Τα ξημερώματα της Πέμπτης, ο 34χρονος τράπερ Πίτερ Αναστασόπουλος, γνωστός ως Mad Clip, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, προσέκρουσε σε κολόνα και μετά σε δέντρο. Ανασύρθηκε από το όχημα αναίσθητος και στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή, που οι πυροσβέστες χρειάστηκαν δύο ώρες για να τον απεγκλωβίσουν από το αυτοκίνητο.
Λίγο νωρίτερα βρισκόταν σε γάμο φίλων του. Η ζωή και ο θάνατος, η χαρά και το δράμα, ένα τσιγάρο δρόμος, και τι να πεις κοιτώντας την άμορφη μάζα της ακριβής Porsche, στις εικόνες που βγήκαν στη δημοσιότητα από το δυστύχημα, εκτός από ένα μεγάλο κρίμα. Ενας ακόμα νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του στους δρόμους.
Υπερβολική ταχύτητα; Αλκοόλ; Κούραση; Μια μοιραία απροσεξία; Ολα θα τα βρουν η πραγματογνωμοσύνη και η ιατροδικαστική εξέταση και θα μας τα πουν τις επόμενες μέρες. Αλλά υποπτεύομαι ότι εκείνο που θα μας μείνει από το δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον τράπερ είναι ένας συνειρμός μεταξύ των στίχων που έγραφε και τραγουδούσε και της τραγικής στιγμής που του επιφύλασσε η πραγματικότητα.
«Διακόσια στη στροφή και με ρωτάνε “μαμά”;», λέει ένα από τα πλέον γνωστά τραγούδια του Mad Clip. Το είχε πει πολλές φορές ότι του άρεσε να ανεβάζει χιλιόμετρα στο ακριβό του αμάξι. Λίγους μήνες πριν, δεν είχε υπακούσει σε σήμα της αστυνομίας να σταματήσει, καθώς έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα. Επιτάχυνε και τον καταδίωξαν μέσα σε στενά, κι έπειτα στην Εθνική Οδό. Οταν τελικά κατάφεραν να τον σταματήσουν, οδηγήθηκε στο τμήμα. «Καταδίωξη έγινε. Είμαι κοντράκιας. (…) Είμαι γκαζάκιας», έλεγε μετά, ελαφρά τη καρδία, στα κοινωνικά του δίκτυα και σε όποιους τον ρωτούσαν.
Λεφτά, ποτά, ναρκωτικά, ακριβά αμάξια, κόντρες, κότερα, ελικόπτερα, όπλα, παραβατικότητα, ανελέητη σπατάλη, γκόμενες που τονίζεται ότι είναι γκόμενες και στα βιντεοκλίπ λικνίζονται μέσα στα καυτά σορτσάκια τους, δίπλα στους «μάτσο» τράπερ. Δεν είναι όλη η τραπ έτσι, υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά ο βασικός της κορμός τέτοιος είναι. Στίχοι που σκοτώνουν τα εγκεφαλικά σου κύτταρα με όσα περιγράφουν, και που, δυστυχώς, έχουν γίνει το μάντρα των εφήβων της εποχής. Ακούς πιτσιρίκια να τραγουδάνε για κόντρες, ναρκωτικά και όπλα μέσα σε παιδικές χαρές και νοσταλγείς τις εποχές που το ποπ είδωλο των εφήβων ήταν ο Τζάστιν Μπίμπερ.
Ο Mad Clip αυτήν την τραπ υπηρετούσε. Την τραπ της ανεγκέφαλης επιφάνειας, του βλακώδους θράσους, του σεξισμού και εκείνης της λογικής που βρίσκει κουλ ανόητα, ανεύθυνα και επικίνδυνα πράγματα. Και, ίσως, το τραγικό τέλος του και οι συνειρμοί που προκαλεί, διδάξουν κάτι σ’ εκείνα τα παιδιά που, κολλημένα στη μόδα της τραπ μουσικής, τον βλέπουν σαν θεό. Μακάρι να προβληματιστούν, βλέποντας το ακριβό αμάξι του τράπερ, με το οποίο έπαιρνε «διακόσια στη στροφή», να έχει γίνει σμπαράλια, κι εκείνον να βγαίνει νεκρός από μέσα.
«Αν πεθάνω αύριο θάψε με. Ντύσε με Gucci, κλείσε μου τον τάφο. Μη ξεχάσεις όλα αυτά που σας έλεγα. Θα ‘μαι κάπου εκεί ψηλά μες τα σύννεφα», λένε οι στίχοι σε ένα άλλο τραγούδι του.
Δυστυχώς, αυτό έγινε. Και πάλι κρίμα.
ΥΓ. Και ευτυχώς, να λέτε, που δεν πήρε και κανέναν άλλο στον λαιμό του, ο τύπος που έπαιρνε «διακόσια στη στροφή» γιατί είναι «κοντράκιας» και «γκαζάκιας», όπως περιέγραφε.