Το ντέρμπι δεν είχε την παραμικρή βαθμολογική σημασία. Η ΑΕΚ νίκησε (1-0) και μείωσε την απόστασή της από τον -έτσι κι αλλιώς- πρωταθλητή Ολυμπιακό στους 16 βαθμούς (από 19 που ήταν). Ε, και; Αν έχανε, περίπου τα ίδια θα χρειαζόταν να κάνει, για να πετύχει τον σκοπό της: να τερματίσει πρώτη στα play-off. Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο οι δυο σύλλογοι «σκοτώθηκαν», το βράδυ του Σαββάτου, στο χορτάρι του Ολυμπιακού Σταδίου, είναι κρυμμένος κάπου στο μέλλον. Εχει να κάνει με την πρεμούρα της ΑΕΚ να αποδείξει οτι είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού. Και του Ολυμπιακού, από την άλλη, να αποκρούσει κάθε επιβουλή και να υπερασπιστεί την «αυτοκρατορία» του.
Πριν αρχίσει το ματς, οι αριθμοί φώναζαν ότι η ΑΕΚ είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος πίσω από τον Ολυμπιακό. Δεύτερη στη βαθμολογία, με τη δεύτερη καλύτερη επίθεση και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα, με τις δεύτερες καλύτερες επιδόσεις σχεδόν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Αλλά, επίσης, ότι βρίσκεται πολύ πίσω από τον αντίπαλό της. Τον οποίο είχε νικήσει για τελευταία φορά τον Νοέμβριο του 2010. Εκτοτε, στις οκτώ αναμετρήσεις τους, δυσκολευόταν ακόμη και να σκοράρει εναντίον του (21-2 τα γκολ υπέρ του Ολυμπιακού).
Χρειαζόταν, λοιπόν, μια χειροπιαστή απόδειξη οτι η επιστροφή της στη Σούπερ Λιγκ έχει φόρα, η οποία μπορεί να τη φτάσει -σύντομα- στην κορυφή. Καλύτερη ευκαιρία από το να γίνει η πρώτη (και μοναδική) ομάδα στην Ελλάδα που νίκησε τον Ολυμπιακό -κάτι που φέτος έχουν καταφέρει μόνο η Μπάγερν Μονάχου και η Αρσεναλ- δεν υπήρχε. Με αυτή την προσδοκία συγκεντρώθηκαν πάνω από 40.000 οπαδοί της στις εξέδρες, με αυτόν τον όρκο μπήκαν στο γήπεδο οι παίκτες της -όπως αποκάλυψε μετά τον αγώνα ο Χρήστος Αραβίδης. Και κατάφερε να καταρρίψει το αήττητο σερί του αντιπάλου της, κυρίως με τη δίψα της για τη νίκη – κι όχι χάρη στην ποιότητα του παιχνιδιού της.
Το «μήνυμα» που έστειλε η ΑΕΚ, έχει πολλούς αποδέκτες: Τον κόσμο της, που τόσο καιρό προσπαθεί να μετρήσει τη δυναμική της αγαπημένης του ομάδας μετά τη διετή περιπέτειά της στις αλάνες της Β’ Κατηγορίας. Τους ποδοσφαιριστές της, οι οποίοι σε κάτι τέτοιες επιτυχίες βρίσκουν κίνητρο να δουλέψουν με μεγαλύτερη αφοσίωση στο πλάνο του προπονητή – και να γκρινιάζουν λιγότερο όσοι πιστεύουν οτι αδικούνται. Τις ποδοσφαιρικές Αρχές -κυρίως τη διαιτησία- που παραδοσιακά σέβονται τους ισχυρούς και δεν δίνουν δεκάρα για τα παράπονα των ανίσχυρων. Αλλά και τους συμμάχους της: Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ έχουν δημιουργήσει από καιρό ένα αντι-Ολυμπιακό μέτωπο, στο οποίο η ΑΕΚ προστέθηκε προσφάτως, μετά την επιστροφή της στη Σούπερ Λιγκ. Το ερώτημα, ποιος από αυτούς τους τρεις μεγάλους συλλόγους είναι άξιος να οδηγήσει το κοινό τους άρμα στη μάχη για την ανατροπή του ποδοσφαιρικού καθεστώτος, πήρε χθες μια ηχηρή απάντηση. Διότι η ΑΕΚ, η οποία μέχρι πριν από μερικούς μήνες έπαιζε με την Τριγλία Ραφήνας, σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα δείχνει να τα καταφέρνει καλύτερα, σε σχέση με τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ που προσπαθούν εδώ και τρία χρόνια χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Η συνολική χρηματιστηριακή αξία των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού αποτιμάται στα 82.600.000 ευρώ, ενώ η αντίστοιχη της ΑΕΚ στα 23.050.000 ευρώ
Αλλά το «μήνυμα» της ΑΕΚ έχει και έναν παραλήπτη – έκπληξη: τον αφανή ιδιοκτήτη της. Δηλαδή, κατά μια έννοια, τον ίδιο τον αποστολέα του. Και το θέμα είναι, πώς θα το διαβάσει. Υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι απλοϊκός και φτηνός. Να θεωρήσει οτι η ομάδα του σχεδόν έφτασε στο επιθυμητό επίπεδο, και ότι με δυο τρεις προσθήκες αξιόλογων παικτών το καλοκαίρι μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της επόμενης σεζόν. Κυρίως χάρη στον προπονητή-εύρημα, τον Γκουστάβο Πογιέτ, ο οποίος το Σάββατο συμπλήρωσε μόλις 104 ημέρες στον πάγκο της ΑΕΚ και σε χρόνο-ρεκόρ κατάφερε να της χαρίσει αυτοπεποίθηση και αποτελεσματικότητα (15 νίκες σε 20 αγώνες).
