Τις τελευταίες ημέρες, η προσοχή του πλανήτη είναι στραμμένη στην καταιγίδα στο Τέξας που έχει μονοπωλήσει τον ενδιαφέρον των αμερικανικών και των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Εν τω μεταξύ, στην άλλη πλευρά του κόσμου, η νοτιοανατολική Ασία αυτές τις ημέρες ζει μια δική της τραγωδία, με τους μουσώνες να έχουν προκαλέσει τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, ενώ επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπων.
Η εικόνα του πλούσιου και ισχυρού Χιούστον που κατακλύζεται από τα νερά της (όντως πρωτοφανούς) βροχόπτωσης έχει την αντιστοιχία της στην πλημμύρα του Μουμπάι, της οικονομικής πρωτεύουσας της Ινδίας, που και αυτή πνίγεται στα νερά.
Αναλογικά, όμως, η κάλυψη από τα διεθνή μέσα είναι πολύ μικρότερη – ίσως με την κυνική σκέψη ότι στις χώρες της Ασίας αυτά συμβαίνουν σε τέτοιες κλίμακες.
Οι νεκροί στη νοτιοανατολική Ασία ξεπερνούν τους 1.200 ενώ αυτοί που επηρεάζονται στην Ινδία, το Νεπάλ και το Μπαγκλαντές ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια.
Αρχές και ανθρωπιστικές οργανώσεις μιλούν για πλημμύρες σε έκταση «που δεν έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια», γράφει ο Guardian.
Φέτος οι βροχοπτώσεις έχουν προκαλέσει καταστροφές σε μια ζώνη που εκτείνεται από τους πρόποδες των Ιμαλαΐων μέχρι σε περιοχές πιο κοντά στη θάλασσα. Κατολισθήσεις, καταστροφές στο οδικό δίκτυο, χιλιάδες δέντρα ξεριζωμένα και τεράστιες εκτάσεις κάτω από τα νερά συμπληρώνουν την εικόνα της καταστροφής.
Ο Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος αναφέρουν ότι στο Μπαγκλαντές επηρεάζονται 7,4 εκατ. άνθρωποι, ενώ έχουν καταστραφεί περί τις 700.000 κατοικίες. Στο κρατίδιο Μπιχάρ της Ινδίας οι θάνατοι ξεπερνούν τους 500 και όσοι επηρεάζονται τα 17 εκατομμύρια. Στο Νεπάλ οι νεκροί ξεπερνούν τους 100.
Στο Μουμπάι τα νερά έχουν προκαλέσει ζημιές σε χώρους όπως νοσοκομεία, όπου μάλιστα υπαρκτός είναι ο κίνδυνος μολύνσεων γιατί στα νερά επιπλέουν σκουπίδια από τους δρόμους και το (σχεδόν ανύπαρκτο) αποχετευτικό δίκτυο. Στην πόλη και τα περίχωρά της ζουν 20 εκατ. άνθρωποι (οι τριπλάσιοι από το Χιούστον και την περιοχή του), από τους οποίους οι μισοί σε παραγκουπόλεις.
Εν τω μεταξύ, οι πλημμύρες έχουν προκαλέσει την καταστροφή ή μεγάλες ζημιές σε 18.000 σχολεία, αφήνοντας μακριά από τα μαθήματα περίπου 1.8 εκατ. μαθητές. Αν μάλιστα δεν υπάρξει κάποια μέριμνα για την αποκατάσταση των ζημιών σε αυτόν τον τομέα, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά θα μείνουν μόνιμα μακριά από την εκπαίδευση.
Οσο περισσότερο τα παιδιά μένουν έξω από την εκπαίδευση, τόσο μικραίνουν οι πιθανότητες να επιστρέψουν σε αυτή, όταν θα υπάρξουν οι συνθήκες, εξηγούν ανθρωπιστικές οργανώσεις.