Εν μέσω γενικευμένου ξεχαρβαλώματος και μίας διαρκούς θεσμικής και πάσης άλλης μορφής εκτροπής, συμβαίνουν διάφορα πρωτόγνωρα – ναι, υπάρχουν ακόμη τέτοια όσο βρίσκονται στην κυβέρνηση και κυνηγούν την εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αν και την εξουσία, που έλεγε η Περιστέρα Μπαζιάνα ότι ακόμη δεν την έχουν πάρει, οι ΣΥΡΙΖΑίοι τη θέλουν μόνο δική τους και μάλλον παντοτινή. Τον Καμμένο δεν θέλουν να τον παίξουν σε αυτό το παιχνίδι…
Eνα από τα πρωτόγνωρα, ας πούμε, είναι ότι μία κυβέρνηση, η οποία πιθανολογεί από μόνη της ότι θα χάσει την δεδηλωμένη, ανακοινώνει επίσης από μόνη της και δια του εκπροσώπου της, ότι θα κατσικωθεί στην Βουλή και δεν θα πάει πουθενά. Θα είναι λέει κυβέρνηση με ψήφο ανοχής. Ανοχής τίνος, όμως; Προφανώς του Καμμένου. Ο οποίος κατά τα άλλα θα έχει φύγει από την κυβέρνηση.
Θεσμικό και δημοκρατικό αυτό. Και αριστερό, φυσικά.
Oπως αριστερό είναι (σοβαρά) αυτό το εμπνευσμένο που γράφτηκε τις προάλλες στην «Αυγή»:
«Eτος εξελίξεων το 2019. Εν πρώτοις υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές. Μην το γελάτε, και τον Απρίλιο του 1967 ήταν να γίνουν εκλογές και τελικά έγιναν τον Νοέμβριο του 1974».
Ναι, γράφτηκε.
Ισως ο χιουμορίστας αρθρογράφος δεν θυμάται ότι η ίδια εφημερίδα ήταν που εκπρόκειτο να κυκλοφορήσει στις 21 Απριλίου του 1967 με τίτλο «Γιατί δεν θα γίνει Δικτατορία». Όμως έγινε εκείνη την ημέρα Δικτατορία και η «Αυγή» δεν κυκλοφόρησε. Μπορεί και να το θυμάται και έτσι το χιούμορ να γίνεται ακόμη πιο ραφινάτο. Πάντως η πολιτική διορατικότητα είναι διαχρονική.
Οπως και να΄χει, το θέμα είναι ότι αυτή η εφημερίδα γράφει τέτοιες κρυάδες εν είδει χαριτωμενιάς και όλα αυτά τα ανεβάζει στο twitter βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα είχε συμβεί στη χώρα αν κάτι αντίστοιχο είχε γραφτεί από έναν Νεοδημοκράτη ή Πασόκο σε μία εφημερίδα του πολιτικού τους χώρου; Μάλλον οι «δημοκρατικές δυνάμεις» θα είχαν στείλει τους φρουρούς της επανάστασης να κάνουν το καθήκον τους.
Αν αυτά δεν είναι απλώς δείγματα κακού και κρυόπλαστου χιούμορ, είναι κάτι άλλο, χειρότερο.
Ισως κρυφοί πόθοι, μία δυσανεξία για δημοκρατικές διαδικασίες όπως οι εκλογές ή κάτι ακόμη χειρότερο: ενδείξεις της αντίληψης ότι άπαξ και πήρες την κυβέρνηση δεν την αφήνεις ποτέ – τουλάχιστον όχι οικειοθελώς.
Θα δούμε. Μπορεί (αν γίνουν εκλογές…) να χρειαστεί κάποιοι να φύγουν σηκωτοί.