«Είναι νίκη της ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Δεν αμφέβαλα ούτε στιγμή για το αποτέλεσμα». Ο Τζακ Λανγκ ιστορική φυσιογνωμία του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στενός συνεργάτης (και υπουργός ήδη από το 1981) του Μιτεράν, φίλος της Ελλάδας (και της Μελίνας) και ένθερμος ευρωπαϊστής δεν κρύβει την ικανοποίησή του για τη νίκη του Μακρόν, μιλώντας στην Corriere della Sera.
«Μια νίκη της Λεπέν θα ήταν ένας παραλογισμός που στη Γαλλία δεν μπορούσε να συμβεί. Η πλειοψηφία των Γάλλων δεν είναι ξενοφοβική, δεν στηρίζει τη Λεπέν. Υπάρχει ένα τμήμα του πληθυσμού που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει δυσκολίες – για πολλούς λόγους – και ψηφίζει το Εθνικό Μέτωπο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η πλειοψηφία» λέει ο πρώην (και επί πολλά χρόνια) υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας.
Ο Λανγκ αντιμετωπίζει τη νίκη του Μακρόν σαν το πρώτο βήμα μίας συνολικής αντεπίθεσης στον λαϊκισμό. «Μετά τη νίκη του Τραμπ και του Brexit πολλοί έλεγαν ότι ο άνεμος της Ιστορίας φυσά προς αυτήν την κατεύθυνση. Σε σημείο που κάποιοι πολιτικοί αλλά και Μέσα ενημέρωσης στη Γαλλία άφηναν τους τελευταίους μήνες να εννοηθεί ότι η Λεπέν θα μπορούσε πράγματι να εκλεγεί πρόεδρος. Μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής η Γαλλία είναι καλύτερη και αυτή είναι η πραγματική της εικόνα. Είμαστε ανοιχτοί στον κόσμο και έτσι θα παραμείνουμε».
«Η νίκη του Μακρόν δεν είναι θετική μόνο για τη Γαλλία αλλά και για όλη την Ευρώπη», λέει ο Λανγκ. «Εδώ και χρόνια ζούμε έναν πόλεμο συκοφαντιών κατά της ΕΕ η οποία κατηγορείται για κάθε κακό. Αλλά δεν είναι έτσι και η πλειοψηφία των Γάλλων το αναγνώρισε. Το απέδειξαν άλλωστε και οι ευρωπαϊκές σημαίες στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Μακρόν. Οι Γάλλοι είναι άρρηκτα δεμένοι με την Ευρώπη».
Τέλος καλό όλα καλά; Ο Μακρόν νίκησε αλλά η Λεπέν όχι μόνο έλαβε ένα σημαντικό ποσοστό ψήφων αλλά αντιμετωπίζεται πια σαν μία υποψήφια όπως όλοι. Ενας σημαντικός πόντος για τον λαϊκισμό. Οι ιδέες της Ακροδεξιάς απέκτησαν σημαντικό βήμα και αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος για το μέλλον. Αλλά ο Λανγκ δείχνει να μην φοβάται. «Είναι αλήθεια» παραδέχεται «ότι οι εκπρόσωποι του Εθνικού Μετώπου έλαβαν τους τελευταίους μήνες μεγάλο χώρο, κυρίως σε ό,τι αφορά την επικοινωνία και τα Μέσα Ενημέρωσης. Αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα για αυτούς δεν ήταν το αναμενόμενο. Το Εθνικό Μέτωπο εξακολουθεί να έχει σημαντικό ρόλο στη γαλλική πολιτική ζωή, αλλά όχι κορυφαίο και η αντιμετώπισή του από τα ΜΜΕ θα πρέπει να είναι ανάλογη. Η μεγάλη πλειοψηφία των Γάλλων είναι δημοκρατική και φιλοευρωπαϊκή. Η νίκη του Μακρόν είναι καθοριστική και σε αυτό το κομμάτι».
Ο έμπειρος πολιτικός παραδέχεται ότι η Λεπέν κατάφερε να κερδίσει χώρο εκμεταλλευόμενη το κενό των παραδοσιακών κομμάτων. «Τα κόμματα της Δεξιάς και της Αριστεράς είναι σε κρίση και φέρουν μεγάλη ευθύνη. Οι Σοσιαλιστές και η Ρεπουμπλικανική Δεξιά έμειναν εκτός του δεύτερου γύρου. Αυτοκτόνησαν. Ο μοναδικός που ξεχώρισε από την Αριστερά ήταν ο Μελανσόν γιατί κατάφερε να γίνει κατανοητός σε ένα τμήμα των Γάλλων. Η μετριοπαθής Δεξιά και Αριστερά σχεδόν εξαφανίστηκαν».
Ο άνθρωπος που επί χρόνια στάθηκε στο πλευρό του Μιτεράν δεν μπορεί παρά να λυπάται για την απαξίωση του άλλοτε κραταιού Σοσιαλιστικού Κόμματος. «Η κρίση δεν είναι καινούργια, είναι μία ιστορία που έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Το κόμμα σταμάτησε να σκέπτεται. Δεν αντιμετώπισε σωστά την περίοδο Σαρκοζί, έμεινε μόνο στην αντιπολιτευτική κριτική χωρίς να προτείνει κάτι ουσιαστικό. Αλλά και ο Ολάντ, παρότι είναι καλός πολιτικός, δεν κατάφερε να δώσει νέα πνοή στο κόμμα».
Η Δεξιά είναι και αυτή σε κρίση και ο Φιγιόν συνέβαλε σε αυτό. «Ο ρόλος του ήταν καταστροφικός και η επιμονή του ανεξήγητη», λέει ο Λανγκ.
Αλλά είναι αισιόδοξος, δεν θα μπορούσε και αλλιώς. «Περιμένω μία δυναμική προεδρία, θεωρώ τον Μακρόν αποφασισμένο» λέει και δεν φαίνεται να ανησυχεί για τις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα αποκτήσει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Η νίκη του στις προεδρικές θα δημιουργήσει μία δυναμική που θα του χαρίσει τα νούμερα για να κυβερνήσει. Είναι η λογική της Πέμπτης Δημοκρατίας».
Σε κάθε περίπτωση η νίκη του Μακρόν χάρισε μία ανάσα ανακούφισης στη Δημοκρατική Γαλλία και στην Ευρώπη. Αλλά ο νέος γάλλος πρόεδρος θα πρέπει τώρα να αποδείξει ότι εκτός από συμπαθής είναι ικανός να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί γνωρίζοντας ότι ένα μέρος της γαλλικής κοινωνίας είναι εξαιρετικά επιφυλακτικό -αν όχι εχθρικό- απέναντί του. Διότι το να είναι φωτογενής μπορεί να χαρίζει μερικές ψήφους, αλλά δεν αρκεί για να γίνεις Μιτεράν. Και ο Λανκ -παρά τα εγκωμιαστικά του λόγια για τον νέο πρόεδρο- το γνωρίζει καλύτερα από πολλούς.