Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται, αλλά και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται ποτέ. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν μικρό παιδί και δεν θα συγκράτησε κάτι σχετικό. Οφειλε όμως να το μάθει αργότερα. Ακούγοντας τον να απευθύνεται προς τους συντρόφους στην Κεντρική Επιτροπή αναρωτήθηκα αν είναι αφελής, απαίδευτος ή επικίνδυνος. Πολλά μπορείς να του προσάψεις, αλλά ηλίθιο δεν θα τον πεις ποτέ.
Ο Τσίπρας αναρωτήθηκε «πώς θα καταφέρει, τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων, αλλά και κρίσιμων αρμών της εξουσίας». Ήταν περίπου στο ίδιο πνεύμα με τον Παύλο Πολάκη που είπε ότι έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος εκλογής Ανεξάρτητων Αρχών προκειμένου να ελέγχονται πλήρως από την κυβέρνηση. Θα φαίνονται ανεξάρτητες, αλλά δεν θα είναι. Τον Πολάκη επανέφερε στην τάξη ο Νίκος Βούτσης που προσπάθησε να του εξηγήσει ότι το Σύνταγμα είναι υπεράνω κομματικών επιδιώξεων. Αυτά δεν έχουν θέση στην πολιτική λογική του Πολάκη. Ενδεχομένως ο άνθρωπος να μην μπορεί και να τα κατανοήσει.
Όμως ο Τσίπρας; Τι στο διάολο ήθελε να πει; Διότι είναι άλλο να εμφανίζεσαι ως Λένιν ενώπιον των μπολσεβίκων λίγο πριν την επίσκεψη στα χειμερινά ανάκτορα και άλλο ως ηγέτης μίας παράταξης που αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτική και κάνει άνοιγμα στο κεντρώο χώρο. Υποθέτω ο ίδιος θα μας εξηγούσε, αν πίναμε ένα χαλαρό ποτό, ότι όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ασκήσουν έλεγχο στις δομές εξουσίας, προωθώντας τους δικούς τους ανθρώπους. Καμία αντίρρηση, απλώς αυτό δεν περιγράφεται σε πολιτικό ή προγραμματικό λόγο -εμπίπτει στη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ούτε μπορείς να μιλάς για έλλειμμα δημοκρατίας και στην επόμενη φράση να περιγράφεις πώς σκοπεύεις να την υπονομεύσεις. Ομοίως, είναι αρκετά γελοίο να εγκαλείς τον αντίπαλό σου για το «επιτελικό κράτος» και εσύ να περιγράφεις πώς σκοπεύεις να βάψεις το κράτος με τα χρώματά σου.
Ο Τσίπρας δεν περιορίστηκε σε αυτό. Είπε κάτι που προσδιορίζεται ως ο ορισμός της χυδαιότητας. Κατηγόρησε τη «φυσική ηγεσία» των σωμάτων ασφαλείας ότι στο Μάτι δούλευαν για τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης. Δεν τον κατονόμασε, αλλά αναφερόταν στον Κωνσταντίνο Τσουβάλα που εκείνη την περίοδο ήταν αρχηγός της Αστυνομίας και σήμερα κατέχει πολιτική θέση στο αρμόδιο υπουργείο. Και μένουμε με την απορία. Δηλαδή τι εννοεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ότι ο αρχηγός της Αστυνομίας άφησε κόσμο να καεί μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει την αντιπολίτευση; Είναι στα καλά του ο κ. Τσίπρας ή, απλώς, δεν μπορεί, ακόμα, να χωνέψει αυτό που του συνέβη τον Μάιο και τον Ιούλιο;