Οι φιγούρες του Ρούτε και του Μητσοτάκη διακρίνονται πίσω από το χαρακτηριστικό καπέλο της δημοσιογράφου | ΙΝΤΙΜΕΝΕWS/ΤΖΑΜΑΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Απόψεις

Μία ερώτηση που δεν έγινε ποτέ

Η ολλανδή δημοσιογράφος έκανε μία πολύ καλή ερώτηση με τον χειρότερο δυνατό τρόπο αφού συμπεριφέρθηκε ως ακτιβίστρια, μέλος ΜΚΟ. Απέτυχε. Δεν έγινε θέμα για το περιεχόμενο της ερώτησης. Έγινε για το ύφος της διατύπωσης και την ένταση της απάντησης. Και ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τακτ στην απάντησή του. Όχι πως έπαθε και καμιά ζημιά. Κάθε άλλο...
Κώστας Γιαννακίδης

Για μία στιγμή πέρασε από το μυαλό μου ότι η ολλανδή δημοσιογράφος είναι «στημένη» από τα υπόγεια του Μαξίμου. Αυτό που έκανε δεν ήταν ερώτηση. Ηταν σέντρα προς τον Μητσοτάκη για να γλιτώσει από ένα θέμα που, πράγματι, συζητείται και φέρνει συχνά τη χώρα μας αντιμέτωπη με αληθινά δύσκολες ερωτήσεις.

Ήταν μία ερώτηση που έστεκε δημοσιογραφικά, αλλά διατυπώθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Διότι εκεί που η κυρία αρχίζει να αποκαλεί τον Μητσοτάκη ψεύτη, χάνει και τη μπάλα από τα πόδια της. Εμφανίζεται ως κάποια που πάει στο Μαξίμου έχοντας παραμάσχαλα τους ισχυρισμούς των Τούρκων και ορισμένων ΜΚΟ. Θα μπορούσε με απλό και κατηγορηματικό τρόπο να ζητήσει μία απάντηση στις καταγγελίες για pushbacks καθώς και στα σχετικά βίντεο που κυκλοφορούν για το θέμα. Ομοίως και προς τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας: ας έθετε το θέμα με τις πόλεις που θέλουν να πάρουν προσφυγόπουλα, ρωτώντας για ποιο λόγο η κυβέρνηση προβάλλει προσκόμματα. Επίσης πράγματι, όπως βλέπουμε σε σχετικό ρεπορτάζ, η δημοσιογράφος πήγε στη Σάμο τον Μάιο. Ο Πρωθυπουργός την κατηγόρησε ότι ψεύδεται ως προς την επίσκεψη της. Αδίκως, όπως φαίνεται. Πολλοί επικαλούνται το νομικό έλεγχο που υφίσταται η συγκεκριμένη δημοσιογράφος για φιλοξενία παράνομων μεταναστών, τη σύμπλευση με «ύποπτες» ΜΚΟ κ.λ.π. Εντάξει, αυτά δεν αλλάζουν κάτι από την ουσία της ερώτησης, αλλά διαμορφώνουν το ύφος της. Δεν μπορούν όμως να προτάσσονται ως στοιχεία ρεπορτάζ για το περιστατικό.

Οταν ξεκινάς την ερώτηση κουνώντας το δάχτυλο, αποκαλώντας ψεύτη τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, είσαι πρώτα ακτιβιστής και μετά δημοσιογράφος. Και κυρίως του επιτρέπεις να ξεφύγει από την ουσία. Δείτε, ας πούμε, πώς υποβάλλουν πολύ σκληρές ερωτήσεις, ακόμα και σε προέδρους των ΗΠΑ, γνωστοί αμερικανοί δημοσιογράφοι. Παρακολουθήστε πώς χειρίζεται το BBC θέματα που ενοχλούν την εξουσία. Δεν έγινε θέμα για το περιεχόμενο της ερώτησης. Έγινε για το ύφος της διατύπωσης και την ένταση της απάντησης.

Εδώ ελέγχεται και ο Μητσοτάκης. Τα «δεν σας επιτρέπω» δεν αρμόζουν ούτε στον χώρο, ούτε στην περίσταση. Μάλλον αρμόζουν, αρκεί να διατυπωθούν αλλιώς.  Ούτε η ένταση της φωνής. Δεν παίζουμε κουτουλιές. Υπάρχουν καλύτεροι τρόποι για να απαντήσεις στην επιθετικότητα, ας πούμε με ειρωνεία που στάζει χολή. Ο Τσόρτσιλ έλεγε ότι το τακτ είναι ο καλύτερος τρόπος για να στείλεις κάποιον στην κόλαση και μάλιστα να απολαύσει και το ταξίδι.

Κέρδισε ή έχασε ο Μητσοτάκης; Αν γινόταν τώρα μία δημοσκόπηση, θα γέμιζε το σακούλι του με θετικές αντιδράσεις, λόγω της φύσης του θέματος.