τον Γκάλη στην «τάξη του 2017» είναι ο σπουδαίος Τρέισι ΜακΓκρέιντι των Ορλάντο Μάτζικ του ΝΒΑ, ο Τζορτζ ΜακΓκίνις που είχε αφήσει εποχή στο ΑΒΑ, ο Μπιλ Σελφ ο κόουτς των τίτλων στο NCAA, η Ρεμπέκα Λόμπο με το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και το κολεγιακό πρωτάθλημα και πολλοί άλλοι.
«Είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι εδώ σήμερα, εκπροσωπώντας την Ελλάδα» είπε από το βήμα της εκδήλωσης φανερά συγκινημένος. Το παιδί μεταναστών που ξεκίνησε από το Νιου Τζέρσεϊ, έκανε πράγματα και θαύματα με το Σίτον Χολ στο κολεγιακό μπάσκετ, είδε την τύχη να του γυρίζει την πλάτη -όταν είχε επιλεγεί από τους μεγάλους Σέλτικς αλλά τραυματίστηκε- και έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα των γονιών του για να κατακτήσει μαζί της τα πάντα. Ναι, ο Νίκος Γκάλης ανήκει δικαιωματικά στο πάνθεον του παγκόσμιου μπάσκετ.
To να μετράς τα μπασκετικά κατορθώματα του Νίκου Γκάλη είναι σαν να κάθεσαι πάνω σε ένα βουνό από φύλλα στατιστικής και να λες ότι αυτό το βουνό δεν υπάρχει. Οκτώ πρωταθλήματα Ελλάδος και επτά Κύπελλα με τον Αρη, 11 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ σε Ευρωμπάσκετ (1983, 1987, 1989, 1991), βεβαίως πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική το ’87 και ασημένιος το ’89.
«Αν εγώ είμαι ο γιος του διαβόλου, τότε ο Νικ είναι ο διάβολος ο ίδιος» είχε πει ο συγχωρεμένος Ντράζεν Πέτροβιτς. Υπήρχαν στιγμές που νόμιζες ότι έτσι ήταν. Οτι ο Ντράζεν ήταν ο γιος του διαβόλου. Και ο Νικ ήταν ο διάβολος προσωποιημένος.