Χθες εισήχθη προς ψηφοφορία στην ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης που μεγαλώνει το κράτος και ανοίγει το δρόμο σε αχρείαστες προσλήψεις -το Protagon είχε αναδείξει την πονηριά.
Το νομοσχέδιο δεν πέρασε αφού, όπως προέκυψε από τη στάση των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, συγκέντρωνε μόνο τη θετική ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο προεδρεύων Γιώργος Βαρεμένος δεν είδε στα έδρανα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των ΑΝΕΛ, για τον οποίο ήλπιζε ότι θα στεκόταν στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ. Ζήτησε, λοιπόν, να διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία, προσβλέποντας στη ψήφο των ανεξάρτητων βουλευτών. Αυτό είναι πρωτοφανές στα κοινοβουλευτικά χρονικά. Νομοσχέδιο που απορρίπτεται από τη Βουλή, δια της ψήφου των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, να τίθεται εκ νέου σε ψηφοφορία.
Οι ΑΝΕΛ έδειξαν δόντια στον ΣΥΡΙΖΑ ή, αν θέλετε, ο Καμμένος κάνει πλάκα στον Τσίπρα. Τώρα βέβαια ο Τσίπρας μπορεί να ανταποδώσει: παραιτείται ο Παπαχριστόπουλος, τη θέση του καταλαμβάνει ο Τέρενς Κουίκ, ο οποίος και ανεξαρτητοποιείται. Τελειώνει η Κοινοβουλευτική των ΑΝΕΛ, πάει εκεί που πήγε και Το Ποτάμι. Το σχέδιο λέει ότι ο Τσίπρας θα ζητήσει από τον Κουίκ να αποποιηθεί την έδρα υπέρ της επόμενης επιλαχούσας, της κυρίας Σκλαβενίτη. Αλλά στην πίσω σελίδα του ίδιου σχεδίου μπορεί και να γράφει ότι ο Τσίπρας θα πει στον Κουίκ να τραβήξει την πρίζα.
Έτσι όμως παίζουμε τις κουμπάρες, δεν υπηρετούμε την ομαλή, την κανονική εκδοχή του κοινοβουλευτισμού όπου η κυβέρνηση χαίρει της αδιαμφισβήτητης εμπιστοσύνης της Βουλής και παράγει νομοθετικό έργο. Ούτε βέβαια είναι λύση κάθε νομοσχέδιο να τίθεται σε ονομαστική ψηφοφορία προκειμένου να επιβεβαιώνουμε τα κυβερνητικά ερείσματα στους ανεξάρτητους βουλευτές. Αυτή τη στιγμή η λειτουργία πτυχών του πολιτεύματος συναρτάται από προσωπικές επιδιώξεις, θεατρινισμούς και τσαρλατανισμούς συγκεκριμένων προσώπων. Το Σύνταγμα μπορεί να αντέχει, αλλά δεν έχει και πρόσωπο να κοκκινίσει από ντροπή.
Εδώ, λοιπόν, αν έχεις τη στοιχειώδη πολιτική ευθιξία, δηλώνεις ότι δεν αποδέχεσαι τη μετατροπή της Βουλής σε τσίρκο και καλείς τους πολίτες να ξαναμοιράσουν την τράπουλα. Αν μη τι άλλο, είσαι και υποψήφιος για Νομπέλ.