Το περιβόητο τηλεοπτικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο τσουβαλιάζει συλλήβδην τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ με αφορμή τα κονδύλια της καμπάνιας για την πανδημία και δικαιολογημένα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων είναι μια τρανή απόδειξη για το τι είναι και πώς συνεχίζει ακόμη και τώρα να λειτουργεί η ηγετική ομάδα περί τον Αλέξη Τσίπρα. Εφόσον δε συνδυαστεί με τις αποκαλύψεις για τις παρακρατικές πρακτικές την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατά μη «φιλικών» εντύπων, καταδεικνύει τον πραγματικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Που παρά τις όμορφες εξαγγελίες περί σοσιαλδημοκρατίας και «προοδευτικού» -εδώ γελάμε- μετώπου, παραμένει αναλλοίωτος και στην αντιπολίτευση.
Ας μην έχουμε και εμείς αυταπάτες, όπως είχε ο κ. Τσίπρας με τα μνημόνια, πως το σποτ ήταν μια «ατυχής» στιγμή, μια αστοχία που τους ξέφυγε, ή μια πρωτοβουλία κάποιου επικοινωνιακού loose cannon της Κουμουνδούρου. Κάθε άλλο! Πρόκειται για μελετημένη ενέργεια χωρίς επιφυλάξεις από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είναι η ίδια η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση στον ΣΥΡΙΖΑ που το επιβάλλει. Τα έχουν λάβει υπόψιν τους όλα. Οτι θα υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις, ότι δήθεν θα το «μαζέψουν» λέγοντας ότι δεν υπήρχε πρόθεση και άλλα τέτοια. Ο στόχος ήταν να «λεκιάσουν» τον δημοσιογραφικό χώρο επειδή τους κάνει κριτική — άλλωστε το παραδέχονται ευθαρσώς: η ΝΔ έχει «μιντιακή υπεροπλία», δηλαδή τα μέσα ενημέρωσης και οι λειτουργοί τους, οι δημοσιογράφοι, είναι αντίπαλοι, άρα πρέπει να τους εξουδετερώσουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί ακριβώς την ίδια τακτική για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους όπως επιχείρησε, πριν το 2015 και κατά τη κυβερνητική του θητεία, να τους εκμαυλίσει στήνοντας ανυπόληπτα δίκτυα τρολ και απαιτώντας προνομιακή μεταχείριση από τον Τύπο. Στόχευσε και πέτυχε να κλείσουν ΜΜΕ, όπως ο ΔΟΛ και το ΜΕGA με την ανοχή βέβαια των μετόχων τους. Δυστυχώς αρκετοί στον χώρο των ΜΜΕ ανταποκρίθηκαν νομίζοντας ότι υπηρετούν τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία ενάντια στο κατεστημένο. Φευ. Ιδού το αποτέλεσμα: όλοι τα παίρνουν.
Κανένα κυβερνητικό κόμμα, παρά μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ στα μεταπολιτευτικά χρόνια, δεν συκοφάντησε τόσο όσα ΜΜΕ και όσους δημοσιογράφους επέκριναν την ανευθυνότητά του για το δημοψήφισμα του 2015, ούτε τόλμησε ποτέ να διαπομπεύσει με αφίσες σε όλη τη χώρα δημοσιογράφους κατηγορώντας τους ως «υπαλλήλους της τρόϊκας», ούτε απαίτησε από τις τηλεοπτικές εκπομπές να έχουν αρεστούς συνομιλητές. Κανένα κόμμα, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ευτέλισε τόσο τη θεσμική λειτουργία της χώρας με τον περιβόητο διαγωνισμό για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών – ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, πρωθυπουργός της χώρας, προεξοφλούσε δημοσίως τη σχετική κρίση του ΣτΕ. Τώρα ήρθε και σποτ κατά των δημοσιογράφων, που μετά η Κουμουνδούρου είχε το θράσσος να μιλά για σάτιρα! Από πότε είναι «σάτιρα» ένα κόμμα να στρέφεται κατά εργαζομένων ενός ολόκληρου επαγγελματικού κλάδου, είναι κάτι που θα πρέπει να μας το εξηγήσουν ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του.
(Μια ευθύνη βέβαια για την αήθη ενέργεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης την έχει και η κυβέρνηση. Του έδωσε αφορμή του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη να δώσει τα πλήρη στοιχεία σε ποια ΜΜΕ πήγαν τα κονδύλια της καμπάνιας για την πανδημία ώστε να «βουλώσει» στόματα και να υπερασπιστεί την διαφάνεια και τελικά τη δημοκρατική παρακαταθήκη της χώρας)
Υπάρχει από την άλλη και μια δεύτερη ανάγνωση στην ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο δεν θέλει να αλλάξει, αλλά δεν μπορεί. Συνεχώς αναζητά την προβοκάτσια και την αντιπαράθεση χωρίς περιεχόμενο. Στον ΣΥΡΙΖΑ ζουν πολιτικά μόνο και μόνο για την αντιπαράθεση επειδή απ’ αυτό τρέφονται. Πρόκειται για κλασσικό αριστερισμό και αμετανόητους αριστεριστές Αυτή δυστυχώς την συγκρότηση απέκτησε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στα αμφιθέατρα και αυτό το χούι της είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Ούτε τα πυροτεχνήματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα το καταφέρουν. Ο κ. Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα δεν αντέχουν την κριτική.
Αυτό το συμβάν πάντως συνιστά και μάθημα για όσους στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο επιμένουν να προτείνουν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αισθάνονται αντιδεξιοί και αντι-Μητσοτακικοί. Επειδή δηλαδή χρειάζεται να εκφραστεί η δυσφορία για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή γιατί θεωρούν πως στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εγκλωβισμένο σημαντικό μέρος της προοδευτικής παράταξης. Σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογείται ανοχή σ΄αυτήν την αθλιότητα. Και όσοι την ανέχονται, ας μην έχουν αυταπάτες, είναι απλά ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα άλλο.
Δεν μπορεί η αντιδεξιά τοποθέτηση του καθενός να υπερτερεί της προάσπισης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και της υπονόμευσης των θεσμών. Με τις συγκεκριμένες ενέργειές η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον κ. Τσίπρα, δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτοί ως εκπρόσωποι προοδευτικής παράταξης. Ως αντισυστημικοί, ή μια αριστερή εκδοχή του τραμπισμού ναι, αλλά προοδευτικοί δεν είναι. Συνεπώς δεν υπάρχει πεδίο συνάντησης και συνεργασίας μαζί του.
Το κακό είναι ότι ο ευτελισμός που έχει επιφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε έννοια Αριστεράς, προόδου και θεσμικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έχει ιστορικές διαστάσεις. Τα τραύματα είναι βαθιά και θα κλείνουν αργά αργά. Απαιτείται, ως εκ τούτου υπευθυνότητα και σύνεση απ όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.