Ο άλλος τρόπος, ο δαπανηρός, είναι αυτός που ο ίδιος ο ουρουγουανός τεχνικός «έδειξε», τονίζοντας – στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς – ότι τώρα η ΑΕΚ χρειάζεται να επενδύσει σε ποδοσφαιριστές υψηλών προδιαγραφών, αν θέλει να γίνει ευθέως ανταγωνιστική του Ολυμπιακού. Στο πλευρό του στέκει και η ψυχρή λογική των αριθμών. Σύμφωνα με τον εξειδικευμένο γερμανικό ιστότοπο Transfer Markt, τα ρόστερ των δυο συλλόγων τα χωρίζει πραγματικό χάσμα. Η συνολική χρηματιστηριακή αξία των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού αποτιμάται στα 82.600.000 ευρώ (με πολυτιμότερη μετοχή τον Ρομπέρτο, που αξίζει 9 εκατ. ευρώ), ενώ η αντίστοιχη της ΑΕΚ στα 23.050.000 ευρώ (με ακριβότερο τον Σιμόες – 1.750.000 ευρώ).
Είναι πολύ βολικό να πιστεύει κάποιος οτι η ΑΕΚ μπορεί να επαναλαμβάνει διαρκώς τον χθεσινό της θρίαμβο, υπερβάλλοντας εαυτήν, όμως δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα – κι αυτό φάνηκε και χθες, παρ’ ότι έχασε, όταν δημιούργησε ευκαιρίες στο διάστημα που έπαιζε με εννέα παίκτες εναντίον έντεκα. Μια καλή ομάδα μπορεί να νικήσει μια καλύτερη, μια και δυο φορές, όμως αυτός δεν είναι ο κανόνας. Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα, της ΑΕΚ και όποιων άλλων κλαμπ φιλοδοξούν να αρπάξουν τα σκήπτρα από τον Ολυμπιακό: η τεράστια διαφορά στα έσοδα, που χωρίζει την «ερυθρόλευκη» ΠΑΕ από όλες τις υπόλοιπες – κυρίως χάρη στην αδιάκοπη παρουσία της στο χρυσοφόρο Champions League. Την περασμένη περίοδο (2014-2015), ο Ολυμπιακός έβαλε στα ταμεία του 80 εκατ. ευρώ. Τα αντίστοιχα έσοδα της ΠΑΕ ΑΕΚ (η οποία, βεβαίως, αγωνιζόταν τότε στη Football League) ήταν μόλις 6,5 εκατ. ευρώ. Που σημαίνει, με απλά λόγια, οτι αν το αφεντικό της ΑΕΚ θέλει να ισοφαρίσει -σε ποιότητα- τον Ολυμπιακό, θα πρέπει να το κάνει πληρώνοντας από την τσέπη του.
Από το ντέρμπι δεν έλειψαν και οι συνήθεις… ομορφιές, με αφορμή -κυρίως- τη διαιτησία. Δυστυχώς, όλοι ενδιαφέρονται για τον θρόνο, μα κανείς για το ρημαγμένο βασίλειο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αξίζει, λοιπόν, να διηγηθούμε μια διδακτική ιστορία που διαδραματίστηκε δίπλα μας, στην Ιταλία.
Το βράδυ του Σαββάτου, στο Τορίνο, υπήρχε το ντέρμπι τίτλου Γιουβέντους – Νάπολι (1-0). Το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, οι δυο πρωτοπόροι του Καμπιονάτο αδικήθηκαν κατάφωρα από τη διαιτησία. Η Νάπολι έπαιζε με την Κάρπι. Δεν της δόθηκε ένα καταφανέστατο πέναλτι και της ακυρώθηκε ένα κανονικό γκολ, ως οφ-σάιντ. Η Γιουβέντους έπαιζε με τη Φροζινόνε. Ο ρέφερι της αρνήθηκε ένα πέναλτι (ένας αμυντικός απέκρουσε την μπάλα σαν τερματοφύλακας), στο 0-0. Ξέρετε, τι έγινε τη Δευτέρα; Απολύτως τίποτα. Ούτε εμπρηστικές δηλώσεις από τους αδικημένους, ούτε πολεμικά ανακοινωθέντα, ούτε κραυγές στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων. Το αντίθετο. Εν όψει του καυτού ντέρμπι, οι διευθυντές των συλλόγων, οι προπονητές και οι διαιτητές μαζεύτηκαν για να αποφασίσουν, τι πρέπει να κάνει ο καθένας τους ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Μεταξύ άλλων, συμφώνησαν να απαγορευτεί στους προπονητές να σχολιάζουν δημοσίως αποφάσεις διαιτητών.
Καθώς το Καμπιονάτο έχει χάσει την αξιοπιστία του και την εμπορική του απήχηση, εξ αιτίας των σκανδάλων διαφθοράς που το έπληξαν πριν από μερικά χρόνια, όλοι οι σύλλογοι είδαν τα έσοδά τους να μειώνονται δραματικά. Αποφάσισαν, λοιπόν, οτι το μείζον δεν είναι ποιος θα έχει το μεγαλύτερο κατάστημα, αλλά να μη χάσουν τους πελάτες από την ποδοσφαιρική αγορά τους, το ιταλικό πρωτάθλημα. Πράγμα που, ούτε έχει περάσει από το μυαλό των δικών μας παραγόντων.