H επιστροφή των «Νέων» στα περίπτερα αποτελεί… νέο. Είναι εδώ και καιρό άλλωστε που τα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και το ιστορικό Συγκρότημα συνιστούν την ίδια την επικαιρότητα, αντί μόνο να την καταγράφουν. Υστερα από την δικαστική απόφαση που αποδέσμευσε έναν συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό ο οποίος επιτρέπει τη χρηματοδότηση των εκδόσεων από τα έσοδα των πωλήσεων και των διαφημίσεων, τα «Νέα» κυκλοφόρησαν ξανά το πρωί της Τρίτης, 14 Φεβρουαρίου – το τελευταίο τους φύλλο είχε κυκλοφορήσει την προηγούμενη Τετάρτη, 8 του μήνα. Θα ακολουθήσει και η επανακυκλοφορία του «Βήματος της Κυριακής» το Σαββατοκύριακο.
Η επιστροφή των «Νέων» χαιρετίστηκε ως μια μικρή νίκη για τη δημοσιογραφία. Η εφημερίδα έγραψε στο κεντρικό της άρθρο:
«Οι εφημερίδες είναι τελικά πολύ ανθεκτικές κι ενίοτε αρνούνται να πεθάνουν ή έστω να παραδοθούν στους δυνάστες τους. Οσοι βιάστηκαν να χαρούν για το τέλος μας, ας περιμένουν. Θα έχει πολλούς γύρους αυτός ο αγώνας και προφανώς δεν θα τελειώσει στα κρυφά.
» Μπορεί να χάσαμε για μερικές ημέρες το καθημερινό μας ραντεβού μαζί σας, αλλά έστω και έπειτα από αυτή την περιπέτεια είμαστε πάλι εδώ όπως σας είχαμε υποσχεθεί στο τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, φύλλο της περασμένης Τετάρτης. Η συγκίνηση και η χαρά περισσεύουν αλλά δεν περιττεύουν και με την ευκαιρία θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στους χιλιάδες φίλους και αναγνώστες μας.
» Οι εξελίξεις φαίνεται πως μας δίνουν το αναγκαίο οξυγόνο (διαβάστε αναλυτικά δίπλα) για να μπορούμε – τόσο “ΤΑ ΝΕΑ” όσο και “Το Βήμα” και τα υπόλοιπα Μέσα του ΔΟΛ – να κυκλοφορούμε κανονικά όπως συμβαίνει για κοντά εκατό χρόνια τώρα. Μια γενναία αλλά πρωτίστως λογική και νόμιμη δικαστική απόφαση απελευθερώνει πόρους από τα δικά μας έσοδα για να εξυπηρετηθούν οι βασικές μας ανάγκες. Οι εργαζόμενοι απέδειξαν ότι στέκονται με αξιοπρέπεια στον ρόλο τους, υπερασπιζόμενοι το αγαθό της ενημέρωσης και την ανεξαρτησία του επαγγέλματος. Αλλωστε από την κυκλοφορία που φέρνει έσοδα και δεν παράγει ζημίες ουδείς πρόκειται να χάσει και αυτό το ξέρουν καλά οι επαΐοντες περί τα οικονομικά τραπεζίτες και λοιποί εμπλεκόμενοι. Μια μικρή νίκη χθες, μια μεγάλη χαρά σήμερα, μπορεί να κάνουν το θαύμα τους. Είναι και στο χέρι σας».
Ωστόσο υπάρχει και μια πολιτική πτυχή της όλης περιπέτειας των «Νέων» και του ΔΟΛ, την οποία αναδεικνύει η παραδοσιακά πλούσια αρθρογραφία της εφημερίδας. Κείμενα των Γιώργου Παπαχρήστου, Ηλία Κανέλλη, Μιχάλη Μητσού περιγράφουν τις μύχιες προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με το κλείσιμο των «Νέων» και των προβληματισμό που προκαλεί η επανέκδοση της εφημερίδας.
Ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του («Στίγμα») περιγράφει τους πανηγυρισμούς στο Μαξίμου όταν την περασμένη Πέμπτη στο σώμα των εφημερίδων δεν υπήρχαν τα «Νέα» καθώς και της θριαμβολογίας του Νίκου Παππά. Γράφει ο Γ. Παπαχρήστος:
«“Να ‘μαστε πάλι εδώ” ανήμερα τη γιορτή των… ξενέρωτων – τον… απέθαντο έχει τελικά αυτή η εφημερίδα! Παρά τις συντονισμένες προσπάθειες που κατέβαλλαν διάφορες πλευρές (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, εκδότες, τραπεζίτες, παράγοντες – είναι γεγονός) να πάψει να υπάρχει,
“Να τη πετιέται από ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου”.
