Λογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να άνοιξε κάποια σαμπάνια στο Μέγαρο Μαξίμου το μεσημέρι της Πέμπτης.
Τη στιγμή που η κυβέρνησή του δεχόταν την μεγαλύτερη ίσως πίεση από τη στιγμή της εκλογικής της νίκης του 2019, λόγω της κακής διαχείρισης της κρίσης της κακοκαιρίας, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής.
Αντί λοιπόν να αφήσει την κυβέρνηση να φθείρεται ή εν πάση περιπτώσει να διαχειρίζεται τη φθορά της, προσέφερε στον Πρωθυπουργό τη μοναδική ευκαιρία να συσπειρώσει δυνάμεις και πρωταγωνιστήσει σε μία κοινοβουλευτική κόντρα, δίχως ουσία και πιθανώς δίχως κοινό και ακροατήριο – πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων. Ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να ευχαριστήσει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης γι’ αυτά.
Ό,τι δε και αν συνέβη και όσο και αν είναι πολλοί εκείνοι που μπορεί να έχουν τους λόγους τους να δυσανασχετούν για τα όσα (δεν) συνέβησαν κατά την αντιμετώπιση της «Ελπίδας», εξακολουθεί να φανερώνει άγνοια της πραγματικότητας η δυσανάλογη, πομπώδης καταγγελία του Αλέξη Τσίπρα, που εκστόμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ:
«Καταθέτω εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ πρόταση μομφής εναντίον της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος από την μεταπολίτευση και μετά. Γιατί έχει έρθει η ώρα να φύγετε. Να ανασάνει ο τόπος. Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να δοθεί διέξοδος».
Επιπλέον, όταν έχει προηγηθεί η ανάληψη ευθύνης, η αναγνώριση λαθών και η συγγνώμη από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, η κίνηση του αρχηγού της αντιπολίτευσης είναι πολλαπλώς άκυρη.
Σε μία συγκυρία που η ατζέντα γίνεται μονοθεματική και δεν ορίζεται από την κυβέρνηση, αλλά από τα γεγονότα, το να την αλλάζεις και να προκαλείς μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, από την οποία δεν μπορεί να πιστεύεις ότι θα πέσει η κυβέρνηση, δύσκολα κρύβεις ότι άλλα είναι τα κίνητρα σου.
Όταν μάλιστα το κάνεις αυτό σε μία στιγμή που έχεις έναν σχεδόν ανοιχτό εσωκομματικό πόλεμο με τις «Ομπρέλες» και τις «γέφυρες» και όταν βλέπεις το ΠΑΣΟΚ να σε πλησιάζει επικίνδυνα στις δημοσκοπήσεις, άντε να πείσεις ότι αυτό που σε απασχολεί είναι τι έγινε στον χιονιά και ότι αναζητείς δημοκρατική διέξοδο. Το μόνο που πετυχαίνεις, είναι τελικά να δίνεις διέξοδο στον Μητσοτάκη.
Η κοντόφθαλμη τακτική του Τσίπρα είναι περισσότερο από προφανές ότι στοχεύει στην καλλιέργεια ρηχών και πρόσκαιρων εντυπώσεων. Σπεκουλάρει με την απουσία του Ανδρουλάκη από τη Βουλή και θέλει να το παίξει γενικώς ηγέτης της αντιπολίτευσης, αφού λογικά και το ΠΑΣΟΚ θα καταψηφίσει την κυβέρνηση. Ούτε αυτό θα καταφέρει και πάντως, πέραν αυτού, ουδέν.
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση θα παραμείνει και θα λάβει μία δεύτερη ψήφο εμπιστοσύνης μέσα σε ένα μήνα (έπειτα από εκείνη του Προϋπολογισμού).
Και μετά από αυτό, θα έχει ξεχαστεί και το χάλι των προηγούμενων ημερών και θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς… χειρότερα.