Στην υπόθεση της Μαρινόπουλος τα θαύματα διαρκούν όχι τρεις ημέρες, αλλά λίγες ώρες. Μέχρι να γίνει το επόμενο και πάει λέγοντας. Οι πανηγυρισμοί για την έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία επικυρώθηκε το αίτημα της υπαγωγής της εταιρείας στο άρθρο 106 β-θ και συνακόλουθα το σχέδιο εξυγίανσής της, δεν κράτησαν τη Δευτέρα πολύ· έδωσαν τη θέση τους σε έναν νέο σκεπτικισμό: παράγοντες που έχουν άμεση γνώση της διαδικασίας διάσωσης της Μαρινόπουλος χαρακτήρισαν τη δικαστική απόφαση ως «αναγκαίο αλλά όχι ικανό βήμα» για τη σωτηρία της μεγαλύτερης αλυσίδας λιανεμπορίου στην Ελλάδα, καθώς σε μια πρώτη ανάγνωση οι ημερομηνίες δεν βγαίνουν.
Ολο αυτό το διάστημα η Μαρινόπουλος επιζεί χάρη κυρίως στο αξίωμα «toο big to fail». Είναι πολύ μεγάλη για να αφεθεί να καταρρεύσει. Είναι τέτοιο το μέγεθός της, τόσες χιλιάδες οι εργαζόμενοι και τόσες χιλιάδες οι προμηθευτές της που η επαπειλούμενη διάλυση θα προκαλούσε τρομακτικές αλυσιδωτές αντιδράσεις στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας, κάτι που τρέμει και το Μαξίμου. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών μετά την έκδοση της απόφασης του Πρωτοδικείου.
Ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης τόνισε ότι «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη, με όλες τις δυνάμεις της, να στηρίξει κάθε υγιή προσπάθεια που συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση και στην αναθέρμανση της οικονομίας», σημειώνοντας παράλληλα ότι «για άλλη μία φορά οι δυνάμεις που αντιμάχονται τις όποιες επιλογές της κυβέρνησης, ακόμη και αυτές που κρατούν στη ζωή επιχειρήσεις με χιλιάδες εργαζόμενους, διαψεύστηκαν». Επίσης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ανδρέας Νεφελούδης, σχολιάζοντας της εξελίξεις, ανέφερε ότι «ο βασικός μας στόχος παραμένει να διασωθούν οι θέσεις εργασίας».
Αλλά ακόμα και τα αξιώματα πια αμφισβητούνται, όταν μπαίνουν υπό τη μέγγενη ασφυκτικών ημερομηνιών και υπό το βάρος απαιτήσεων εκατοντάδων εκατ. ευρώ σε μια χώρα που το χρήμα είναι σε ανεπάρκεια.
Το νέο θρίλερ έχει να κάνει με μια τεχνική αλλά κρίσιμη λεπτομέρεια: λόγω της καθυστέρησης έκδοσης της δικαστικής απόφασης (με ευθύνη και της κυβέρνησης που τώρα πανηγυρίζει) έχουν προκύψει ζητήματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν ώστε να μην «ναρκοθετηθεί» το όλο σχέδιο. Τούτο διότι θα έπρεπε μέχρι τις 13 Ιανουαρίου, την προηγούμενη Παρασκευή δηλαδή, να είχε εκδοθεί η απόφαση του Πρωτοδικείου ώστε έως τις 14 Φεβρουαρίου να έχουν ολοκληρωθεί οι νομικές διαδικασίες με ενδεχόμενες τριτανακοπές (αιτήματα ακύρωσης της απόφασης από άλλα μέρη) και να υπήρχε επίσημη δημοσίευση της οριστικής τοποθέτησης της δικαστικής αρχής.
Λόγω της καθυστέρησης έκδοσης της δικαστικής απόφασης (με ευθύνη και της κυβέρνησης που τώρα πανηγυρίζει) έχουν προκύψει ζητήματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν ώστε να μην «ναρκοθετηθεί» το όλο σχέδιο
Η χρονοτριβή αυτή θέτει θέμα τήρησης του αρχικού χρονοδιαγράμματος που έχουν βάλει οι επενδυτές και οι πιστώτριες τράπεζες για την υλοποίηση της συμφωνίας. Αλλωστε τα διαθέσιμα κεφάλαια για την ενδιάμεση αυτή περίοδο είχαν ένα συγκεκριμένο πλαφόν. Σημειώνεται ότι στην αρχική συμφωνία περιλαμβανόταν σχετική μνεία ότι εάν δεν υπάρχει τήρηση των χρονικών οροσήμων δύναται αυτοδικαίως να ενεργοποιηθεί η διαλυτική αίρεση για το όλο σχέδιο.
