«Είναι εγκληματικό σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο να μην εμβολιάζει κανείς τα παιδιά του», είπε η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αθηνά Λινού συζητώντας για την αναγκαιότητα ή όχι των εμβολιασμών, στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Αλλη διάσταση» με τον Κώστα Αρβανίτη. Ακουσα με ανακούφιση μια επιστήμονα να υπερασπίζεται την επιστήμη της (μια επιστήμη στην οποία εξάλλου το ανθρώπινο είδος οφείλει τη μακροζωία και την επιβίωσή του) κυρίως επειδή είχαν προηγηθεί οι (θα τις χαρακτηρίσω) παράδοξες απόψεις του γιατρού Θεοφάνη Δρόσου. Αυτός, αν και παραδέχτηκε ότι «οι εμβολιασμοί οι αρχικοί ήταν μια συμβολή στην υγεία, ορισμένα εμβόλια που κάναμε μικροί και πρέπει να γίνονται έχουν εξαφανίσει πάρα πολλές αρρώστιες» υποστήριξε στη συνέχεια ότι: «το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου έχει κάποιο τέλος και δεν πρέπει να το κουράζουμε με πολλά εμβόλια» και ότι «τα παιδάκια δεν πρέπει να τα εμβολιάζουμε με το παραμικρό»…
Το… «παραμικρό» δεν ξέρω ποιο είναι. Ούτε είμαι γιατρός για να αντικρούσω τον κ. Δρόσο με επιστημονικά επιχειρήματα. Το έκανε όμως μέσα από την ίδια εκπομπή ο παιδίατρος Κωνσταντίνος Νταλούκας, εξηγώντας πως το ανοσοποιητικό δεν έχει… τέλος οπότε «αυτό το “να μην το κουράζουμε” δεν ισχύει», επιμένοντας στην αναγκαιότητα των εμβολιασμών.
Την οποία αναγκαιότητα είχαν επισημάνει και άλλοι συνάδελφοί τους, στο εξωτερικό, όταν απέδωσαν στον ελλιπή εμβολιασμό την πρόσφατη έξαρση της ξεχασμένης ιλαράς και του κοκκύτη, αρχικά στην Αμερική και λίγο μετά στην Ευρώπη. Η ιταλική κυβέρνηση εξέταζε τότε μέτρα που ξεκινούσαν από χρηματικά πρόστιμα και έφταναν στην αφαίρεση της επιμέλειας του παιδιού από τους γονείς που αρνούνταν να του κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια. Το υπουργείο Υγείας της Ρουμανίας, μιας χώρας που θρήνησε και νεκρά παιδιά από την επιδημία ιλαράς, είχε επίσης καταγγείλει τους αντιεμβολιαστές γονείς. Προβληματισμός είχε επικρατήσει και στο δικό μας υπουργείο Υγείας, καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις το ποσοστό των γονέων που ακολουθεί το Εθνικό Εμβολιαστικό Πρόγραμμα έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια κατά 10-15%. Βλέπετε, σε μια εποχή που οι εναλλακτικές θεραπείες βρίσκουν για πολλούς και διάφορους λόγους όλο και περισσότερη αποδοχή, οι αντιεμβολιαστές γίνονται περισσότεροι.
Ενας από εκείνους, καλεσμένος στην «Αλλη διάσταση», προσπάθησε να αντικρούσει όσους διαφωνούν με την απόφασή του να μην εμβολιάσει το (πεντάχρονο, σήμερα) παιδί του λέγοντας: «Κάποιοι γονείς μου λένε πως θα κολλήσουν τα παιδιά τους, που έχουν κάνει τα εμβόλια, από το παιδί μου, αν αυτό πάθει κάτι. Και τότε τους λέω, πώς θα κολλήσουν αφού έχουν κάνει τα εμβόλια; Δεν στέκει αυτό». Τόσο μεγάλη είναι η… σιγουριά του πως εκείνος έχει κάνει το σωστό; Ή απλώς αποφάσισε να πάρει τα ρίσκα του ακόμα και αν αυτό εμπεριέχει κινδύνους τραγικούς για το παιδί του; Ακολούθησε, είπε, και τις συμβουλές που του έδωσε κάποιος ομοιοπαθητικός….
Οσο παρακολουθούσα τη συζήτηση αισθανόμουν πως επρόκειτο για κουβέντα που σήμερα, την εποχή που η κλασική ιατρική αντιμετωπίζει με επιτυχία και αρρώστιες που θεωρούνταν μέχρι πρότινος ανίατες, δεν θα έπρεπε να γίνεται. Οταν τα εμβόλια έχουν αποδεδειγμένα σώσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων δεν μπορεί να επιστρέφουμε στην κοπανισμένη ρίζα μανδραγόρα στο φεγγαρόφωτο.
Γι’ αυτό βρήκα προβοκατόρικο και επικίνδυνο τον τίτλο «Σώζει ή απειλεί ζωές το εμβόλιο; Μια αντιπαράθεση που βάζει ζωές σε κίνδυνο» που είχε τοποθετηθεί κάτω από την τηλεοπτική συζήτηση. Δεν μπορεί ακόμα και σήμερα να αντιδικούμε πάνω σε θέματα όπως αυτό, ούτε να κρατάμε ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε επιστημονικές και μη επιστημονικές θεωρίες στο όνομα της πολιτικής ορθότητας. Παρεμπιπτόντως, ο παρουσιαστής της εκπομπής θεώρησε απαραίτητο να διευκρινίσει ότι αυτός τα παιδιά του τα έχει εμβολιάσει.