H κυρίαρχη εκδοχή για τις επιθέσεις κατά των ελεγκτών του μετρό συνδέεται με τη δράση ομάδας αντιεξουσιαστών που έχει ως σκοπό να εκθέσει τους μηχανισμούς ελέγχου, ενώ ταυτοχρόνως αγωνίζεται για ελεύθερες συγκοινωνίες.
Οι «επισκέψεις» αντιεξουσιαστών σε σπίτια ελεγκτών, κατά τις οποίες προπηλακίστηκαν εργαζόμενοι του μετρό, συνοδεύτηκαν με τη δημοσιοποίηση ονομάτων και διευθύνσεων 125 ανθρώπων. Η σχετική ανάρτηση έγινε στο indymedia αν και λίγο μετά οι διαχειριστές του κόμβου έσπευσαν να την αφαιρέσουν, εκφράζοντας τη διαφωνία τους με τη δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων. Στο ίδιο κείμενο αναλαμβάνεται η ευθύνη για καταστροφές ακυρωτικών μηχανημάτων και απευθύνεται προτροπή για επιθέσεις εναντίον ελεγκτών.
Ολα δείχνουν, λοιπόν, ότι οι επιθέσεις και η επιχείρηση διαπόμπευσης έχουν κίνητρα «αντιεξουσιαστικής πάλης». Ισως, όμως, τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά. Διότι υπάρχει και το, ισχυρό, ενδεχόμενο, οι επιθέσεις να συνδέονται με υπόθεση του κοινού ποινικού δικαίου. Δεν θα είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά. Οι επαφές αντιεξουσιαστών και ποινικών έχουν πυκνώσει τα τελευταία χρόνια με ιδεολογικά, υποτίθεται αντισυστημικά, ερείσματα, αλλά και για πρακτικούς λόγους – κάπως πρέπει να χρηματοδοτηθεί ο «αγώνας».
Δεν αποκλείεται κάποιος εμπλεκόμενος με την απάτη των εισιτηρίων χρησιμοποίησε αντιεξουσιαστές ή συνεργάστηκε με άτομα του χώρου προκειμένου να καλύψει ίχνη ή να σηκώσει σκόνη
Την Κυριακή η «Καθημερινή» δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που υπογράφεται από τον Γιάννη Σουλιώτη και την Αλεξάνδρα Κασσίμη. Το ρεπορτάζ αναφέρεται στη δράση κυκλώματος επίορκων υπαλλήλων στο μετρό με στοιχεία που προκύπτουν από πόρισμα εσωτερικού ελέγχου. Σύμφωνα με πληροφορίες των δημοσιογράφων, τα μέλη του κυκλώματος συνήθιζαν να «αποσύρουν» μεγάλο αριθμό εισιτηρίων, χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα (π.χ. ότι ήταν ελαττωματικά) και στη συνέχεια τα διέθεταν σε σημεία πώλησης εντός των σταθμών, εισπράττοντας οι ίδιοι το αντίτιμο. Το πόρισμα δεν αποσαφηνίζει πότε οι επίορκοι ξεκίνησαν τη δράση τους, ωστόσο, επισημαίνει ότι η διαδικασία που εφαρμοζόταν από το 2009. Η ζημία για τη ΣΤΑΣΥ είναι τεράστια: περί τα 15 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Αρκετοί στο εσωτερικό της εταιρίας συσχετίζουν την έρευνα με τις επιθέσεις κουκουλοφόρων σε σταθμούς Μετρό και ΗΣΑΠ και με τη δημοσιοποίηση της λίστας με τα ονόματα 125 ελεγκτών στα μέσα σταθερής τροχιάς. Ισχυρίζονται ότι η λίστα προωθήθηκε στο Indymedia από τους ίδιους τους εργαζομένους της ΣΤΑΣΥ, ενώ, παράγοντες της εταιρίας σημειώνουν ότι ο κατάλογος των ονομάτων είναι «προσεκτικά αλλοιωμένος», ώστε να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητα του διαρρέοντος.
Ποια από τις δύο εκδοχές είναι αληθινή; Θα μπορούσαν να είναι και οι δύο. Κάποιος εμπλεκόμενος με την απάτη των εισιτηρίων χρησιμοποίησε αντιεξουσιαστές ή συνεργάστηκε με άτομα του χώρου προκειμένου να καλύψει ίχνη ή να σηκώσει σκόνη. Από την άλλη, η απαίτηση των ελεγκτών για αστυνομική προστασία ήρθε ως απολύτως φυσιολογική μετά τις επιθέσεις εναντίον συναδέλφων τους. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο μειώθηκαν τα έσοδα των αστικών συγκοινωνιών αυτές τις ημέρες που οι έλεγχοι είναι ανύπαρκτοι. Στα κείμενα που υποστηρίζουν τις επιθέσεις διατυπώνεται το αίτημα για ελεύθερες συγκοινωνίες για όλους. Ομως συγκοινωνίες χωρίς έσοδα θα είναι σύντομα συγκοινωνίες για κανέναν.