Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Διεύρυνση κατηγορητηρίου για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο συνεπάγεται και διεύρυνση του αριθμού των προσώπων που, ενδεχομένως, θα κληθούν για να δώσουν εξηγήσεις. Δεν μπορείς να συστήσεις μόνος σου εγκληματική οργάνωση. Χρειάζεσαι και συνεργάτες. Και, κατά συνέπεια, κάποια στιγμή θα πρέπει να ερωτηθούν και οι πολιτικοί σου προϊστάμενοι αν γνώριζαν τι έκανες και ποιους εξυπηρετούσες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τα μισόλογα είναι περιττά. Η διεύρυνση του κατηγορητηρίου που, όπως φαίνεται, θα ψηφιστεί την Τετάρτη από τη Βουλή, βάζει στην εικόνα τον κεντρικό πυρήνα διακυβέρνησης κατά την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ. Κοινώς θα τεθεί θέμα Τσίπρα και Παππά. Ο μεν Παππάς επειδή, σύμφωνα με καταθέσεις, φέρεται να είχε γνώση κάποιων χειρισμών του Παπαγγελόπουλου, ο δε Τσίπρας επειδή όλα αυτά έλαβαν χώρα δύο γραφεία πιο πέρα από το δικό του. Και αφού το κατηγορητήριο ανοίξει, λογικά θα δημιουργηθεί χώρος και για άλλους. Δεν υπάρχει παραδικαστικό κύκλωμα χωρίς δικαστικούς λειτουργούς. Ούτε στήνεται κύκλωμα εκβιασμών χωρίς τους απαραίτητους από τον χώρο του Τύπου —κάποιος πρέπει να μεταφέρει και τα μηνύματα. Το κατηγορητήριο, άλλωστε, είναι σαφές. Ο πρώην υπουργός φέρεται να «έστηνε» δημοσιεύματα, σε συγκεκριμένα έντυπα, τα οποία στη συνέχεια έφταναν σε δικαστικούς λειτουργούς που αναλάμβαναν τα υπόλοιπα. Αυτός ο μηχανισμός φέρεται να χειρίστηκε και την υπόθεση της Novartis, στήνοντας τις δέκα κάλπες στη Βουλή, πριν οι υποθέσεις τεθούν στο αρχείο. Θυμηθείτε επίσης ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, από όσες άνοιξε θέμα Novartis, όπου η εταιρεία δεν ελέγχθηκε για αθέμιτες πρακτικές προκειμένου οι γιατροί να συνταγογραφούν τα σκευάσματα της. Στην Ελλάδα η έρευνα εξαντλήθηκε στο αν η εταιρεία προσέγγισε και δωροδόκησε πολιτικούς.
Βέβαια από τη διατύπωση του κατηγορητηρίου μέχρι την τεκμηρίωση των κατηγοριών υπάρχει δρόμος. Και σε όλη αυτή τη διαδρομή θα βλέπουμε billboards με πολύ γνωστές φυσιογνωμίες του συριζαϊκού σύμπαντος, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Και τους απαραίτητους δικαστικούς.
Τι πολιτικό κλίμα θα γεννήσει όλο αυτό; Κατ αρχάς αυτό έπρεπε να μας αφήνει αδιάφορους. Αν όλοι αυτοί είχαν συστήσει, καλύψει ή ανεχθεί τη λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης, οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις και ας διοργανώνουν, την ίδια ώρα, συγκέντρωση έξω από τη Βουλή. Εξηγήσεις και απαντήσεις. Όχι συνθήματα.
Τι εννοώ; Είναι εύκολο να ανεβαίνεις στο βήμα της Βουλής, να ανοίγεις τα χέρια, να προτάσσεις τα στήθη σου και να λες ότι είσαι εκεί, έτοιμος να δεχθείς τα βέλη. Το δύσκολο είναι να απαντήσεις επί της ουσίας, να απορρίψεις κατηγορίες και, κυρίως, να διαψεύσεις μάρτυρες.
O Τσίπρας αποσύρει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη σχετική ψηψοφορία. Είναι προφανές ότι ανησυχεί μήπως κάποιοι δικοί του ψηφίσουν υπέρ της διεύρυνσης του κατηγορητηρίου. Και ο ίδιος στην ομιλία του δεν υιοθέτησε και δραματικούς τόνους. Είναι άλλωστε νωρίς ακόμα. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί ούτε να εγκαταλείψει τον Παπαγγελόπουλο, ούτε να τον πάρει αγκαλιά. Βλέποντας και κάνοντας. Το ίδιο ισχύει και για τον Μητσοτάκη. Η διεύρυνση του κατηγορητηρίου βάζει τον Τσίπρα στο κάδρο. Το ερώτημα είναι αν θα τον έχει στο κέντρο ή κάπου κοντά στην κορνίζα.