Η χελώνα της αθλητικής δικαιοσύνης, άμα θέλει, γίνεται λαγός. Μεγάλη Τετάρτη ήταν που ο ΠΑΟΚ δεν κατέβηκε -όπως αναμενόταν- στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» για τη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό και τη Μεγάλη Πέμπτη είχε κληθεί, είχε απολογηθεί και είχε τιμωρηθεί.
Η Ομοσπονδία βιαζόταν να κατακυρώσει (και) τον δεύτερο ημιτελικό του Κυπέλλου υπέρ του Ολυμπιακού, ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες για τον τελικό. Ετσι, η Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ λειτούργησε αστραπιαία. Ενώ -τον υπόλοιπο χρόνο- οι ποινές ανακοινώνονται όταν πια όλοι έχουν ξεχάσει ποιο ήταν το κατηγορητήριο.
Ο ΠΑΟΚ θα μπει στο επόμενο πρωτάθλημα με -3 βαθμούς και θα πληρώσει πρόστιμο 10.000 ευρώ, εκ των οποίων 8.000 θα καταλήξουν στο ταμείο του Ολυμπιακού. Εν γνώσει των συνεπειών του νόμου, αυτόν τον τρόπο διάλεξε για να βροντοφωνάξει ότι δεν αντέχει άλλο τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Μόνο που, τη φωνή του την έπνιξε ένας από τους συμμάχους του στο «μέτωπο της κάθαρσης». Η ΑΕΚ, η οποία δεν έχει καμια αντίρρηση να τιμήσει τον τελικό με την παρουσία της. Αν ο Ολυμπιακός είναι το χαϊδεμένο παιδί της διαφθοράς, γιατί αποδέχεται το -πολύ πιθανό- ενδεχόμενο να νομιμοποιήσει έναν ακόμα τίτλο του;
Επειδή ο πειρασμός να κατακτήσει η ίδια το Κύπελλο, εξαντλώντας τις όποιες πιθανότητές της, είναι πιο ισχυρός από τη σημειολογία της διαμαρτυρίας, που ήταν η εναλλακτική της. Μάλλον το ίδιο θα έκανε -στη θέση της ΑΕΚ- και ο Παναθηναϊκός, αν δεν είχε αποκλειστεί. Ακόμη και ο ΠΑΟΚ, αν στο ματς που αρνήθηκε να παίξει είχε ρεαλιστικές ελπίδες πρόκρισης. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που θα αποδυναμώνει διαρκώς τη «συμμαχία των τριών»: ότι το κοινό τους συμφέρον εξαντλείται στην έχθρα που τρέφουν για τον Ολυμπιακό.
Η θυσία του ΠΑΟΚ πήγε στράφι. Ο Ιβάν Σαββίδης το κατάλαβε εγκαίρως, γι’ αυτό και στον εορτασμό των γενεθλίων της ομάδας του είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάξει την αρχική απόφασή του. Υποτάχθηκε, όμως, στη γνώμη των πολλών. Η θυσία του ΠΑΟΚ θα είχε νόημα, αν η ΑΕΚ -έπειτα απ’ αυτόν- δήλωνε οτι δεν κατεβαίνει στον τελικό. Σε αυτή την περίπτωση θα είχε βουίξει ο κόσμος. Ολοι θα μιλούσαν για την (ευρωπαϊκή) χώρα στην οποία μια ομάδα αναδείχτηκε κυπελλούχος κερδίζοντας άνευ αγώνος τα τρία τελευταία παιχνίδια της διοργάνωσης. Ενώ, τώρα, έγραψε δυο λόγια -σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή- μόνον η Equipe.
Ναι, θα υπάρχουν μέτρα ασφαλείας. Για την τήρηση της τάξης ανάμεσα στους 310 νοματαίους που θα προσποιούνται τους θεατές στις εξέδρες. Δούλεμα κανονικό, δηλαδή…
Το δίκιο πολλοί αγάπησαν, τους τίτλους περισσότεροι. Ο Ολυμπιακός έχει δίκιο από την πλευρά του να φωνάζει για την καταδίκη του σε έναν βουβό τελικό. Τι φταίμε εμείς και οι οπαδοί μας -σου λέει- που δεν κάναμε επεισόδια, να σηκώσουμε την κούπα στα μουλωχτά; Ανώνυμη εταιρεία είμαστε. Εμπορική επιχείρηση. Με ποια λογική μάς βάζετε να παίξουμε σε κλειστό οικογενειακό κύκλο; Κι αν ο τίτλος δεν μετρούσε -και γι’ αυτόν- πάνω απ’ όλα, ο Σταύρος Κοντονής θα είχε λάβει το γράμμα: πάμε στον τελικό με τον κόσμο μας ή δεν πάμε καθόλου.
