Ποια είναι η καλύτερη περίοδος για την Εκκλησία; Το Πάσχα. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να προσελκύσει η θρησκεία νέους πιστούς; Μέσα από τις ζωές των άλλων. Με την προσωπική μαρτυρία του τοξικομανή που βρήκε διαύγεια στο βλέμμα του Ιησού, του αστέγου που βρήκε κουράγιο στα λόγια του, του κλέφτη που άλλαξε ρότα όταν πίστεψε στη θυσία του, η Εκκλησία μπορεί να «μιλήσει» σε άλλον ένα τοξικομανή, έναν άστεγο ή έναν κλέφτη.
Αν έχει τη χρονική συγκυρία και το παράδειγμα του «αδέσποτου» που επέστρεψε στο κατώφλι της Εκκλησίας, το μόνο που της απομένει είναι το μέσο της διαφήμισης. Και η Εκκλησία μπορεί να έχει περιοριστεί –ύστερα από κάποια σκαμπανεβάσματα- για μερικούς αιώνες στις εικόνες αλλά ποιος είπε ότι δεν της αρέσει και το βίντεο ή ότι δεν έχει ανακαλύψει και το Διαδίκτυο;
Η Αγγλικανική Εκκλησία βρήκε έναν τρόπο να τα συνδυάσει όλα αυτά με ένα πρότζεκτ («Psalm 22 project») όπου πρωταγωνιστούν πέντε νέα μέλη της. Ολοι τους αισθάνθηκαν εγκαταλελειμμένοι από τον Θεό. Δεν είναι σπάνιο να αναζητήσεις τη βοήθειά του όταν μένεις στον δρόμο, όταν παλεύεις να ξεκόψεις από τις ουσίες ή όταν ζεις μέσα στο έγκλημα και να τα βάλεις μαζί του όταν δεν βλέπεις φως στο τούνελ. Σε ένα κέντρο αστέγων και στην ανεπίσημη εκκλησία του αγγλικού Χάλιφαξ βρήκαν βοήθεια. Και τώρα βοηθούν και την εκκλησία να βρει άλλους «εγκαταλελειμένους».
Ο «σταρ» του φιλμ είναι ο 46χρονος Ρομπ Τζόουνς. Εζησε χρόνια στους δρόμους του Χάλιφαξ, στο Γουεστ Γιορκς, πέρασε και κάποιες περιόδους πίσω από τα σίδερα μέχρι που άλλαξε η μοίρα του όταν έγινε μέλος της ανεπίσημης καθολικής εκκλησίας του Χάλιφαξ, «Saturday Gathering». Περπατάει ανάμεσα σε ένα κουρασμένο (ασπρόμαυρο) πλήθος όταν ξαφνικά ένα χέρι τοποθετεί στο κεφάλι του ένα στεφάνι πλεγμένο από τις σήραγγες που χρησιμοποιούν οι τοξικομανείς για να τρυπήσουν τις φλέβες τους. «Ας τον σώσει ο Κύριος», ακούγεται μία μυστηριώδης φωνή και η κάμερα στρέφεται στους πιστούς Καθολικούς που προσεύχονται. Ξαφνικά μπαίνει χρώμα στην εικόνα, δυναμώνει μία αισιόδοξη μελωδία και εμφανίζονται στο πλάνο χαρούμενα πρόσωπα που ζητωκραυγάζουν: «Εχει αναστηθεί!».
«Οταν πέθανε ο αδερφός μου, έγινα άτακτος, έμπλεξα με ναρκωτικά, με τη βία, με τη φυλακή. Εκεί ήθελα να πεθάνω. Νόμιζα ότι ο Θεός με εγκατέλειπε. Γιατί αναζητούσα βοήθεια και δεν την λάμβανα», δήλωσε ο ίδιος. «Υστερα από 10 χρόνια έχω γίνει χριστιανός και έχω αλλάξει τη ζωή μου και ο Θεός δεν με έχει ξεχάσει».
Ο 40χρονος Χάουαρντ εκπροσωπεί τον πιστό που αμφισβητεί. Καθάρισε από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το έγκλημα και βαφτίστηκε. Υστερα επέστρεψε στις ουσίες. Τελικά, ύστερα από πολλαπλές μάχες, τον κέρδισε η πίστη. «Πού θα βρισκόμουν χωρίς την πίστη; Θα ήμουν πεθαμένος. Οχι μόνο πνευματικά, αλλά ίσως και σωματικά. Η πίστη μου δίνει δύναμη», λέει στην προσωπική συνέντευξη που συνοδεύει το φιλμ.
«Αυτό το φιλμ είναι μία μαρτυρία για τον θρίαμβο της πίστης και της ελπίδας. Από την απώλεια στον εθισμό, από τον δρόμο στη φυλακή, το Πάσχα είναι μία υπενθύμιση ότι η ταλαιπωρία δεν έχει την τελευταία λέξη και ότι η αγάπη είναι πολύ πιο δυνατή από την κακουχία», λέει ο αιδεσιμότατος και διευθυντής επικοινωνίας της Εκκλησίας του Χάλιφαξ, Αρουν Αρόρα.
Η Σαρακοστή, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η περίοδος προσωπικής μάχης και ενδοσκόπησης. «Είναι μέρος της χριστιανικής διαδρομής στην οποία εξετάζουμε ποιοι είμαστε ενώπιον του Θεού. Τελειώνει με τον θρίαμβο της Κυριακής του Πάσχα, την ασφαλή υπόσχεση του θριάμβου που ακολουθεί την πιο σκοτεινή νύχτα». Εκείνη τη μέρα (27 Μαρτίου) θα προβληθεί το ολοκληρωμένο φιλμ της Εκκλησίας. Μέχρι τότε η καμπάνια «Just Pray» τρέχει και παρουσιάζει τις προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων που έχει διασώσει καλώντας τους υπόλοιπους να τους μιμηθούμε. Ή να προσευχηθούμε γι’ αυτούς. Στην Εκκλησία του Χάλιφαξ, στο Twitter, στο Instagram, ή στο Vine. Το μάρκετινγκ στα μεγαλεία του.