Δηλώνουν ότι θέλουν να βγάλουν τις χώρες τους από το ευρώ, καθησυχάζουν ότι τα αποτελέσματα δεν θα είναι όσο σοβαρά όσο φοβούνται οι οικονομολόγοι, αλλά δεν έχουν σχέδιο για το πώς θα τα καταφέρουν! Αν υπάρχει κάτι που συνδέει τον Μπέπε Γκρίλο με τη Μαρίν Λεπέν είναι η κοινή θέση υπέρ της εξόδου της χώρας τους από το ευρώ, παρά το ότι και οι δύο δεν παίρνουν μια πολύ καθαρή θέση για το πώς και υπό ποιος όρους θα γίνει αυτό.
Aυτά τα «ήξεις-αφίξεις» καυτηριάζει ο αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου, ο οποίος τονίζει ότι οι λαϊκιστές στη Γαλλία και την Ιταλία που δηλώνουν ότι θέλουν την έξοδο από το ευρώ είναι και οι δύο ακατάλληλοι για να αναλάβουν την κυβέρνηση και «περισσότερο τσαρλατάνοι παρά εξτρεμιστές».
Αν επιθυμείς σοβαρά την έξοδο, «θα είχες αντιληφθεί ότι είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση, το θέμα που θα καθορίσει την περίοδο της εξουσίας σου. Είναι πολύ μεγαλύτερο από το Brexit που κρατά πλήρως απασχολημένη τη βρετανική κυβέρνηση».
Το παράδειγμα του Μίνχαου είναι γλαφυρό όσο και εύστοχο. Φανταστείτε, λέει, να φτιάξει κανένας μια λίστα με τις αποφάσεις του για το νέο έτος. Νούμερο ένα, να κόψω τη σοκολάτα. Νούμερο δύο, να πάρω διαζύγιο. Δικαίως θα πείτε, συνεχίζει, ότι είναι παράλογη λίστα. Και πράγματι: αν θες σοβαρά να πάρεις διαζύγιο δεν θα το έβαζες σε λίστα, αν είσαι όμως τόσο σχολαστικός για να το βάλεις στη λίστα, δεν θα ήταν δεύτερο.
Παραθέτει ακόμη τα λόγια του 30άρη Λουίτζι Ντι Μάιο, ενός στελέχους του Κινήματος των «Πέντε Αστέρων» του Γκρίλο, που προαλείφεται για τη θέση του Πρωθυπουργού. Οι δικές του προτεραιότητες είναι πρώτον η καταπολέμηση της φτώχειας και δεύτερον ένα δημοψήφισμα για το ευρώ. «Είτε δεν λέει την αλήθεια, είτε, το πιθανότερο, δεν είναι προετοιμασμένος για το αξίωμα», συμπεραίνει ο Μίνχαου.
«Εξοδος σαν πραξικόπημα»
Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ είτε της Γαλλίας είτε της Ιταλίας, συνεχίζει ο αρθρογράφος, θα είχαμε την «μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ανθρώπινη ιστορία», τραπεζικές κρίσεις σε όλη την ΕΕ και την αποδυνάμωση του κοινού νομίσματος.
Προχωρά ακόμη περισσότερο παρομοιάζοντας την έξοδο με την επιχείρηση προετοιμασίας ενός πολέμου: «Πρέπει να ασφαλίσεις τα σύνορα για να μην βγάζουν οι πολίτες από τη χώρα μετρητά σε ευρώ, αστυνομία για την καταστολή των διαδηλώσεων και στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις για να υλοποιηθούν τα πρακτικά ζητήματα», γράφει ο Μίχναου, περιγράφοντας ένα εφιαλτικό σκηνικό για μια χώρα, πόσο μάλλον για μια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα.
«Το σκεφτήκατε διεξοδικά; Δεν υπάρχουν “λεωφόροι” για τακτική έξοδο από το ευρώ, ούτε και νόμιμη έξοδος. Σκεφτείτε την έξοδο από το ευρώ σαν πραξικόπημα – κάτι που γίνεται το Σαββατοκύριακο με τα τανκ στους δρόμους», γράφει χαρακτηριστικά.
Οι επενδυτές, συνεχίζει, δεν θα περιμένουν το δημοψήφισμα στην Ιταλία σε περίπτωση πρωθυπουργίας από τον Ντι Μάιο, οι τράπεζες θα χάσουν τη ρευστότητά τους την επόμενη ημέρα και ο νέος πρωθυπουργός θα αναγκαστεί να ακυρώσει το δημοψήφισμα ή να παραιτηθεί.
Κλείνοντας, υπάρχει και η αναφορά στην Ελλάδα, η οποία «για λίγο έπαιξε με την ιδέα ενός παράλληλου νομίσματος κατά την Αθηναϊκή Ανοιξη του 2015, αλλά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας την θεώρησε πολύ ριψοκίνδυνη. Δεν βλέπω σημάδια ότι η κυρία Λεπέν, ο κ. Γκρίλο ή ο κ. Ντι Μάιο είναι πιο σοβαροί από τον κ. Τσίπρα.
» Η μόνη πρόβλεψη που θα κάνω είναι η εξής: Αν η Ιταλία, η Γαλλία ή όποιος άλλος είναι να φύγει από το ευρώ, δεν θα γίνει με δημοψήφισμα, αλλά με ατύχημα. Το κακό είναι ότι τα ατυχήματα συμβαίνουν».