Δεν μετανιώνει, λέει. Ενα πρωτάθλημα δεν αλλάζει τίποτα, εξηγεί. Αλλά παρά λίγο, παραδέχεται, θα τον έπαιρναν τα κλάματα. «Αλλά κρατήθηκα». Ο μέγας Γιουσέιν Μπολτ ήταν όσο προσωπικός μας έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια της ηγεμονίας του στον κλασικό αθλητισμό. Ενας τύπος που δεν κρύβεται όταν μιλάει στους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης, που εξηγεί με λεπτομέρειες τι συνέβη, που έχει πάντα έναν λόγο για τους συναθλητές του -όχι απαραίτητα καλό.
Ετσι και την Κυριακή όταν στάθηκε απέναντι στους δημοσιογράφους στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως εν ενεργεία αθλητής. Είχε προηγηθεί ένας τελευταίος γύρος θριάμβου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, στο πλαίσιο της λήξης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου, όπου δικαίως αποθεώθηκε, μολονότι ένα βράδυ νωρίτερα είχε τελειώσει τόσο άδοξα την απίστευτη καριέρα του.
«Για εμένα ήταν κάτι το εκπληκτικό» είπε για την αποθέωση από τους φιλάθλους που έζησε το βράδυ της Κυριακής, καθώς έκανε την τελευταία του βόλτα στο ταρτάν -το οποίο και γονάτισε για να φιλήσει. «Η στήριξη των φιλάθλων δεν άλλαξε. Είναι πολύ θλιβερό που σταματάω τώρα. Η ενέργεια που πήρα από το κοινό ήταν εκπληκτική. Νιώθω σαν το σπίτι μου κάθε φορά που έρχομαι εδώ. Αποχαιρέτησα τους φιλάθλους, αλλά και τα αγωνίσματα μου. Κυριάρχησα σε αυτά αρκετά χρόνια. Για μένα ήταν τα πάντα. Παραλίγο να κλάψω αλλά κρατήθηκα».
Ο Μπολτ δεν μπορούσε να μην αναφερθεί στον οδυνηρό τραυματισμό του στην κούρσα της σκυταλοδρομίας 4X100, όταν στο τελευταίο του σπριντ δεν κατάφερε να τερματίσει. Μάλιστα απέδωσε τον τραυματισμό στους διοργανωτές! «Ηταν περίεργο αυτό που συνέβη. Ηξερα ότι πρέπει να μείνω ζεστός. Μπήκαμε στη δεύτερη αίθουσα κλήσης για να ετοιμαστούμε και ήταν Οk. Μας πήγαν όμως νωρίς έξω στον αγωνιστικό χώρο και περιμέναμε 10-15 λεπτά. Γιατί μας έβγαλαν αν ήταν να περιμένουμε τόση ώρα; Αποφάσισαν να κάνουν τελετή απονομής. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Είμαστε αθλητές και πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες».
- Διαβάστε: Ο Μπολτ έπεσε – τι άδοξο τέλος!
Θα περίμενε ένα καλύτερο τέλος στην καριέρα του; Δεν θα ήταν προτιμότερο να είχε σταματήσει πέρυσι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο και να έχει ολοκληρώσει την καριέρα του θριαμβευτής; «Δεν μετανιώνω που έτρεξα και το 2017. Οι φίλαθλοι ήθελαν να με δουν να τρέχω ακόμα μία χρονιά. Χωρίς αυτούς δε θα είχα καταφέρει όλα όσα κατάφερα τα χρόνια που αγωνιζόμουν. Αν μπορούσα να έρθω εδώ και να δώσω ακόμα μία παράσταση για τους φιλάθλους, θα το έκανα. Αυτό ήταν που ήθελα» είπε, για να συμπληρώσει:
«Ενα πρωτάθλημα δεν αλλάζει το τί έχω καταφέρει στην καριέρα μου. Αφού έχασα στα 100μ. κάποιος μου είπε ότι και ο Μοχάμεντ Αλι έχασε τον τελευταίο του αγώνα, οπότε να μην στεναχωριέμαι και τόσο. Εχω καταθέσει τα διαπιστευτήρια μου όλα αυτά τα χρόνια οπότε χάνοντας στην τελευταία μου κούρσα, αυτό δεν αλλάζει όσα έχω πετύχει για το άθλημα».
Το κομμάτι του ντόπινγκ αποτέλεσε ένα από τα σημεία της συνέντευξης Τύπου που προκάλεσε αίσθηση. Αρχικά, ο 31χρονος Τζαμαϊκανός είπε κάτι που αναμενόταν: «Κατάφερα να αποδείξω πως δουλεύοντας σκληρά όλα είναι πιθανά. Το σλόγκαν μου είναι “το όλα είναι πιθανά”. Αυτό έδειξε σε όλους ότι πρέπει να συνεχίσουν να προσπαθούν και να δουλεύουν σκληρά. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι ένα καλό μήνυμα για τους νέους. Αν αυτό είναι κάτι που μένει για τη νέα γενιά, τότε αφήνω καλή κληρονομιά».
Ακολούθως όμως ο Μπολτ έκανε μια αναφορά που πολλοί την ερμήνευσαν ως ευθεία παραπομπή στον Τζάστιν Γκάτλιν, τον Αμερικανό που τον νίκησε την περασμένη εβδομάδα στα 100 μ.: «Ημουν πάντα κατά του ντόπινγκ και πιστεύω ακόμα ότι θα πρέπει οι αθλητές να αποβάλλονται δια βίου. Ο στίβος τώρα βρίσκεται σε καλό δρόμο και σε ανοδική πορεία. Απέδειξα ότι μπορείς να τα καταφέρεις και χωρίς ντόπινγκ. Ελπίζω οι νέοι αθλητές να ακολουθήσουν το παράδειγμα μου». Ο Γκάτλιν, χρυσός Ολυμπιονίκης στην Αθήνα το 2004, ήταν ένας από αυτούς που δεν αποκλείστηκαν δια βίου, όπως θα ήθελε ο Μπολτ. Είχε τιμωρηθεί με τετραετή αποκλεισμό για ντόπινγκ αλλά επέστρεψε και τελικά τον νίκησε.
Ομως αυτά είναι παρελθόν πια. Ο Μπολτ σκέφτεται το μέλλον: «Ανυπομονώ να απελευθερωθώ από τις προπονήσεις. Ολόκληρη η ζωή μου, από τότε που ήμουν 10 ετών, ήταν στίβος. Το μόνο που γνωρίζω είναι αυτό. Χρειάζομαι διασκέδαση και να χαλαρώσω λίγο. Δεν πρόκειται να επιστρέψω στην ενεργό δράση. Εχω δει αρκετούς να επιστρέφουν και να ντροπιάζονται. Δεν θα γίνω ένας από αυτούς. Με την τηλεόραση δε θα ασχοληθώ ούτε θα κάνω κάπου τον σχολιαστή. Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν μπορω να κάθομαι ακίνητος σε ένα σημείο. Ίσως κάνω κάτι άλλο σχετικό».
Πώς φαντάζεται τον εαυτό του στα 50 του; «Δεν έχω ιδέα. Ελπίζω να έχω τρία παιδιά, να είμαι παντρεμένος, να βοηθάω τον στίβο και να τον βλέπω να μεγαλώνει»… Κι εμείς μεγάλε Μπολτ!