Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, αντικαγκελάριος της Γερμανίας και υπουργός Εξωτερικών. Πριν από μισό αιώνα θα ακουγόταν ως αστείο και μάλιστα τραβηγμένο. Διότι το παιδί που γεννήθηκε το 1959 δεν κρατούσε ούτε ένα καλό χαρτί στα χέρια του όταν η ζωή μοίραζε την τράπουλα.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τριών ετών. Έμεινε με τον πατέρα του. Στην κόλαση. Υπέστη τόση βία, ώστε στο Δημοτικό τον κατέταξαν στα προβληματικά παιδιά. Επιβίωσε. Στα 18 του ανακάλυψε ότι ο πατέρας του υπήρξε υποστηρικτής των Ναζί. Εκεί τελείωσε η σχέση τους και άρχισε η ενδιαφέρουσα και γοητευτική ζωή του που, πέρα από την πολιτική, περιλαμβάνει δύο γάμους (ο πρώτος με Τουρκάλα) και δύο κόρες. Πολλές γυναίκες. Από την… καγκελαρία, ως στο σπίτι.
Οσοι βρέθηκαν την Πέμπτη στο πρόγευμα εργασίας που οργάνωσε το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση της Αννας Διαμαντοπούλου, είχαν την ευκαιρία να δουν, σε κάποιες στιγμές, το πιο προσιτό πρόσωπο του γερμανού αντικαγκελαρίου. Επρόκειτο, άλλωστε, για μία κλειστή συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν προσωπικότητες από την πολιτική, τα μέσα ενημέρωσης, τις επιχειρήσεις και τον ακαδημαϊκό κόσμο. Και τόσο αυτοί, όσο και ο κ. Γκάμπριελ, μοιράστηκαν περίπου τον ίδιο προβληματισμό.
Στην ουσία συμφώνησαν πάνω στα αυτονόητα. Είπαν, ας πούμε, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ευρωζώνη πρέπει να προστατεύσουν την ενότητα και τη συνοχή τους, απομονώνοντας τα ακραία στοιχεία που επιθυμούν τη διάλυση της Ενωσης. Βέβαια δεν ειπώθηκε πώς ακριβώς θα γίνει αυτό, αλλά τότε δεν θα έφτανε το πρόγευμα, θα χρειαζόταν και γεύμα, ίσως και δείπνο. Ωστόσο εδώ κάποιοι κράτησαν μία ενδιαφέρουσα σημείωση: το θέμα των πολλαπλών ταχυτήτων δεν αφορά τόσο τις σχέσεις του ευρωπαϊκού Βορρά με τον Νότο αλλά της ευρωπαϊκής Ανατολής με τη Δύση. Δηλαδή, έχει να κάνει με το σεβασμό προς τις αρχές και τις αξίες της Ενωσης, έτσι όπως δοκιμάζονται από την οικονομική και την προσφυγική κρίση (Διάβαζε, Ουγγαρία, Πολωνία και οι λοιπές χώρες του Βίζενγκραντ). Κοινώς, η πρώτη ταχύτητα θα συγκροτηθεί από εκείνους που έχουν ισχυρότερη βούληση και ευρωπαϊκή συνείδηση.
Κάπου εκεί ετέθη και το θέμα της Ελλάδας. Θυμηθείτε ότι για τα ελληνικά θέματα ο Γκάμπριελ είχε εκφράσει πρόσφατα τη διαφωνία του με θέσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καλώντας, τον υπουργό Οικονομικών να μην ενεργεί με τρόπο που υπονομεύει την ενότητα της Ευρωζώνης. Στο πρόγευμα εργασίας όλοι συμφώνησαν ότι η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει την ιδιοκτησία ενός προγράμματος ανάκαμψης της οικονομίας, ορίζοντας αναπτυξιακές προτεραιότητες σε τομείς όπου διατηρεί ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% θεωρείται, πάντως, υπερβολικός από τον σοσιαλδημοκράτη αντικαγκελάριο. Εντάξει, αλλά τι συμβαίνει και με το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας, τον ρώτησαν δις, τη μια φορά ο Βαγγέλης Βενιζέλος και την άλλη η οικοδέσποινα. Τι μπορεί να συμβεί; Τίποτα. Ο υψηλός καλεσμένος ήταν σαφής: όσο η γερμανική οικονομία πηγαίνει καλά και λειτουργεί ανταγωνιστικά, τόσο και το εμπορικό πλεόνασμα θα παραμένει υψηλό…
Και η αξιολόγηση; Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς καθόταν τρεις θέσεις δεξιά του Γκάμπριελ. Αποκλείεται λοιπόν να μην άκουσε το καρφί: δεν γίνεται να παίζουμε θέατρο με τόσο σοβαρά θέματα, η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει το ταχύτερο.