«Γεια σας, είμαι ο Τζον Ντόε. Σας ενδιαφέρουν κάποιες πληροφορίες; Θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας». Ολα άρχισαν με αυτό το μήνυμα που στάλθηκε από μια άγνωστη ηλεκτρονική διεύθυνση. Και ποιος είναι ο Τζο Ντόε; Οποιος θα ήταν και ένας «Κώστας Παπαδόπουλος» εδώ: οποιοσδήποτε. Χάρις σε αυτόν τον άγνωστο Ντόε όμως, ήρθαν στο φως τα Panama Papers, η πιο σημαντική δημοσιογραφική έρευνα του 21ου αιώνα και εκείνη που χάραξε νέα σύνορα στην ελευθερία του Τύπου.
Αυτός ο μυστηριώδης πληροφοριοδότης παρείχε τα χιλιάδες έγγραφα για πολιτικούς, εστεμμένους, δικτάτορες, επιχειρηματίες και εγκληματίες που είχαν λογαριασμούς και υπεράκτιες εταιρίες στον Παναμά.
Λογαριασμοί εκατομμυρίων που ανήκουν στους φίλους του Πούτιν, σε εταιρίες του πατρός Κάμερον, στον λογιστή του Μπασάρ αλ Ασαντ, σε πρώην και εν ενεργεία αρχηγούς κρατών από την Αργεντινή ως τη Σαουδική Αραβία. Ο όγκος είναι τεράστιος: 240.000 υπεράκτιες εταιρίες και μια απώλεια κεφαλαιοποίησης στο χρηματιστήριο που, σύμφωνα με τους ειδικούς, φτάνει τα 230 δισεκατομμύρια δολάρια.
«Η συζήτηση που προκλήθηκε από την αποκάλυψη των Panama Papers, αποδεικνύει ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Αρκεί να το θέλουμε».
Αυτή η απίστευτη ιστορία γίνεται τώρα βιβλίο. Ενα βιβλίο που γράφτηκε σε πρώτο πρόσωπο από δύο γερμανούς δημοσιογράφους, οι οποίοι έλαβαν εκείνο το μήνυμα από τον μυστηριώδη Τζον Ντόε για να απαντήσουν θετικά και να αποκτήσουν στη συνέχεια έναν δημοσιογραφικό θησαυρό. Αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι ο Μπάσταν Ομπερμάγερ και ο Φρέντερικ Ομπερμάιερ. Ο τίτλος του βιβλίου των 412 σελίδων είναι εύγλωττος: «Panama Papers».
Το έργο των δυο γερμανών δημοσιογράφων – σημειώνει η ιταλική Repubblica με αφορμή τη διανομή του με την εφημερίδα – μπορεί να θεωρηθεί ένα μυθιστόρημα για μια παγκόσμια συνομωσία, ένα είδος «Spectre» α λα Τζέιμς Μποντ, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ένα δικηγορικό γραφείο που ίδρυσε ο γιος ενός ναζιστή των SS. Αυτό το γραφείο έγινε το φορολογικό καταφύγιο για κάθε καρυδιάς καρύδι – από την ιταλική και τη ρωσική μαφία έως τους ναρκοβαρώνους της Λατινικής Αμερικής.
Αλλά εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και το συμπέρασμα των δύο συγγραφέων: «Η συζήτηση που προκλήθηκε από την αποκάλυψη των Panama Papers, αποδεικνύει ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Αρκεί να το θέλουμε».