Εγινε αγαπητός ως δημοσιογράφος-ερευνητής στην κινηματογραφική τριλογία του «Κοριτσιού με το τατουάζ», τη μεταφορά στο σινεμά των σκοτεινών αστυνομικών μυθιστορημάτων του Στιγκ Λάρσον. Αργότερα έκανε καριέρα και ως «κακός» σε εμπορικές ταινίες του Χόλιγουντ, δίπλα στον Τομ Κρουζ ή τον Κιάνου Ριβς. Ο σουηδός ηθοποιός Μίχαελ Νίκβιστ πέθανε σε ηλικία 56 ετών, έχοντας χάσει τη μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα.
«Εκ μέρους των ανθρώπων και της οικογένειας του Μίχαελ Νίκβιστ, μπορώ με μεγάλη μου λύπη να επιβεβαιώσω ότι ο αγαπημένος μας Μίχαελ, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους και προικισμένους ηθοποιούς της Σουηδίας, απεβίωσε ύστερα από σκληρή μάχη επί έναν χρόνο με τον καρκίνο του πνεύματος. Στις τελευταίες του στιγμές είχε στο πλευρό του την οικογένειά του», ανέφερε ανακοίνωση του εκπροσώπου του. «Η χαρά και το πάθος του Μίχαελ ήταν… κολλητικά για τους τους ανθρώπους που τον ήξεραν και τον αγαπούσαν. Η γοητεία και το χάρισμά του υπήρξαν αδιαμφισβήτητα. Και ο έρωτάς του για την Τέχνη ήταν εμφανής σε όσους είχαν τη χαρά να συνεργαστούν μαζί του».
Ο Νίκβιστ έγινε παγκοσμίως γνωστός το 2009 υποδυόμενος τον Μίχαελ Μπλόμκβιστ στο «Κορίτσι με το Τατουάζ» το πρώτο φιλμ των έργων του Στιγκ Λάρσον με ηρωίδα τη Λίσμπεθ Σαλάντερ, την οποία έπαιξε η Νούμι Ραπάς. Την ίδια χρονιά γυρίστηκαν και «Το Κορίτσι που Επαιζε με τη Φωτιά» και «Το Κορίτσι στη Φωλιά της Σφήκας». Εναν χρόνο αργότερα η ιστορία της Λίσμπεθ Σαλάντερ και του Μίχαελ Μπλόμβκιστ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση στη μίνι σειρά «Millenium». Ηταν τέτοια η επιτυχία των φιλμ -παρά το δύσκολο της σουηδικής γλώσσας- που γρήγορα «Το Κορίτσι με το Τατουάζ» γυρίστηκε και από το Χόλιγουντ με τον Ντάνιελ Κρεγκ και τη Ρούνεϊ Μάρα.
Η επιτυχία του Νίκβιστ του άνοιξε τις πόρτες για την αμερικανική αγορά. Επαιξε τον «κακό» στο «Mission: Impossible — Ghost Protocol» (2011) δίπλα στον Τομ Κρουζ και τον Τζέρεμι Ρένερ και επίσης τον «κακό» στο «John Wick» (2014) με τον Κιάνου Ριβς.
Δεν ήθελε πάντα να γίνει ηθοποιός ο Νίκβιστ. Νεαρός είχε όνειρο να γίνει παίκτης του χόκεϊ επί πάγου, αλλά ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ τον έκανε να αγαπήσει την υποκριτική. Και η οικογενειακή του ιστορία δεν είναι συνηθισμένη. Εζησε έναν χρόνο στο ορφανοτροφείο ώσπου να βρει ανάδοχους γονείς. Και αναζήτησε τους βιολογικούς του γονείς μόνο όταν έκανε τα δικά του παιδιά. Τη μητέρα του τη γνώρισε, ήταν Σουηδέζα. Σαν αντανάκλαση των έργων του Λάρσον και σαν άλλος ερευνητής Μπλόμκβιστ άρχισε να αναζητεί τον πατέρα του. Το τελευταίο που είχε μάθει ήταν ότι ήταν ένας ιταλός φαρμακοποιός. Είναι άγνωστο αν πρόλαβε να μάθει ακριβώς ποιος ήταν…