Την άποψη ότι πρέπει να υπάρξει και ηλεκτρονική ψηφοφορία στις εκλογές για τον αρχηγό του φορέα του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς τον προσεχή Νοέμβριο διατυπώνει ο Σταύρος Θεοδωράκης, καθώς αυτό το θέμα αναδεικνύεται πλέον σε μείζον και φέρει και ευδιάκριτο πολιτικό αποτύπωμα: είναι προφανές, εξηγούν παρατηρητές, ότι την ηλεκτρονική ψηφοφορία επιθυμούν όσοι υποψήφιοι θέλουν να ανοίξει η εκλογή και σε μη παραδοσιακούς κομματικούς ψηφοφόρους, ενώ από την άλλη φοβούνται εκείνοι οι υποψήφιοι που έχουν εξασφαλισμένη στήριξη κομματικών μηχανισμών.
Την πρόταση για ηλεκτρονική ψηφοφορία στήριξε το Σάββατο ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, τώρα στηρίζει δημοσίως και ο κ. Θεοδωράκης.
Η πρόταση του επικεφαλής του Ποταμιού έρχεται με άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής» το οποίο φέρει τον συμβολικό τίτλο «Δυνατότητα ψήφου σε όλους».
Ο κ. Θεοδωράκης παρουσίασε την Παρασκευή την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του νέου φορέα και έγινε έτσι ο πέμπτος που διεκδικεί την αρχηγία του χώρου, μετά τον κ. Καμίνη, τους πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Ραγκούση, Γιάννη Μανιάτη και φυσικά τη Φώφη Γεννηματά, πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Στο άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής» υπενθυμίζει μια συζήτηση στη Βουλή με πρωταγωνιστή τον Αλέξη Τσίπρα που απαριθμούσε κάποιους εντελώς αβάσιμους λόγους για να μη γίνονται ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Αυτές οι κουβέντες επανήλθαν, εξηγεί ο κ. Θεοδωράκης, και τώρα στη διαδικασία της εκλογής αρχηγού στον χώρο του Κέντρου.
Το άρθρο του επικεφαλής του Ποταμιού στην «Καθημερινή της Κυριακής» είναι το εξής:
«Την άνοιξη του ΄15 υπήρξε μια σύγκρουση στην Βουλή που, ίσως, κανείς δεν θυμάται. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήθελαν να καταργήσουν τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα πανεπιστήμια με το επιχείρημα ότι “τα γκομπιούτερ είναι τεχνοφασισμός”.
Ναι, και αυτό το έχουμε ζήσει! Στους διαδρόμους άκουγες ιστορίες για υπολογιστές που βγάζουν δικά τους αποτελέσματα, για σέρβερ που ελέγχονται από άγνωστα κέντρα, για ψήφους που αφήνουν ηλεκτρονικά ίχνη και “αύριο θα εκβιάζονται άνθρωποι”.
Κοιτώντας λοιπόν προς τα έδρανα της κυβέρνησης ρώτησα: «Πάτε να καταργήσετε την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Μιλάτε για τεχνοφασισμό. Είναι τεχνοφασισμός η ηλεκτρονική ψηφοφορία; Πού θα επιστρέψουμε, στα περιστέρια, επειδή είναι και πιο γραφικό;».
Την απάντηση ανέλαβε να μου την δώσει ο κ. Τσίπρας: “Στην ηλεκτρονική ψηφοφορία η εφορευτική επιτροπή δεν είναι αυτοί που συλλέγουν τα e-mails και αθροίζουν τις ψήφους, είναι ένας server, τον οποίο κανείς μη μυημένος δεν μπορεί να ελέγξει”.
Είπε -και είπαμε- και άλλα βέβαια σε εκείνη την συνεδρίαση της Βουλής, αλλά αυτή η φράση “για τον server, που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει” μου καρφώθηκε στο μυαλό και αυτές τις μέρες την αναζήτησα. Και όντως έτσι ειπώθηκε – πρακτικά της Βουλής 8.5.2015.
Είναι ανεξέλεγκτοι λοιπόν οι server; Το ερώτημα – σε μια κεντροαριστερή, δήθεν, εκδοχή – επανήλθε δυστυχώς αυτές τις μέρες.
Μπορεί να είναι αδιάβλητη η ηλεκτρονική ψηφοφορία; Η δική μου απάντηση είναι ναι! Κατηγορηματικά ναι!
Το ίδιο αδιάβλητη τουλάχιστον με την ψηφοφορία στην κλασική κάλπη.
Γι΄αυτό στις συναντήσεις μου με τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο επιμένω ότι το νέο προοδευτικό Κίνημα μπορεί να προκύψει μόνο αν δώσουμε την δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να ψηφίσουν. Σε μέλη, σε φίλους, σε όλους! Όχι μόνο στους μυημένους στις κομματικές διαδικασίες. Οι παραδοσιακές κάλπες λοιπόν πρέπει να στηθούν «παράλληλα» με τις ηλεκτρονικές κάλπες.
Οι φοιτητές, οι επιστήμονες, οι φίλοι μας που έχουν φύγει στο εξωτερικό ή σε απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδας να μπορούν να ψηφίσουν και αυτοί για τον αρχηγό του νέου Κινήματος.
Ο κ. Αλιβιζάτος συμφωνεί βέβαια και οι κ. Αναστασάκος και Καρούνος έχουν την γνώση, αλλά και την εντιμότητα, να διευθετήσουν όλες τις επιμέρους λεπτομέρειες, αρκεί να πάψουν κάποιοι να διαφωνούν και να γκρινιάζουν. Και αναφέρομαι, κυρίως, σε κάποιους «σωματοφύλακες» που γνωρίζουν και εγγυώνται στους αρχηγούς τους, μόνο, «τον παλιό καλό τρόπο».
«Και αν ένας φοιτητής πάρει την ταυτότητα και την πιστωτική κάρτα του παππού του και ψηφίσει και γιαυτόν;» είναι το «αθώο» ερώτημα που προβάλλουν.
Η χώρα και ο «χώρος» έχει γνωρίσει πολιτικούς που αγοράζουν χρόνια τώρα, σωρηδόν, ψήφους. Και κάποιοι θα μπουν ίσως και αυτή τη φορά στον πειρασμό να «νοικιάσουν» μερικές ταυτότητες και να κάνουν βόλτα τα εκλογικά τμήματα. Όλα μπορούν να συμβούν.
Όλα αυτά όμως θα σαρωθούν από τις εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα έρθουν στις κάλπες, παραδοσιακές και ηλεκτρονικές, για να ψηφίσουν τον αρχηγό του νέου προοδευτικού Κινήματος.
Ο οποίος στην συνέχεια θα δώσει την μάχη – και θα επιβάλει – να ψηφίζουν οι πολίτες και ηλεκτρονικά – εκτός από παραδοσιακά – και στις εθνικές εκλογές.
Για να ολοκληρωθεί έτσι η Αλλαγή που όλοι λέμε ότι θέλουμε να συμβεί αλλά λίγοι τελικά τολμάμε».