Ξεκινώ με ένα και μόνο νούμερο: 1.666.628. Πρόκειται για τον συνολικό αριθμό επισκεπτών του Μουσείου Ακρόπολης μέσα σε ένα χρόνο (στοιχεία 2018). Το τελευταίο διαθέτει μεταξύ άλλων και δύο πωλητήρια –το ένα στο ισόγειο και το άλλο, στο δεύτερο όροφο. Στο site του Μουσείου, οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν πλήθος πληροφοριών για τα πωλητήρια (από το ωράριο λειτουργίας μέχρι τα είδη των διαθέσιμων προϊόντων για δώρα) αλλά δεν πρόκειται να βρουν όσο και αν ψάξουν ηλεκτρονικό κατάστημα. Το e-shop είναι μια άγνωστη έννοια για την επικράτεια του πιο εμβληματικού μουσείου της Ελλάδας.
Σωστά διαβάσατε, ένα από τα 25 καλύτερα μουσεία του κόσμου δεν έχει e-shop. Ο λόγος; Τι άλλο από τον διαχρονικά ιδελογικό παλαιοημερολογητισμό του μηχανισμού του υπουργείου Πολιτισμού. Οποιος ή όποια αμφιβάλλει ή και αμφισβητεί αυτή τη διαπίστωση ας κάνει τον κόπο να προστρέξει στο site του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠ), που έχει και την ευθύνη λειτουργίας των πωλητηρίων στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Στο www.tap.gr η έννοια του e-shop είναι μια terra incognita… Στην επικράτειά του, κυριαρχεί ακόμη η έννοια «πωλητέα είδη» –στις σχετικές κατηγορίες των οποίων συμπεριλαμβάνονται πιστά αντίγραφα των συλλογών, εκμαγεία, νομίσματα, λεπτομέρειες από τοιχογραφίες, κεραμικά, χαλκογραφίες, κοσμήματα, ψηφιδωτά, βυζαντινές εικόνες κ.λπ. Ο ανεκτίμητος αυτός πλούτος, στην εποχή των πολλαπλών εφαρμογών της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, είναι προσβάσιμος μόνο με την φυσική παρουσία των ενδιαφερομένων. Η αξιολόγηση δική σας…
Αλλά, ας μην μείνουμε μόνο στην απουσία των ηλεκτρονικών καταστημάτων, ας δούμε και τη γκάμα των προσφερομένων ειδών. Δυστυχώς, αλλά το ΤΑΠ μέχρι τούδε βρισκόταν στην προνεωτερική εποχή αδυνατώντας να κατανοήσει ότι η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένου και των εκφράσεων του αστικού πολιτισμού) είναι ενιαία και αδιαίρετη.
Τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Απλά πράγματα. Ενα concept store σε κάθε μουσείο και αρχαιολογικό χώρο όπου η λεπτομέρεια από την Τοιχογραφία της Ανοιξης (από το Ακρωτήρι της Θήρας), το αντίγραφο της εικόνας του Αγίου Δημητρίου (17ος αιώνας), το αντίγραφο από τον Δίσκο της Φαιστού ή ένα αντίγραφο από Κυκλαδικό Γυναικείο Ειδώλιο από την Νάξο θα μπορούν να συνυπάρχουν με προϊόντα εμπνευσμένα από τα έργα του Τσαρούχη και του Μόραλη μέχρι τις τελευταίες δημιουργίες αποφοίτων του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων.
Σε ένα τέτοιο φυσικό αλλά και ηλεκτρονικό κατάστημα πέραν της ανάδειξης και προβολής της σύγχρονης δημιουργίας του ελληνικού design θα μπορούσε να βρει στέγη και φιλοξενία και η αναδυόμενη σκηνή των προϊόντων της αγροδιατροφής που διακρίνεται για την καινοτομία και την εξωστρέφεια της.
Μέχρι να φτιαχτούν αυτά τα καταστήματα –που μπορεί να αποτελέσουν και τον πρόλογο για το αφήγημα της Ελλάδας του 21ου αιώνα– μια βόλτα στο εμβληματικό Forget Me Not του πρωτοπόρου Φίλιππου Χούρι στην Αδριανού, στο φιλόξενο Flâneur Souvenirs & Supplies της Φλέσσα στη Πλάκα, στο πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη επί της Πειραιώς αλλά και στο μικροσκοπικό Zalo (μια ανάσα δρόμος από το Μουσείο του Ηρακλείου) είναι απολύτως απαραίτητη. Αλλωστε, αυτού του είδους concept stores είναι γνωστά στα μέλη του νέου ΔΣ του ΤΑΠ.
ΥΓ: Ενα από τα μέλη του νέου Δ.Σ του ΤΑΠ η Αλεξάνδρα Χαριτάτου υπήρξε συνιδρύτρια της Idisti – Greece with a twist (με συλλογές «εμπνευσμένες από την ελληνική ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση και την φύση, με μια διάθεση όμως ανατροπής και φρεσκάδας, ώστε το αντικείμενο να είναι ελκυστικό και πρωτότυπο χωρίς όμως να χάνει την εγκυρότητα και την ιστορική του αξία») και μια από τις δημιουργούς της συλλογικής προσπάθειας ανάδειξης του ελληνικού design Greek Brand New (εδώ).