» Για την εφημερίδα λέμε, παιδιά, για την εφημερίδα! Ο στίχος είναι δανεικός από τη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου, αλλά λυπάμαι, δεν βρήκα τίποτε καλύτερο, στο πιο επικό δηλαδή, να αποτυπώσω παραστατικά τα συναισθήματα που μας κατέκλυσαν όλους εμάς χθες το πρωί, όταν εξεδόθη η σωστή απόφαση (γιατί την άλλη προ ημερών δεν θέλω καν να τη σκέφτομαι – ούτε στο μυαλό του Τσίπρα να ήταν ο δικαστής…), που ουσιαστικά μας επιτρέπει να εκδιδόμαστε. Εστω και επί του παρόντος!
Δείγματα
» Γράφω “επί του παρόντος”, διότι δεν μου διαφεύγει το πανηγυρικό κλίμα που επικράτησε στο Μέγαρο Μαξίμου και στην πλειονότητα των υπουργικών γραφείων την περασμένη Πέμπτη εν τω άμα της διαπίστωσης ότι στο σώμα των εφημερίδων δεν υπήρχαν “ΤΑ ΝΕΑ”.
» Πλείστοι όσοι συνομιλητές μου (ως και κυβερνητικά στελέχη!), ανά τας οδούς και τας ρύμας της πόλεως (όπως έγραφαν παλιά σε ωραία ελληνικά οι δημοσιογράφοι), με ενημέρωσαν σχετικώς, πράγμα που το βρήκα απολύτως λογικό αλλά και συναφές με το είδος της διακυβέρνησης που εκπροσωπούν. Ώς και αναμενόμενο ωσαύτως.
» Οταν πιστεύεις ότι πρέπει να εξοντώσεις με κάθε τρόπο – οικονομικά, ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά καθέναν που σου ασκεί κριτική ή σε τραβάει από το μανίκι κάθε τόσο, επειδή είσαι οπαδός της αρχής ότι «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας», και πάρτι θα στήσεις, και σε unfair σχόλια θα διολισθήσεις (αχ ρε Αλέξη…), και από χαρά θα φουσκώσεις επειδή πέτυχες τη “μεγάλη νίκη”. Αδιαφορώντας ότι κάθε φορά που κλείνει μια εφημερίδα, ένα μέσο ενημέρωσης, η δημοκρατία είναι που γίνεται φτωχότερη και ανάπηρη…
Βιασύνη
» Κατά τα λοιπά, οφείλω να εκφράσω τα – επί του παρόντος, πάντοτε… – θερμά μου συλλυπητήρια στον υπουργό-NASA Παππά, ο οποίος είναι προφανές ότι από χθες διέρχεται μια απογοήτευση. Δεν του φθάνουν όλα τα άλλα (που ο άλλος σπανίως πλέον του τηλεφωνεί…), έπαθε μεγάλο χουνέρι με “ΤΑ ΝΕΑ”. Διότι μία μόλις ημέρα μετά την αναστολή της έκδοσης των “ΝΕΩΝ” μετέβη στην Ηλιούπολη και σε κομματική συγκέντρωση καμιά 50αριά πούρων συριζαίων εξέφρασε τη μεγάλη του χαρά διότι “ο αγώνας κατά της διαπλοκής δικαιώθηκε”.
» Αναφερόταν ο δικαιωμένος αγωνιστής υπουργός στο κλείσιμο του ΔΟΛ και του Mega, αλλά προφανώς ξέχασε να αναφέρει στα γερόντια που τον παρακολουθούσαν κάτι – μια λέξη έστω! – για τη νέα διαπλοκή με τα «βοσκοτόπια» που πασχίζει η κυβέρνησή του να πάρει τη θέση της παλιάς.
Δεν πειράζει, κάποια άλλη φορά, Νίκο, “φίλε” μας…
» (Και μια φιλική συμβουλή: κρίμα είναι να εκτίθεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο. Συγκρατήσου. Ασε να υπάρξει αμετάκλητη απόφαση για την τύχη του ΔΟΛ. Μετά πανηγύρισε όσο θες…)
Κύκλος
» Το ίδιο ισχύει και για όλα τα (ενεργούμενα) “τρολ” του ΣΥΡΙΖΑ που δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο, στα social media. Το τι χολή έσταξαν όλες αυτές τις ημέρες για τον ΔΟΛ και τους ανθρώπους του δεν λέγεται. Φυσικά οι άνθρωποι μεροκάματο βγάζουν και δεν τους κρατάμε κακία εμείς εδώ στα “ΝΕΑ”. Αυτοί όμως που τους έχουν προσλάβει και τους πληρώνουν για να κάνουν αυτήν τη δουλειά έχουν καταλάβει ότι το μίσος που ποτίζουν την ελληνική κοινωνία με αυτούς τους τύπους κάποια στιγμή θα στραφεί εναντίον τους;
Ελπίζω να το κατανοήσουν εγκαίρως…»
Από την πλευρά του ο Ηλίας Κανέλλης στο άρθρο του με τίτλο «Εχθροί της δημοκρατίας» σημειώνει:
«Η επανέκδοση των “ΝΕΩΝ” είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια μικρή προσπάθεια αποκατάστασης του πλουραλισμού, ο οποίος επλήγη βιαίως με το κλείσιμο της εφημερίδας. Η ανάγκη της ύπαρξής της φάνηκε τις ελάχιστες ημέρες που δεν κυκλοφόρησε στα περίπτερα. Μια ματιά στα χθεσινά πρωτοσέλιδα αρκεί για να καταλάβει κανείς τη δημοκρατική έλλειψη – που απ’ ό,τι φαίνεται έγινε αισθητή από τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας, αλλά όχι από τον έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος μάλιστα μιλώντας στη Βουλή έσπευσε να προεξοφλήσει δικαστική τελεσιδικία που οδηγεί στο κλείσιμο του ΔΟΛ και στην αφωνία».
Και ο Μιχάλης Μητσός, στο σημείωμά του στην τελευταία σελίδα των «Νέων» με τίτλο «Μπαρούφες», γράφει:
«Αν ένας ξένος παρατηρητής παρακολουθούσε τις τελευταίες ημέρες τις δηλώσεις του Νίκου Παππά, είναι βέβαιο ότι θα ζητούσε τη βοήθεια είτε επικοινωνιολόγου είτε ψυχιάτρου. Μιλώντας την περασμένη Πέμπτη σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Ηλιούπολης, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής κατήγγειλε όσους πιέζουν την κυβέρνηση να νομοθετήσει ώστε οι τράπεζες να συνεχίσουν να δανειοδοτούν τον ΔΟΛ. Δύο ημέρες μετά, ο ίδιος άνθρωπος ανακοίνωσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παρέμβει για να σωθούν ιστορικές εφημερίδες.
» Πρώτα απ’ όλα ο Παππάς ψεύδεται: κανείς δεν ζήτησε τη συνέχιση της δανειοδότησης του ΔΟΛ από τις τράπεζες. Το αίτημα των εργαζομένων, που ικανοποιήθηκε εν μέρει χθες, ήταν να αποδεσμευθεί ένας λογαριασμός ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχιση της έκδοσης των εντύπων από τα δικά τους έσοδα. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο, το ίδιο ψέμα – ή «μπαρούφα», κατά την έκφραση ενός οψίμως μεταμεληθέντος συναδέλφου του – επανέλαβε ο Πρωθυπουργός την άλλη μέρα στη Βουλή και κανείς δεν βρέθηκε να τον αντικρούσει. Αν όμως τα ψέματα είναι το ψωμοτύρι αυτής της κυβέρνησης, πώς εξηγείται η στροφή 180 μοιρών του υπουργού μέσα σε δύο ημέρες; Είναι ότι μιλούσε σε διαφορετικά ακροατήρια; Διαισθάνθηκε την αλλαγή στάσης των δικαστών ύστερα κι από την ομολογία των τραπεζών ότι δεν τους συμφέρει το κλείσιμο των εντύπων; Ή συνειδητοποίησε ότι το να αποδίδει τα προβλήματα του ΔΟΛ αποκλειστικά στον εκδότη δεν πείθει ούτε τον πιο φανατικό του ψηφοφόρο;»