Η απόφαση του Κινήματος Αλλαγής να υπερψηφίσει μεν την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας όμως ταυτόχρονα σαφές ότι δεν θα συνδράμει στις «μικροκομματικές σκοπιμότητες» του Αλέξη Τσίπρα και ο τρόπος που τα περιέγραψε όλα αυτά τα επαμφοτερίζοντα ο Νίκος Ανδρουλάκης στο Open, έτυχαν επικρίσεων εκ δεξιών και εξ αριστερών –σε βαθμό που οι σχετικές ανακοινώσεις της Πειραιώς και της Κουμουνδούρου να ταυτίζονται.
Αντίστοιχη όμως κριτική, με χαμηλότερη ένταση αλλά πάντα κριτική, εκφράστηκε και στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ από στελέχη που είτε στήριξαν τον Ανδρέα Λοβέρδο, είτε στήριξαν τον Γιώργο Παπανδρέου, τους δύο βασικούς αντιπάλους του κ. Ανδρουλάκη στις εσωκομματικές εκλογές του Δεκεμβρίου.
Οι πρώτοι υποστήριξαν ότι το ΚΙΝΑΛ σύρεται πίσω από τον Τσίπρα, αφού θα υπερψηφίσει την πρότασή του και άρα μετέχει «επισήμως» σε ένα αντιπολιτευτικό μέτωπο, όπως το επιδιώκει εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι δεύτεροι προέτρεψαν σε αποχή ή παρών. Παράλληλα η νέα ηγεσία δεν απέφυγε και στο εσωτερικό του κόμματος την παρατήρηση ότι είναι αντιφατικό να υπερψηφίζει τη δυσπιστία αλλά να μην ζητάει πρόωρες εκλογές.
Κατά κάποιους πρόκειται για μια ακροβασία του κ. Ανδρουλάκη, για άλλους απλώς για μια άσκηση ισορροπίας για τον νέο αρχηγό, που είναι μεν δύσκολη αλλά δεν είναι και ακατόρθωτη –με δεδομένο ότι διαθέτει σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο από την πρόσφατη εκλογή του, ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να έχει αυξανόμενη απήχηση.
Τι θα μπορούσε εξάλλου να (μην) κάνει ο κ. Ανδρουλάκης; Θα μπορούσε να απέχει ή να επιλέξει το παρών;
Εάν το ΚΙΝΑΛ επέλεγε το παρών θα έστελνε ένα σαφές μήνυμα και σε ένα επόμενο στάδιο, φερ’ ειπείν, μετά τον επόμενο εκλογικό κύκλο, θα θεωρείτο αναμενόμενο να στηρίξει ή να συμμετάσχει σε μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, εφόσον βεβαίως δεν υπάρξει αυτοδυναμία. Στρατηγικά θα εμφανιζόταν ως διαθέσιμο για συνεργασία με τη ΝΔ. Ετσι θα έβλεπε να καταρρέει το βασικό του στρατήγημα, ο περίφημος «αυτόνομος» χαρακτήρας ενός κόμματος που διεκδικεί ακόμα και την εξουσία.
Θα μπορούσε να απέχει ή ακόμα και να αποχωρήσει; Τότε, πέραν του ότι θα θύμιζε εκείνο το περίφημο «ΚΚΕ του Κέντρου», θα ήταν στόχος τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ που ευλόγως θα το κατέκριναν ότι «αποφεύγει να πάρει θέση και διεκδικεί κρυπτόμενο πολιτικά οφέλη και από τους δύο». Δεν θα μπορούσε δε να αντικρούσει την κριτική στη πράξη αφού δεν θα μετείχε στην ψηφοφορία.
Η στάση που επελέγη είναι μεν πολιτικά σωστή – άλλωστε είχε καταψηφίσει και τον Προϋπολογισμό που έχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Όμως εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο στοιχείο: απαιτείται συγκροτημένη επιχειρηματολογία αλλά -κυρίως- ενιαία έκφραση από όλους του βουλευτές εντός και τα στελέχη εκτός Βουλής.
Σε κάθε περίπτωση το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να μην υπερψηφίσει μια πρόταση δυσπιστίας. Ο,τι και να λέμε, πολιτικά και συμβολικά ένα κόμμα της αντιπολίτευσης αυτοακυρώνεται αν στηρίξει μια κυβέρνηση, εκτός και αν υπάρχει εθνική κρίση. Θα μπορούσε λόγου χάρη το ΚΙΝΑΛ να υπενθυμίσει ότι εθνική κρίση ήταν και όταν ψηφιζόταν το πρώτο Μνημόνιο που η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά όχι μόνο δεν το στήριξε αλλά κατέφυγε και στα περιβόητα «Ζάππεια».
Στο ΚΙΝΑΛ ήξεραν επίσης ότι δεν μπορούν να αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο μοναδικός εκφραστής της αντιπολίτευσης και ο κ. Τσίπρας να επιχειρήσει χωρίς καμία κριτική, πλην της αναμενόμενης νεοδημοκρατικής, μια πολιτική του αναβάπτιση, έστω και χωρίς πολλές πιθανότητες σωτηρίας στις κάλπες. Το «μετρηθήκατε, ζυγιστήκατε και είστε λειψός πια, κ. Τσίπρα», ακούγεται ότι θα είναι η γραμμή των ομιλητών του ΚΙΝΑΛ, μια υποδήλωση της βασικής θέσης ότι μόνο αυτό μπορεί να αμφισβητήσει την εξουσία της ΝΔ, όχι πια ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλά λοιπόν θα κριθούν από τις ομιλίες των κοινοβουλευτικών. Οι οποίοι και αυτοί καλούνται να ισορροπήσουν σε έναν νέο ρόλο, με τις κεντρικές αποφάσεις να λαμβάνονται εκτός ΚΟ και με κάποιες θεσμικές αρρυθμίες λόγω της μεταβατικής περιόδου της νέας ηγεσίας, Κάποιες καθοριστικές διαβουλεύσεις έγιναν, αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη της ΚΟ και της ηγεσίας του κόμματος. Πρόκειται όμως για ακόμη μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας…