Σε έναν φανταστικό κόσμο ο Μιχάλης Χριστοφοράκος στέκει όρθιος, στην αίθουσα του Εφετείου. Παραθέτει ονόματα και κομματικές διευθύνσεις, εξηγώντας στον ελληνικό λαό πώς πέτυχε τον εκμαυλισμό του πολιτικού συστήματος υπέρ συμφερόντων Siemens.
Όμως ο Χριστοφοράκος δεν έφερε κανέναν σε δύσκολη θέση. Διέφυγε εγκαίρως. Μεταξύ μας και με τα πόδια να έφευγε από τη χώρα, μπορεί να έβαζαν χελώνες για να τον κυνηγήσουν. Αν ο Χριστοφοράκος έμενε και λογοδοτούσε στην Ελλάδα, σήμερα ακόμα και αν δεν ήταν η χώρα διαφορετική, θα ήταν σίγουρα το πολιτικό της σύστημα.
Ο Χριστοφοράκος πήγε στη Γερμανία. Λογικό. Δεν είναι μόνο η έδρα της Siemens εκεί, είναι και η δεύτερη πατρίδα του καθώς ο ίδιος έχει και τη γερμανική υπηκοότητα. Συνελήφθη, δικάστηκε, καταδικάστηκε σε μικρό διάστημα φυλάκισης και σε πρόστιμο 350.000 ευρώ. Η Ελλάδα ζητεί την έκδοση του. Όμως αυτό δεν είναι εφικτό. Για τρεις λόγους. Πρώτον επειδή η Γερμανία δεν εκδίδει υπηκόους της σε άλλη χώρα. Δεύτερον επειδή κάποια από τα αδικήματα έχουν παραγραφεί με την πάροδο εικοσαετίας. Τρίτον επειδή δεν μπορεί να δικαστεί εκ νέου για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη δικαστεί και καταδικαστεί στη Γερμανία. Αυτά είναι απλά και βασικά. Τα εντάλματα σύλληψης που εκδίδει η Ελλάδα έχουν ισχύ μόνο αν ο Χριστοφοράκος κάνει το λάθος και βγει εκτός Γερμανίας. Όμως ο άνθρωπος δεν είναι ηλίθιος και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Δεν υπάρχει νόμιμη οδός για να έρθει ο Χριστοφοράκος στην Ελλάδα. Το πουλάκι πέταξε. Αυτό, ασφαλώς, το γνωρίζει και ο Πρωθυπουργός. Επίσης γνωρίζει ότι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αποτελεί βασικό πυλώνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, ασχέτως αν εδώ τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο καθαρά. Είναι να απορείς, λοιπόν, πώς προτρέπει τον Μητσοτάκη να ζητήσει από τη Μέρκελ την έκδοση του Χριστοφοράκου. Δηλαδή τι προσπαθεί να μας πει; Ότι μπορεί η Μέρκελ να κανονίσει τα της έκδοσης του στην Ελλάδα; Της το έχει ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας; Και τι του απάντησε; Προφανώς αυτό που είπε και ο ίδιος στον Ερντογάν: η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Για να το πω πιο ωμά, όταν συνδέεις τη Μέρκελ με τον Χριστοφοράκο και τη γερμανική Δικαιοσύνη, κυλιέσαι στο λίπος του χυδαίου λαϊκισμού. Αφού ούτως ή άλλως δεν γίνεται να εκδοθεί, πώς μπορεί να εμπλακεί η Μέρκελ; Λέτε να ξεκινήσει συνταγματική αναθεώρηση για τον Χριστοφοράκο;
Και εν τέλει, αν ο Πρωθυπουργός επιμένει ότι η πολιτική έχει λόγο στην απονομή της Δικαιοσύνης, ας ξεκινήσει καλύτερα με όσα έγιναν επί των ημερών του στη δίκη της Siemens, με το βούλευμα που δεν είχε μεταφραστεί στις γλώσσες των κατηγορουμένων.