Μακριά από πολιτικές ορθότητες και φόβους παρεξηγήσεων, στην ανακουφιστική ασφάλεια μιας παρέας που ένα Σάββατο βράδυ, κάποιοι από επαγγελματική διαστροφή, κάποιοι από απλή διαστροφή, κάθισαν να δουν το πρώτο επεισόδιο του «Survivor» στον ΣΚΑΪ και φυσικά, να το κανιβαλίσουν, όπως ακριβώς του αξίζει.
Εκεί λοιπόν, με το που οι δύο εφετινές ομάδες, αυτή της Ελλάδας με τα μπλε και αυτή της Τουρκίας με τα κόκκινα, έπεσαν στη θάλασσα για το πρώτο αγώνισμα που θα τους εξασφάλιζε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στις «καλύβες», άρχισαν και τα πρώτα σχόλια, σαν ζωντανό Twitter.
«Μας πήρανε φαλάγγι οι Τούρκοι. Κοντεύουν να μπουν στην Κρήτη» / «400 χρόνια φακόριζο θα τρώνε οι Ελληνες» (το μενού του ριάλιτι όταν δεν κερδίζεις κανένα έπαθλο φαγητό) κτλ, κτλ.
Οι εφετινές ελληνικές αιτήσεις έφτασαν τις 70.000(!) —αυτό θα πει υπερπροσφορά σε μία χώρα που έχει περισσότερους-ες personal trainers απ’ όσους-ες μπορεί να καταναλώσει. Από την άλλη, στην Τουρκία εδώ και χρόνια λειτουργούν εξειδικευμένα γυμναστήρια με ειδικά διαμορφωμένους «στίβους μάχης», ώστε οι Τούρκοι να προπονούνται εντατικά για την πολυπόθητη θέση στο ριάλιτι επιβίωσης. Και όπως λένε όσοι ξέρουν τα πράγματα εκ των έσω, οι τούρκοι παίκτες παίρνουν πολύ πατριωτικά αυτή τη συμμετοχή τους, είναι σα να υπηρετούν τη μαμά πατρίδα.
Κάτι σαν «παίζουμε πόλεμο», αλλά στην άμμο και να σε βλέπουν μερικά εκατομμύρια από τους όχι και πιο ψύχραιμους τηλεθεατές.
Στο πρώτο επεισόδιο λοιπόν, είδαμε Ελληνες και Τούρκους να τραβούν με όλη τους τη δύναμη μία σχεδία μέσα στο νερό σαν σκλάβοι, ενώ ο παρουσιαστής Σάκης Τανιμανίδης μετέδιδε τον «αγώνα» γκαρίζοντας και θυμίζοντας Αδωνι Γεωργιάδη που πουλάει τα βιβλία του στην τιβι: «Αυτό είναι το πιο σημαντικό έπαθλο για όλη τη σεζόν! Θα το λέω και θα το ξαναλέω!».
Το «πιο σημαντικό έπαθλο» το κέρδισαν οι Τούρκοι, οι οποίοι αποδεικνύονται πολύ καλύτερα διαβασμένοι, για τους λόγους που προείπαμε. Ο τούρκος παρουσιαστής και μεγαλοπαραγωγός που έχει κάνει τη δική του κατάληψη στο πρόγραμμα του ΣΚΑΪ και με το τηλε-trash «Power of Love», ο Ατζούν Ιλιτζαλί, συνεχάρη τη δική του ομάδα και υποδέχτηκε με ένα «kalos irhaaate» την ηττημένη ελληνική.
Στο ελληνικό στρατόπεδο, άρχισαν ήδη οι πολεμοχαρείς δηλώσεις: «Θα πολεμήσουμε και θα τους κερδίσουμε! Μια μάχη χάσαμε, όχι τον πόλεμο!». Αντίστοιχα οι Τούρκοι, άρχισαν να σχολιάζουν αρνητικά τους Ελληνες: «Δεν εμψύχωναν καν ο ένας τον άλλον! Είναι αντίπαλοι και μεταξύ τους!». Λέτε να προδόθηκε από τόσο νωρίς η έμφυτη τάση μας για εθνική διχόνοια;
Εμφανισιακά, δεν ξεχωρίζεις ποιος είναι ποιος. Ελληνες και Τούρκοι παίκτες, σαν να βγήκαν από το ίδιο ριάλιτι εργοστάσιο: διογκωμένα μούσκουλα και τατουάζ στα ίδια σημεία για τους άνδρες, διψασμένες για τη νίκη Αμαζόνες με αλογοουρές και στριγκλιές-ιαχές για τις γυναίκες.
Από την ελληνική ομάδα ξεχώρισε ήδη ως φιγούρα ο «Δημήτρης, δεσμοφύλακας φυλακών Κορυδαλλού». Ογκώδης, γεμάτος τατουάζ, δήλωσε ότι άφησε πολλά για να μπει στο παιχνίδι. Αν έχουν και άλλοι δεσμοφύλακες Κορυδαλλού το μυαλό τους στο «Survivor», δεν μας βλέπω και πολύ καλά…
Το πρώτο (θερμό) επεισόδιο συνεχίστηκε με ένα ακόμη αγώνισμα, αυτή τη φορά για την ασυλία, και μία ακόμη τουρκική νίκη. Ο στίβος μάχης θύμιζε γήπεδο με ρυθμικά «Ελλάς-Ελλάς» από τη μία και ξέφρενους ομαδικούς πανηγυρισμούς από την άλλη.
Και κάπως έτσι, μπήκε στην τηλεοπτική ζωή μας ένα ακόμη προϊόν που, το χειρότερο είναι ότι σε κάποιους θερμοκέφαλους είναι πολύ πιθανόν να ερεθίσει ακόμη περισσότερο επικίνδυνα εθνικιστικά αισθήματα. Ανήμερα 25ης Μαρτίου 2019, από τη μια θα βλέπουν τον «Παπαφλέσσα» στον ΑΝΤ1 και κάθε λίγο, θα γυρίζουν στον ΣΚΑΪ να τσεκάρουν πόσο ήρθε το Ελλάδα-Τουρκία.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή…