Η αισθητική και η φιλοσοφία ενός τόπου φαίνεται από παντού. Ακόμα κι από τον χριστουγεννιάτικο στολισμό του. Αλλού διαβάζεις « άναψαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο με Φουρέιρα και Αργυρό» και αλλού «στόλισαν το ψηλότερο φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ελλάδας». Αλλού βλέπεις να στήνουν πίστες μπουζουκλερί για να γιορτάσουν πάνω τους την έναρξη των γιορτών, και αλλού να στήνουν ένα παραμυθένιο σκηνικό αξιοποιώντας ό,τι έχουν στην πόλη τους.
Μια γιγάντια σεκόγια έχουν λοιπόν στην πλατεία τους οι Τρικαλινοί, μιας και γι’ αυτούς μιλάω, και τη στόλισαν και φέτος, όπως κι άλλες χρονιές. Το δέντρο μεταφυτεύτηκε στα Τρίκαλα το 1977, από τον τότε Δήμαρχο Τρικκαίων Κώστα Παπαστεργίου και έκτοτε ζει και βασιλεύει και ψηλώνει, έχοντας πια γίνει ένα σύμβολο της πόλης.
Τόσο πολύ, θα μου πείτε, ενθουσιάστηκες κι εσύ με την χριστουγεννιάτικη σεκόγια των Τρικάλων; Ναι, γιατί πίσω απ’ αυτήν, κι απ’ το γεγονός ότι την στολίζουν και την προβάλουν ως το γιορτινό, πιο ψηλό απ’ όλα, φυσικό δέντρο τους, διακρίνεις μια ευαισθησία και μια κομψότητα. Διακρίνεις τη φιλοσοφία της πόλης, τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία της. Διακρίνεις έναν πολιτισμό. Θέλετε να τον πείτε ευρωπαϊκό, πείτε τον έτσι. Ο πολιτισμός των Τρικάλων δεν φαίνεται βεβαίως τώρα, μ’ έναν στολισμό Χριστουγέννων. Έχει φανεί από διάφορα άλλα που εδώ και χρόνια καθιερώνουν στην πόλη τους, τα οποία διαμορφώνουν την εικόνα και την καθημερινότητά της.
Θες το λεωφορείο χωρίς οδηγό που τέθηκε σε πιλοτική χρήση για ένα διάστημα πραγματοποιώντας συνολικά 1.490 δρομολόγια, και μεταφέροντας 12.138 επιβάτες; Θες η καλαίσθητη ξύλινη περίφραξη που κρύβει τους κάδους σκουπιδιών τους, την οποία καθιέρωσαν πριν ένα χρόνο; Θες το δωρεάν ασύρματο ίντερνετ που η πόλη παρέχει σε όλους τους πολίτες της και τις εκπληκτικές ηλεκτρονικές παροχές που τους δίνει; Ένα παράδειγμα είναι ότι οι δημότες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν online στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου κι ότι απολαμβάνουν υπηρεσίες τηλεπρόνοιας. Πράγματα δηλαδή, που σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, φαντάζουν σαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Θες η καθιέρωση των ποδηλάτων, που είναι τόσο γενικευμένη που σου δίνει την εντύπωση ότι όλη η πόλη κινείται με ποδήλατα; Για την ιστορία, τα Τρίκαλα δεν διαθέτουν μόνο το ψηλότερο φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά και τον μεγαλύτερο ποδηλατόδρομο της Ελλάδας, τον οποίο μάλιστα πρόσφατα έβαψαν και κόκκινο για να ξεχωρίζει και να εξασφαλίζει μεγαλύτερη ασφάλεια στους ποδηλάτες.
Για να μην πω βεβαίως για την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου σε όλη την πόλη. Στις 20 Νοεμβρίου του 2017, τα Τρίκαλα έκοψαν το κάπνισμα κάνοντας παράλληλα εκστρατεία ενημέρωσης σε πολίτες και καταστηματάρχες. Όλοι συμμορφώθηκαν και όποιος παραβαίνει το νόμο, τιμωρείται. Εδώ λες: αλληλούια! Επιτέλους, μια πόλη στην Ελλάδα που κάνει το αυτονόητο.
Στα παραπάνω λοιπόν, προστέθηκε και μια γιορτινή πρωτοβουλία, ο στολισμός μιας ψηλής σεκόγιας, πλήρως εναρμονισμένη με τη φιλοσοφία της πόλης και την αισθητική της. Βλέποντας μάλιστα τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν, όλος ο χριστουγεννιάτικος στολισμός των Τρικάλων αποπνέει μια ατμόσφαιρα σικάτη. Πόσο λείπει αυτή η λέξη απ’ τον τρόπο που στολίζουμε τις πόλεις μας τις γιορτές. Είναι τόσα τα άθλια γιορτινά στολίδια που βλέπεις να κρέμονται σε δρόμους ανά την Ελλάδα, τόσα τα δέντρα εκτρώματα που αντικρίζεις σε πλατείες και τόσες οι δήθεν μοντέρνες γιορτινές κατασκευές που η λέξη κιτς δεν φτάνει για να τις χαρακτηρίσει, που όταν βλέπεις έναν καλόγουστο στολισμό συγκινείσαι.
Aδικο έχω;
ΥΓ. Μην αρχίσετε τα: άμα σ’ αρέσουν τόσο πολύ τα Τρίκαλα, πήγαινε να ζήσεις εκεί. Εγώ θέλω τα Τρίκαλα να έρθουν σ’ εμένα.