Αν για τους δυο φιναλίστ ο αυτοσκοπός είναι ο τίτλος, για την ΕΠΟ ήταν να γίνει ο τελικός όπως-όπως, και για τον υφυπουργό Αθλητισμού να είναι εντάξει με τη FIFA και την UEFA στο δικό του κομμάτι της συμφωνίας τους. Ετσι, ο κ. Γκιρτζίκης και ο κ. Κοντονής -που όλο τον υπόλοιπο καιρό τρώγονται σαν τον σκύλο με τη γάτα- συμφώνησαν αμέσως σε όλα:
– Ο τελικός θα γίνει στο ΟΑΚΑ κεκλεισμένων των θυρών
– Η ΕΠΟ θα λάβει 250 ονομαστικές προσκλήσεις για τις υποχρεώσεις της (Ενώσεις και ΔΣ)
– Οι ομάδες θα λάβουν από 30 ονομαστικές προσκλήσεις
– Η είσοδος των δημοσιογράφων θα γίνει με διαπιστεύσεις.
Τα βρήκαν αμέσως και στο όνομα του διαιτητή. Ο υφυπουργός πρότεινε τον Τάσο Σιδηρόπουλο, τον μοναδικό ρέφερι από την Ελλάδα που το προσεχές καλοκαίρι θα βρεθεί στα γήπεδα του Euro 2016 επειδή η UEFA τον θεωρεί ως τον κορυφαίο στη χώρα. Και ο πρόεδρος της ΕΠΟ παραδέχτηκε οτι είναι ο καλύτερος. Κρίμα που ο κ. Κοντονής δεν ρώτησε τον κ. Γκιρτζίκη: Αφού παραδέχεστε οτι είναι ο κορυφαίος, τότε γιατί ορίσατε τον Παππά στους δυο αγώνες που ανατίναξαν το ελληνικό ποδόσφαιρο (στον πρώτο ημιτελικό της Τούμπας και στο ντέρμπι της Λεωφόρου που δεν άρχισε); Αυτή η απάντηση θα ήταν «όλα τα λεφτά».
Η παράσταση για τον δήθεν τελικό συνεχίστηκε τη Μεγάλη Πέμπτη με την καθιερωμένη σύσκεψη για τα μέτρα ασφαλείας. Ναι, θα υπάρχουν και τέτοια. Για την τήρηση της τάξης ανάμεσα στους 310 νοματαίους που θα προσποιούνται τους θεατές στις εξέδρες. Δούλεμα κανονικό, δηλαδή…
Κάπως έτσι φτάσαμε σε άλλη μια ελληνική πατέντα: σε έναν πριβέ τελικό Κυπέλλου. Η επιτομή του γελοίου. Μια γιορτή με σβηστά τα φώτα. Ενας αγώνας που σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο διεξάγεται για να απονέμεται ένας τίτλος – εξπρές μπροστά στο πολύχρωμο κοινό των δυο φιναλίστ, εδώ θα γίνει κεκλεισμένων των θυρών. Αυτή την εικόνα θα στείλει η Ελλάδα, το άλλο Σάββατο, σε κάθε γωνιά της Γης. Θα είναι ένας αγώνας «ξενέρωτος», ακόμα και για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Χωρίς τον παλμό, τη ζωντάνια, την ατμόσφαιρα που χαρίζει σε κάθε σημαντικό ματς η ζώσα εξέδρα.
Το υποτιθέμενο «ματς της χρονιάς» γίνεται έτσι, για να γίνει. Για να νικήσει ο Ολυμπιακός και να αποδειχθεί ότι στο πρωτάθλημα δεν έχασε από την ΑΕΚ αλλά από τον Καλογερόπουλο, ή για να νικήσει η ΑΕΚ και να φανεί οτι με διαιτησίες «50-50» ο Ολυμπιακός δεν θα είχε πάρει ούτε το πρωτάθλημα.