Προσέξατε τους συμβολισμούς κατά τη διάρκεια παρουσίασης του «Προγράμματος επανεκκίνησης της οικονομίας» του Αλέξη Τσίπρα; Υπήρχαν Αλέξης Χαρίτσης, Εφη Αχτσιόγλου, Αιμίλιος Αυγουλέας, Λούκα Κατσέλη. Δεν υπήρχε Ευκλείδης Τσακαλώτος, που άσκησε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επί πενταετία, ούτε ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης που έλυνε και έδενε με τις τράπεζες και το ΤΑΙΠΕΔ, ούτε ο Γιώργος Σταθάκης, που ήταν επίσης κορυφαίος υπουργός και έφτιαξε το τωρινό τους οικονομικό πρόγραμμα, ούτε ο Γιώργος Κατρούγκαλος, που έφτιαξε το Ασφαλιστικό το οποίο έστειλε τη μεσαία τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους στην αγκαλιά του Μητσοτάκη.
Είναι λοιπόν εμφανής η προσπάθεια του Τσίπρα να απομακρύνει από το κάδρο τους παλιούς που τον χαντάκωσαν (σαν να μην είχε ο ίδιος καμία ευθύνη για την πολιτική που ακολουθούσαν) και μαζί με το νέο πρόγραμμα παροχών του να εμφανίσει την καινούργια ομάδα που θα το τρέξει. Λογικό. Βεβαίως, απ’ όλους αυτούς, μόνο ο Αυγουλέας είναι εντελώς καινούργιο πρόσωπο. Είναι καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Τον θυμόμαστε αδρά από την εναντίωσή του στο περιβόητο δημοψήφισμα Τσίπρα, αλλά από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Εδώ υπάρχουν πλέον στη στενή ομάδα του Αλέξη καραμπινάτοι μνημονιακοί υπουργοί του Γιώργου, η ταύτιση του Αυγουλέα με τους Μενουμευρώπηδες το 2015 θα τον πείραζε;
Η Λούκα, πάλι, είναι κάτι σαν μονοκαλλιέργεια της προστασίας πρώτης κατοικίας. Δύο φορές υπουργίνα του Γιώργου, ήταν αυτή που εμπνεύστηκε το καταστροφικό για αυτόν σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Εφτιαξε έναν νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας με εντολή Παπανδρέου, ο εντολέας εστάλη στο πυρ το εξώτερον και τον νόμο καρπώθηκε ολοκληρωτικά ο Τσίπρας, που τότε δεν τον είχε ψηφίσει. Η Λούκα αποδείχτηκε ιδανική αυτόχειρας προς χάρη του Αλέξη. Προσχώρησε σ’ αυτόν, άφησε να χρησιμοποιούν το όνομά της και τις γνώσεις (;) της, είδε αδιαμαρτύρητα άλλους με λιγότερα προσόντα να παίρνουν την οικονομική πολιτική στις πλάτες τους κι αυτή άφησε να την παρκάρουν στην άνευ ουσίας θέση της Προέδρου της Εθνικής Τράπεζας. Τώρα που στην Κουμουνδούρου ξαναθυμήθηκαν τους πλειστηριασμούς, την έβγαλαν πάλι από τη ναφθαλίνη και την παρουσίασαν ξανά. Καλή γυναίκα η Λούκα τελικά, αλτρουίστρια…
Ο Χαρίτσης ήταν ο πολλά υποσχόμενος νεαρός υπουργός των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όπου αναλαμβάνει, καταφέρνει στο τέλος να αφήνει πίσω του ένα κενό. Σαν κάτι να τον εμποδίζει να δείξει τα προσόντα του και στο τελευταίο χιλιόμετρο της προσπάθειας μένει πάντα πίσω και χάνει τον αγώνα. Ως εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την ιδιότητά του επιβεβαίωσε. Είναι συμπαθής, είναι ήπιων τόνων, είναι τεχνοκράτης, αλλά μόλις αναλάβει ένα μεγάλο project που κανονικά θα έπρεπε να τον απογειώσει, λειτουργεί σαν να έχει έναν κόφτη στο γκάζι του. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά η μοίρα του πρέπει να είναι η τελική αφάνεια. Πάντως, αν πεις παραέξω Χαρίτσης, ελάχιστοι θα θυμηθούν ποιος είναι και τι είναι, ελαχιστότατοι θα εμπνευστούν από την παρουσία του στην «ομάδα σωτηρίας από τον Μητσοτάκη».
Οσο για την Εφη Αχτσιόγλου, είναι μια δυναμική νέα γυναίκα που ξεκίνησε ως συνεργάτιδα του Κατρούγκαλου και κατέληξε υπουργός στη θέση του. Μαζί έφτιαξαν το Ασφαλιστικό, πάντα απέφευγε εντέχνως να διεκδικήσει την πατρότητά του και εν τέλει, ως υπουργός, το διαχειρίστηκε ανοήτως, διότι δεν συνειδητοποίησε ότι τους κατέστρεφε εκλογικά. Εχει ένα στιλάκι ανέκφραστης σκληρής Κνίτισσας που δεν την πολυβοηθά, αλλά επ’ αυτού δεν μας πέφτει λόγος. Το βέβαιο είναι ότι, αν ο Τσίπρας βγάλει μπροστά την Εφη ως ειδήμονα περί την οικονομική πολιτική που θα απογειώσει αναπτυξιακά τη χώρα, ο μέσος ψηφοφόρος θα τον κοιτάξει με μισό μάτι, έμπλεος αμφιβολίας.
Κατά τα λοιπά, το πρόγραμμά του μια χαρά ήταν. Εδωσε 15 δισ. στα καλά καθούμενα. Και θέλουμε δύο χρόνια ακόμα έως τις εκλογές…