Κοιμήθηκα με την φωτιά της Εύβοιας στην οθόνη της τηλεόρασής μου και ξύπνησα με την ίδια εικόνα. Η φωτιά δεν παίζει. Περνά πάνω από τους ολοκληρωμένους σχεδιασμούς πολιτικής προστασίας και τις κυβερνητικές πολιτικές βουλήσεις, δίχως να ιδρώσει το αυτάκι της. Αδιαφορεί για τον ηρωισμό των πυροσβεστών και για την αγρύπνια των αρχηγών και των υπαρχηγών τους. Σκασίλα της για τον χαλκέντερο Χρυσοχοΐδη και για τον ανήσυχο Μπακογιάννη. Αυτή τρέφεται μόνο από τον σφοδρό αέρα και την συσσωρευμένη καύσιμη ύλη μέσα στα πυκνά πευκοδάση.
Η φωτιά στην Εύβοια λοιπόν, είναι ένα πρώτης τάξεως μάθημα για πολύ κόσμο. Μέχρι την Τρίτη το μεσημέρι, που η κατάσταση ξέφυγε στην Εύβοια, έβλεπα τους νεοδημοκράτες βουλευτές στις εκπομπές λόγου να κοκορεύονται για την διαφορά οργανωτικότητας και δυνατοτήτων ανάμεσα στο σημερινό επιτελείο και σε κείνο που διαχειρίστηκε το Μάτι. Είχαν δίκιο σε κάποια πράγματα, πλην περνούσαν την κόκκινη γραμμή της υπεραπλούστευσης πολύ ευκολότερα απ’ όσο επιτρεπόταν.
Ναι, στο Μάτι κάηκαν 102 άνθρωποι, ενώ στην Εύβοια δεν είχαμε ούτε τραυματισμό. Ναι, στο Μάτι έγινε κάρβουνο μια ολόκληρη κωμόπολη, στην Εύβοια δίνεται μάχη σπιτάκι-σπιτάκι μέσα σε κατάφυτες πλαγιές. Ναι, στο Μάτι παίχτηκε μια άθλια επικοινωνιακή παράσταση με πρωταγωνιστές έναν αδίστακτο Πρωθυπουργό και μια παρέα αναίσχυντων υπουργών, στην Εύβοια επιδείχτηκε επικοινωνιακή σοβαρότητα. Προφανώς δεν υπάρχει σύγκριση στο τελικό αποτέλεσμα.
Oμως, ο σημερινός κυβερνητικός επικοινωνιακός μηχανισμός, καλά θα κάνει να έχει επίγνωση του μέτρου. Ας μην βγαίνουν σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα με ορολογία που προκαλεί την μέση νοημοσύνη. Αυτά τα «πανέτοιμος κρατικός μηχανισμός», τα «πρώτη φορά τέτοιος σχεδιασμός», τα «επιτέλους φάνηκε πολιτική βούληση» και άλλα παρόμοια, κινούνται επικίνδυνα πάνω στο σύνορο της σαχλαμάρας. Αν μη τι άλλο, έναν μήνα έχουν στην κυβέρνηση, δεν πρόλαβαν δα να αλλάξουν τα επιχειρησιακά σχέδια ή την νοοτροπία των κρατικών λειτουργών. Ναι, έπεσαν με τα μούτρα και αυτό τους πιστώνεται, όμως η εμπειρία από το Μάτι αποτυπώθηκε πια στο DNA της πολιτικής προστασίας, της πυροσβεστικής, της αστυνομίας και του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Μετά από μια τέτοια καταστροφή, όλοι θα δρούσαν διαφορετικά.
Δυο τρία συμπληρωματικά στοιχεία: Πρώτον, η φωτιά στην Εύβοια κατέρριψε με πάταγο την συριζαϊκή θεωρία ότι τα μέσα ενημέρωσης έπαιξαν εσκεμμένο παιχνίδι εναντίον του Τσίπρα στο Μάτι. Οι ίδιες εικοσιτετράωρες απ’ ευθείας συνδέσεις έγιναν και αυτές τις μέρες, δίχως να καίγονται άνθρωποι και προάστια της Αθήνας. Η φλόγα και ο πανικός θα είναι πάντα εξαιρετικό τηλεοπτικό θέαμα, ανεξαρτήτως ποιος είναι Πρωθυπουργός. Δεύτερον, χαίρομαι που δεν ακούγονται πια οι θεωρίες που κατά κόρον διακινούνταν τις παλιότερες δεκαετίες ότι τις φωτιές τις βάζουν ξένοι πράκτορες ή οι οικοπεδοφάγοι. Λιγότερες θεωρίες συνωμοσίας, περισσότερη σοβαρότητα. Τρίτον, η κλιματική αλλαγή υπάρχει, αλλά ας μην την χρησιμοποιούμε δια πάσα νόσο. Τα πευκοδάση της Μεσογείου πάντα καίγονταν τα καλοκαίρια και θα συνεχίσουν επ’ αόριστον.