«Η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ με τις παραλυτικές ισορροπίες, την κρίση πολιτικών αξιών και πολιτικών σχέσεων και τη μόνιμη εχθρότητά του προς το κόμμα μας, διαμορφώνει ένα σκηνικό παρακμής που το παρατηρεί όλη η ελληνική κοινωνία».
Η προφητική αυτή δήλωση του Φώτη Κουβέλη, με την οποία τον Ιούνιο του 2010 ανακοίνωσε την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας από τον Συνασπισμό της Αριστεράς, της Οικολογίας και των Κινημάτων, θα μπορούσε να είναι μία μικρή, αλλά σημαντική υποσημειώση στην Ιστορία της Αριστεράς.
Για όσους μάλιστα, δεν έχουν εμποτιστεί από την αναγκαιότητα των ρηχών επιχειρημάτων περί της πάση θυσία παραμονής της Αριστεράς στην κυβέρνηση, θα είχε και διαχρονικό χαρακτήρα.
Εξι χρόνια αργότερα, ο Φώτης Κουβέλης ετοιμάζεται για το μεγάλο βήμα προς τα πίσω.
Εχοντας μείνει στο περιθώριο έπειτα από τις εκλογές του 2015 και αφότου με πολλούς τρόπους έχασε όλες τις ευκαιρίες να εδραιώσει το προφίλ της «Αριστεράς της Ευθύνης», δηλώνει «παρών» στο ξέπνοο προσκλητήριο… προοδευτικών δυνάμεων, που διατύπωσε ο Αλέξης Τσίπρας πριν από μία εβδομάδα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Κουβέλης έχει εύκολες απαντήσεις ως προς το παρελθόν, το τροπάρι είναι γνωστό: «Η αποχώρησή μας από τον Συνασπισμό το 2010 πρέπει να αξιολογείται με τα τότε πολιτικά δεδομένα. Και τα δεδομένα της εποχής εκείνης και την αιτιολογούν και τη δικαιολογούν», απαντά σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ, η οποία δημοσιοποιήθηκε μία μόλις εβδομάδα πριν από το επικείμενο 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, του σχήματος στο οποίο ο ίδιος ουδέποτε πίστεψε.
Στην ίδια συνέντευξη εμφανίζεται δε έτοιμος και πρόθυμος να δικαιολογήσει τα πάντα και να υιοθετήσει στο σύνολό της την κυβερνητική προπαγάνδα.
Αναφέρει μεταξύ όλων των άλλων ότι η οικονομία αναπτύσσεται, ότι η Αριστερά θα αλλάξει την Ευρώπη, ότι η διαδικασία για την χορήγηση των τηλεοπτικών αδειών ήταν η καλύτερη δυνατή, ότι η Τράπεζα Αττικής τώρα εξυγιαίνεται και έχει θετικές προοπτικές…
Με βάση αυτά και όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες που υπάρχουν, ο κ. Κουβέλης θα είναι ένα από τα πρόσωπα που προθυμοποιούνται να αποτελέσουν μέρος του σκηνικού στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα «παίξει» το παιχνίδι του κ. Τσίπρα, θα προσφέρει μία επίφαση «διεύρυνσης» στην ηγεσία του Μαξίμου και το μόνο που απομένει να διευθετηθεί είναι ποιο θα είναι το πολιτικό αντάλλαγμα. Αυτό που φάνηκε ότι δεν είχε εξασφαλίσει τον Δεκέμβριο του 2014 όταν συζητούσε με τον Τσίπρα την εκλογική συνεργασία εν όψει των εκλογών του Ιανουαρίου 2015. Η συζήτηση και οι φωτογραφίες και μόνο, εξυπηρετούσαν τότε απολύτως τον Τσίπρα. Μετά ο Αλέξης ξέχασε τον Φώτη.
Σήμερα φημολογείται ότι ο κ. Κουβέλης, έχοντας δηλώσει εμπράκτως μεταμέλεια για την αποχώρησή του το 2010, θα μπορούσε να είναι ένας από τους νέους υπουργούς της κυβέρνησης, έπειτα από τον επικείμενο ανασχηματισμό.
Μπορεί αυτήν την φορά να πάρει αυτό που επιδιώκει. Οπως μπορεί, για μία ακόμη φορά, να είναι πολύ αργά και για τον ίδιο και για την Αριστερά.