Στο φόντο αυτό σειρά «μοχλεύσεων», όπως αναφέρεται, είναι σε πλήρη εξέλιξη για την εξεύρεση λύσης στο χρηματοοικονομικό και νομικό πρόβλημα που έχει προκύψει. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε σχέση με το οικονομικό σκέλος, λόγω εξάντλησης της ενδιάμεσης χρηματοδότησης, η καταβολή των δεδουλευμένων Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου στους εργαζόμενους δεν αναμένεται να γίνει. Αντίστοιχα τα καταστήματα που σήμερα λειτουργούσαν λόγω της έκτακτης γραμμής χρηματοδότησης θα συνεχίζουν το επόμενο μικρό διάστημα με ό,τι διαθέσιμα εμπορεύματα έχουν μέχρι να κλείσει οριστικά η συμφωνία.
Παράλληλα αναζητείται νομική φόρμουλα ώστε να αντιμετωπιστεί η ενδεχόμενη «παραβίαση» του τελικού ορίου της 14ης Φεβρουαρίου για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Ετσι τα μάτια όλων είναι στραμμένο στο επίσημο κείμενο της απόφασης που έως αργά χθες το βράδυ δεν είχε δοθεί στα εμπλεκόμενα μέρη, ώστε να διασαφηνιστεί η ακριβής ημερομηνία έκδοσης της απόφασης. Δηλαδή, κατά πόσο η απόφαση έχει ημερομηνία Παρασκευή 13 Ιανουαρίου, οπότε ο κίνδυνος ακύρωσης της συμφωνίας φεύγει ή φέρει μεταγενέστερη ημερομηνία, δηλαδή τη 16η Ιανουαρίου, οπότε και γεννώνται τα προβλήματα.
Λόγω εξάντλησης της ενδιάμεσης χρηματοδότησης, η καταβολή των δεδουλευμένων Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου στους εργαζόμενους δεν αναμένεται να γίνει.
Στο πλαίσιο αυτό, το βράδυ της Δευτέρας υπήρχε συνάντηση μεταξύ των νομικών εκπροσώπων των εμπλεκόμενων μερών για την εξεύρεση λύσης. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, το ενδεχόμενο να υπάρξει τροποποίηση της σύμβασης φαντάζει πιθανό, καθώς «πρόκειται για ένα εγχείρημα το οποίο είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και σύνθετο και προς τούτο ενδεχόμενες αλλαγές που θα οδηγήσουν στην τελεσφόρησή του θεωρούνται εύλογες».
Πάντως το νομικό ζήτημα δεν είναι το μόνο. Ενα άλλο θέμα που μένει να αντιμετωπιστεί είναι αυτό ζήτημα της αποπληρωμής των οφειλών της αλυσίδας προς το Δημόσιο, τους Οργανισμούς Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η προτεινόμενη ρύθμιση των 250 δόσεων που προβλέπεται στη Συμφωνία Εξυγίανσης που συνόδευσε το φάκελο του αιτήματος υπαγωγής στο άρθρο 106 β-θ δεν φέρεται να πήρε την έγκριση του Πρωτοδικείου. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της συμφωνίας οι οφειλές της Μαρινόπουλος ΑΕ ανέρχονταν στις 30 Ιουνίου 2016 σε 53,3 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο και σε 67,2 εκατ. ευρώ προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Πάντως η βούληση όλων να βρεθεί λύση είναι ισχυρή. Τόσο οι πιστώτριες τράπεζες, η κυβέρνηση αλλά κυρίως ο νέος επενδυτής, ο όμιλος Σκλαβενίτη, επιθυμούν να ολοκληρωθεί το σχέδιο διάσωσης. Μάλιστα η εταιρία Σκλαβενίτης εκτιμάται ότι έχει ως στρατηγικό στόχο την αλλαγή σελίδας στην Μαρινόπουλος ώστε να καταστεί ηγέτιδα δύναμη στον κλάδο με απόκτηση σε χρόνο εξπρές πανελλαδικού δικτύου.