Ολοι οι πολιτικοί πιστεύουν και υποστηρίζουν ότι έχουν ένα ισχυρό σημείο, που τους ξεχωρίζει από τους αντιπάλους τους. Και μ΄αυτό παίζουν.
Ο Κώστας Σημίτης είχε το ευρωπαϊκό όραμα και κυρίως τη μεθοδικότητα στη διακυβέρνηση.
Ο Κώστας Καραμανλής (εκτός από καλοφαγάς που δεν το κρύβει) έχει βαθιά γνώση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, ο Γιώργος Παπανδρέου το ποδήλατο (…αστειευόμαστε), την λατρεία του στον διάλογο και κάθε νέο στην πολιτική όπως το opengov και την πράσινη οικονομία.
Και ο Αλέξης Τσίπρας (εκτός από το ποδόσφαιρο και την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό) λατρεύει την ίδια την πολιτική.
Αυτό το ισχυρό σημείο που ο ίδιος και οι συνεργάτες του πιστεύουν ακράδαντα ότι διαθέτει έναντι των αντιπάλων του είναι και το στοιχείο που τον οδήγησε στην επτάμηνη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς προτού βάλει τελικά την υπογραφή του σε μια συμφωνία για την οικονομία και το κλείσιμο της αξιολόγησης, μια υπογραφή που φέρνει ένα πολύ βαρύ λογαριασμό για όλους τους πολίτες την τριετία 2018- 2020.
Για να εξηγούμαστε. Το περασμένο φθινόπωρο ο κ. Τσίπρας είχε την επιλογή να κλείσει την αξιολόγηση συμφωνώντας μόνο στις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και στα περιορισμένα δημοσιονομικά μέτρα για το 2018 που έχουν συνολική επιβάρυνση μέσω της κατάργησης των φοροαπαλλαγών στα ιατρικά έξοδα, την έκπτωση της προκαταβολής φόρου 1,5% των μισθωτών και συνταξιούχων και τον περιορισμό των δικαιούχων του επιδόματος θέρμανσης.
Τα μέτρα αυτά υπολογίζονται σε 480 εκατομμύρια ευρώ και φαντάζουν… ψίχουλα μπροστά στο πακέτο των περικοπών στις συντάξεις και των φόρων που θα φέρει η μείωση του αφορολόγητου ορίου και τα οποία ανέρχονται σε 3,6 δισ. ευρώ για τη διετία 2019 -2020.
Η πολιτική σκέψη ήταν αυτή που οδήγησε τον κ. Τσίπρα να «μπλοκάρει» αρχικά τις διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση, να ζητήσει χρονοδιάγραμμα για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων που πρέπει να έχει η χώρα μετά το 2018 όταν και εκπνέει το τρέχον –τρίτο– Μνημόνιο και να πιέσει τους Ευρωπαίους συμμαχώντας ακόμη και με τον «διάβολο», δηλαδή το ΔΝΤ, για να ανακοινωθούν «εδώ και τώρα» τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Ο «πολιτικός» οδήγησε τον ίδιο και την κυβέρνηση στην ατέρμονη διαπραγμάτευση. Βλέπετε, ο κ. Τσίπρας δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να βρεθεί στη δύσκολη θέση να υπογράψει νέα μέτρα για το μέλλον το καλοκαίρι του 2018. Με λίγα λόγια δεν ήθελε να υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο το 2018 έναν χρόνο πριν από την λήξη της τετραετίας που προβλέπει το Σύνταγμα για την προκήρυξη των εκλογών. Απλώς τα επέσπευσε και τα ενέταξε σε μια γενικότερη συμφωνία. Μπορεί να λέει ότι δεν υπέγραψε τέταρτο Μνημόνιο, όπως θα φαινόταν ότι θα έκανε το 2018, ασχέτως με ποια είναι η πραγματικότητα και το τι του προσάπτει ήδη η αντιπολίτευση.
Μ’ έναν πόνο…
Το περιβάλλον του κ. Τσίπρα θεωρεί ότι τα έκανε όλα τώρα «με έναν πόνο». Ετσι μετά τη συμφωνία που υπεγράφη στο Χίλτον ανάμεσα στον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τους Θεσμούς τα ξημερώματα της Τρίτης και τα «γλυκαντικά», δηλαδή τα αντίμετρα που ζήτησε η κυβέρνηση να προβλέπονται ως «αντίδοτο» στις μειώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου, η χώρα προχωρά στα επόμενα βήματα.
«Ανοίγει ο δρόμος για τις συζητήσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», διαμήνυσε, μέσω Twitter, o πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ο οποίος έγραψε: «Καλωσορίζω την προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ των θεσμών και της Ελλάδας στο πακέτο πολιτικής. Το πακέτο αυτό θα συμπληρωθεί με τις συζητήσεις τις επόμενες εβδομάδες για μια αξιόπιστη στρατηγική που θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Στο ίδιο μήκος κύματος εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ανέφερε ότι η συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις επιλύει τη μία πλευρά του ζητήματος της συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, υπενθυμίζοντας ότι ακόμα απαιτείται ελάφρυνση του χρέους.
