Υπάρχει ένας απλός τρόπος για τη σημερινή κυβέρνηση να πετύχει ηρεμία στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, αναφορικά με το εκρηκτικό θέμα του Μεταναστευτικού. Να πάει ο Κυριάκος στην Βουλή και να αναγνωρίσει ότι η κριτική που έκανε ως αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ είχε στοιχεία άγνοιας και υπερβολής. Εξηγούμαι:
Για τι πράγμα κατηγορήθηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα πέντε προηγούμενα χρόνια, όσον αφορά το Μεταναστευτικό; Πρώτον ότι με την πολιτική ανοικτών θυρών που ακολούθησε την πρώτη περίοδο, ουσιαστικά προσκάλεσε μια μεγάλη ανθρώπινη μάζα εξαθλιωμένων, η οποία εγκλωβίστηκε στη χώρα δίχως να μπορεί να πάει μήτε μπρος, μήτε πίσω. Δεύτερον, ότι τα στρατόπεδα που έφτιαξε στα νησιά, ειδικά η Μόρια, αποτελούν διαχειριστικό αίσχος και ηθικό άγος για ευρωπαϊκή χώρα.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά και τα δύο αυτά πακέτα επιχειρημάτων έχουν καταπέσει μέσα σε δυόμισι μήνες. Οι συνεχείς ροές του φετινού καλοκαιριού που θύμισαν 2015, δεν αναχαιτίστηκαν. Και η φρίκη της Μόριας παραμένει, οι δυο νεκροί, τα επεισόδια και οι καπνοί από τις φωτιές της Κυριακής δεν αφήνουν αμφιβολία ότι εκεί μέσα τα πράγματα χειροτερεύουν αντί να φτιάχνουν.
«Και γιατί να πει τέτοιο πράγμα ο Κυριάκος;» θα ρωτήσετε. «Για να βρεθεί αντιμέτωπος με την ειρωνεία του ΣΥΡΙΖΑ; Για να του το χτυπάνε συνεχώς από κει και πέρα; Σάματις οι Συριζαίοι αναγνώρισαν ποτέ την αντιπολιτευτική τους εξαλλοσύνη (για την Αμυγδαλέζα ας πούμε) για να το κάνει τώρα η ΝΔ; Και στο τέλος-τέλος, τι θα κερδίσει επί της ουσίας του προβλήματος;»
Τα ακούω αυτά, όμως ο Κυριάκος προσπαθεί να θεμελιώσει μια άλλη σχέση ειλικρίνειας με τον ελληνικό λαό. Δεν του ωραιοποιεί τα πράγματα, δεν του κρύβει πράγματα. Η αναγνώριση εκ μέρους του αντιπολιτευτικής υπερβολής στο Μεταναστευτικό, θα λειτουργήσει ως καμπανάκι αλήθειας όχι στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά στον μέσο Ελληνα που βλέπει το πρόβλημα του Μεταναστευτικού να διογκώνεται μέσα στην θητεία μιας κυβέρνησης που είχε υποσχεθεί να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα απ’ την προηγούμενη.
Πράγμα που ως φαίνεται δεν είναι εφικτό. Για να είμαστε ειλικρινείς, το Μεταναστευτικό περνά μια καινούργια φάση όξυνσης που δεν ξέρουμε πού θα φθάσει. Δεν αποκλείεται αυτά που βλέπαμε χθες στις οθόνες των τηλεοράσεων από την Λέσβο να είναι παιδική χαρά μπροστά σε αυτά που έρχονται. Είναι απαραίτητη μια νέα εθνική αυτογνωσία (και στρατηγική) επί του θέματος η οποία απαιτεί στοιχειώδη ειρήνη στα δικά μας πολιτικά μετόπισθεν. Απαιτεί και μια νέα minimum συναίνεση των ίδιων των Ελλήνων, για να μην ξαναδούμε μια δευτερογενή έκρηξη της ξενοφοβικής ακροδεξιάς.
Και τέλος πάντων, αν μη τι άλλο, θα είναι μια γενναία (και όχι ηττοπαθής) πράξη του Μητσοτάκη. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους που ποτέ δεν είπαν την αλήθεια και στο τέλος την πλήρωσαν. Σε όλα τα θέματα, αλλά και στο Μεταναστευτικό βεβαίως.