Η συμφωνία του Χίλτον καθώς και τα επόμενα βήματα στο ελληνικό πρόγραμμα, θα εξεταστούν από το EuroWorking Group, δηλαδή τους βοηθούς των υπουργών Οικονομικών, την Πέμπτη 4 Μαΐου προκειμένου να προετοιμάσουν και την τελική έγκριση του πακέτου από το Εurogrοup της 22ας Μαΐου.
Κεντρική επιδίωξη του κ. Τσίπρα είναι πλέον η συνολική συμφωνία στο Eurogroup της 22ας Μαΐου στην οποία θα περιλαμβάνεται ο προσδιορισμός εκείνων των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που θα ισχύσουν μετά το 2018, θα ικανοποιούν το ΔΝΤ για να συντάξει την έκθεση του για τη βιωσιμότητα του χρέους, έτσι ώστε να μην υπάρχουν επιφυλάξεις των αγορών και να ενταχθεί επιτέλους η χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Μέχρι τότε θα έρθει στο προσκήνιο και πάλι η πολιτική. Πώς θα ψηφιστούν τα μέτρα από τη Βουλή χωρίς κραδασμούς για τον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά και την αντιπολίτευση που ζητούσε επίμονα από την κυβέρνηση «κλείστε την αξιολόγηση»;
Το υπουργείο Οικονομικών έχει προετοιμάσει όλα τα κείμενα και τα σχέδια νόμων και θα οριστικοποιηθούν εντός της εβδομάδας.
Η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου θα αποτιμά το κόστος των μέτρων που είναι δεδομένα 1% του ΑΕΠ για το 2019 με μειώσεις στις συντάξεις και 1% το 2020, με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου.
Στο πολυνομοσχέδιο θα υπάρχει και το πακέτο των αντίμετρων που περιλαμβάνουν 1% του ΑΕΠ φορολογικές ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις από το 2020 καθώς ο συντελεστής φορολογίας των κερδών θα μειωθεί από 29 στο 26% και την οριακή ελάφρυνση του ΕΝΦΙΑ και 1% του ΑΕΠ αυξήσεις δαπανών μέσω της αύξησης των επιδομάτων για το ενοίκιο, τα παιδιά και τα σχολικά γεύματα που θα δοθούν το 2019.
Χαμένοι οι παλιοί συνταξιούχοι
Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι παλιοί συνταξιούχοι, όσοι βγήκαν στη σύνταξη πριν από το Μάιο του 2016 και τώρα θα επανυπολογιστούν οι αποδοχές τους με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου.
Η λεγόμενη προσωπική διαφορά -ανάμεσα στην παλιά και τη νέα σύνταξη- θα καταργηθεί ή θα κοπεί τόσο ώστε η συνολική τους σύνταξη να μην μειωθεί πάνω από 18%.
650 ευρώ επιπλέον φόρος για όλους
Το πλέον επώδυνο μέτρο για όλα τα νοικοκυριά και τους συνταξιούχους είναι η μείωση της έκπτωσης φόρου ή του αφορολογήτου ορίου το οποίο θα εφαρμοστεί από τις αρχές του 2020 και οδηγεί σε επιβαρύνσεις έως 650 ευρώ ακόμη και για τα χαμηλά εισοδήματα.
Συγκεκριμένα, με βάση το σχέδιο που έχει συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών και προωθείται στη Βουλή, το αφορολόγητο θα διαμορφωθεί ως εξής:
-για άγαμο φορολογούμενο το αφορολόγητο όριο από 8.636 ευρώ μειώνεται σε 5.685 ευρώ, δηλαδή η έκπτωση φόρου μειώνεται από τα 1.900 ευρώ στα 1.250 ευρώ
-για φορολογούμενο με ένα παιδί το αφορολόγητο όριο από 8.864 ευρώ μειώνεται σε 5.905 ευρώ, δηλαδή η έκπτωση φόρου από 1.950 ευρώ θα υποχωρήσει σε 1.300 ευρώ
-για οικογένεια με δύο παιδιά το αφορολόγητο μειώνεται σε 6.135 ευρώ από 9.090 ευρώ, αφού η έκπτωση φόρου θα διαμορφωθεί σε 1.350 ευρώ από 2.000 σήμερα και
-για φορολογουμένους με τρία παιδιά και άνω το αφορολόγητο θα διαμορφωθεί σε 6.595 ευρώ από 9.545 ευρώ, καθώς η έκπτωση φόρου από 2.100 ευρώ θα μειωθεί σε 1.450 ευρώ.
Με όλα αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση πορεύεται πολιτικά, δημιουργώντας προϋποθέσεις για δοκιμαστική έστω έξοδο στις αγορές εντός του έτους, για το «σφύριγμα λήξης» του τρίτου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2018 και μετά τις κάλπες. Οποτε κι αν το αποφασίσει ο κ. Τσίπρας και το επιτρέψουν οι συνθήκες της οικονομίας. Ιδωμεν…